Baugsmálið, Króníkan, klámþing og femínistar 15. febrúar 2007 20:50 Baugsmálið er farið að minna mig á leikrit eftir Harold Pinter. Pinter samdi verk þar sem allir tala í kross, enginn skilur neinn, öll samskipti milli fólks eru meira eða minna markleysa. Það er einkennileg upplifun að horfa á leikrit eins og Afmælisveisluna eða Húsvörðinn. Nú gæti eitthvert leikritaskáldið tekið sig til og samið verk upp úr samskiptum þeirra Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og Sigurðar Tómasar Magnússonar í réttarsal. Höfundurinn þyrfti ekki annað en gulan penna til að strika yfir staðina sem eru mest absúrd. Svo yrði verkið sett upp í Þjóðleikhúsinu og gagnrýnendur myndu vera samdóma um að það væri pintereskt. --- --- --- Þegar ég vann á Helgarpóstinum sællar minningar stóð hann yfirleitt ekki undir nema fimm skrifandi starfsmönnum, tveimur ritstjórum og þremur blaðamönnum. Samt voru oft áhöld um hvort maður fengi útborgað. Þegar áraði sérstaklega vel var bætt við einum blaðamanni - einu sinni tveimur en útgáfan reis ekki undir því. Af þessum sökum hef ég pínulitlar efasemdir um Króníkuna, nýja blaðið sem Sigríður Dögg Auðunsdóttir er að ritstýra. Ég keypti blaðið í dag í Melabúðinni. Fannst það ágætt - en samt dálítið bragðdauft. Held að þurfi að gefa dálítið í ef þetta á að standa undir þeim fjölda blaðamanna sem mér skilst að vinni við blaðið. Annars er nokkuð um auglýsingar í blaðinu. Það voru yfirleitt aldrei neinar auglýsingar í Helgarpóstinum. Í mesta lagi frá einhverjum sjoppum. Ef svona blað á að rísa undir nafni þarf það helst að eignast marga óvini - sem veldur því að auglýsendur hlaupa burt í ofboði. --- --- --- Nú komast femínistar á Íslandi í feitt. Heilt klámþing stendur fyrir dyrum á Hótel Sögu. Jafnvel í bígerð að taka hér upp klámmyndir. Ég verð fyrir vonbrigðum með femínistana ef þeim tekst ekki að flæma þennan óþjóðalýð úr landinu. Þykist reyndar viss um að þeir geri það. Ísland er að sumu leyti púritanískt land - meðfram afar frjálslegu viðhorfi til kynlífs ungmenna og utan hjónabands - það á eftir að koma dónunum á óvart hvað verða mikil vandræði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pistlar Silfur Egils Skoðanir Mest lesið Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson Skoðun Aulatal um að Evrópa sé veik og getulaus Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson Skoðun Hvers virði er vara ef hún er ekki seld? Jón Jósafat Björnsson Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða Skoðun
Baugsmálið er farið að minna mig á leikrit eftir Harold Pinter. Pinter samdi verk þar sem allir tala í kross, enginn skilur neinn, öll samskipti milli fólks eru meira eða minna markleysa. Það er einkennileg upplifun að horfa á leikrit eins og Afmælisveisluna eða Húsvörðinn. Nú gæti eitthvert leikritaskáldið tekið sig til og samið verk upp úr samskiptum þeirra Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og Sigurðar Tómasar Magnússonar í réttarsal. Höfundurinn þyrfti ekki annað en gulan penna til að strika yfir staðina sem eru mest absúrd. Svo yrði verkið sett upp í Þjóðleikhúsinu og gagnrýnendur myndu vera samdóma um að það væri pintereskt. --- --- --- Þegar ég vann á Helgarpóstinum sællar minningar stóð hann yfirleitt ekki undir nema fimm skrifandi starfsmönnum, tveimur ritstjórum og þremur blaðamönnum. Samt voru oft áhöld um hvort maður fengi útborgað. Þegar áraði sérstaklega vel var bætt við einum blaðamanni - einu sinni tveimur en útgáfan reis ekki undir því. Af þessum sökum hef ég pínulitlar efasemdir um Króníkuna, nýja blaðið sem Sigríður Dögg Auðunsdóttir er að ritstýra. Ég keypti blaðið í dag í Melabúðinni. Fannst það ágætt - en samt dálítið bragðdauft. Held að þurfi að gefa dálítið í ef þetta á að standa undir þeim fjölda blaðamanna sem mér skilst að vinni við blaðið. Annars er nokkuð um auglýsingar í blaðinu. Það voru yfirleitt aldrei neinar auglýsingar í Helgarpóstinum. Í mesta lagi frá einhverjum sjoppum. Ef svona blað á að rísa undir nafni þarf það helst að eignast marga óvini - sem veldur því að auglýsendur hlaupa burt í ofboði. --- --- --- Nú komast femínistar á Íslandi í feitt. Heilt klámþing stendur fyrir dyrum á Hótel Sögu. Jafnvel í bígerð að taka hér upp klámmyndir. Ég verð fyrir vonbrigðum með femínistana ef þeim tekst ekki að flæma þennan óþjóðalýð úr landinu. Þykist reyndar viss um að þeir geri það. Ísland er að sumu leyti púritanískt land - meðfram afar frjálslegu viðhorfi til kynlífs ungmenna og utan hjónabands - það á eftir að koma dónunum á óvart hvað verða mikil vandræði.
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun