Forsætisráðherra landsins og hagstofustjóri fögnuðu nýfæddum snáða fyrr í vikunni og buðu hann velkominn í heiminn sem þrjúhundruðþúsundasta Íslendinginn. Þetta var skemmtileg uppákoma og þakklátt fjölmiðlaefni eins og myndir af hvítvoðungum og viðtöl við nýbakaða foreldra þeirra eru alltaf. Hitt er þó ljóst að nær hefði líklega verið að fara suður í Leifsstöð og taka þar á móti þrjúhundruðþúsundasta Íslendingnum því hin öra mannfjölgun hér á landi liggur fremur í hraðri fjölgun innflytjenda en tíðum barneignum, þótt vissulega séum við Íslendingar iðnari en aðrar vestrænar þjóðir við þær.
Í fréttaskýringu í Fréttablaðinu í gær kom fram að hlutfall
erlendra ríkisborgara er á skömmum tíma orðið svipað og í
nágrannalöndum okkar eða 4,5 prósent sem er sama hlutfall og til
dæmis í Noregi. Hraðbyri stefnir í að við náum Danmörku og Svíþjóð
en í þeim löndum er hlutfall erlendra ríkisborgara 5 og 5,3 prósent.
Erlendir ríkisborgarar eru nú orðnir 14.000 talsins og hefur
þeim fjölgað um hvorki meira né minna en 3.500 manns á síðasta ári
sem er um það bil sami fjöldi og á heilum áratug frá 1991 til 2000.
Á skömmum tíma hefur íslenskt samfélag sem lengi hefur einkennst
af sterkri þjóðerniskennd orðið afar fjölmenningarlegt. Einsleitt samfélag hefur þróast í átt til mun meiri fjölbreytni.Flestir virðast líka sammála um að fjölgun útlendinga hafi auðgað samfélag okkar og menningu.
Þeir innflytjendur sem hingað koma eru fyrst og fremst komnir
til að vinna, margir vegna þess að fólk vantar til starfa í ýmsum
undirstöðuatvinnugreinum þar sem erfitt hefur verið að fá Íslendinga
til að vinna. Því miður hefur oft verið brotinn réttur á erlendu
fólki sem hingað er komið til starfa. Laun þess hafa ekki verið í
samræmi við kauptaxta sem bundið er í lög að fara eftir og húsnæði
sem fólki hefur verið útvegað verið fyrir neðan allar hellur. Öðrum
útlendingum hefur sem betur fer vegnað vel og lifa hér góðu lífi.
Ljóst er að vinnukraftur útlendinga skiptir sköpum í íslensku
efnahagslífi og fræðimenn hafa bent á að mun hagkvæmara væri
að íbúar hér á landi væru til muna fleiri en þeir eru í dag. Það er
því hagur allra að útlendingum haldi áfram að fjölga og að þeim líði
hér svo vel að sem flestir sjái ekki ástæðu til að snúa aftur til fyrri
heimkynna sinna. Til þess að svo megi verða þarf að efla enn frekar
stuðning við þá útlendinga sem hingað flytja. Við þurfum að hlúa að
börnum þeirra og uppræta hið mikla brottfall unglinga af erlendum
uppruna í framhaldsskólum svo dæmi sé tekið. Við þurfum einnig
að efla íslenskukennslu hinna fullorðnu þannig að menntun þeirra
og reynsla geti nýst okkur sem skyldi. Síðast en ekki síst er það
skylda okkar að sýna því fólki sem hingað er komið til að taka þátt
í atvinnulífi okkar og samfélagi þá virðingu sem allt fólk á skilið.
Saman mun okkur halda áfram að fjölga og fjölbreytileg menning
og efnahagslíf dafna.
