Bleiku, bláu og rauðu mælikerin Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 12. janúar 2011 06:00 Fyrir stuttu las ég frétt unna upp úr grein Stefáns Ólafssonar, prófessors í félagsfræði við Háskóla Íslands, en þar sagði að íslensk stjórnvöld væru að vinna svo vel úr kreppunni að afleiðingar hennar myndu ekki dynja með jafn miklum þunga á lægri- og millitekjuhópa eins og gerist til dæmis á Bretlandi og Írlandi. Ég varð afar kátur en svo las ég áfram en þar var vitnað í Stefán: "Skandinavíska leiðin, sem er yfirlýst stefna íslensku ríkisstjórnarinnar, er um margt öndverð við stefnu hægri stjórnanna á Írlandi og Bretlandi, þar sem tekjulægra fólk finnur hlutfallslega meira fyrir kreppunni." Þá hugsaði ég sem svo, getur nokkuð úttekt Stefáns Ólafssonar á ástandinu leitt til annarrar niðurstöðu en einmitt þessarar meðan þessi stjórn er við völd? Það er kosturinn við raunvísindi að þar er venjulega hægt fá nákvæmar niðurstöður alveg óháð því hver gerir rannsóknina. Til dæmis sýður vatn við 99,97 gráður og skiptir þá engu hvort Stefán Ólafsson eða Pétur Blöndal stendur við pottinn. Eins er til dæmis hægt að mæla hitastig og segja með óyggjandi hætti hvort það hækki, lækki eða standi í stað. Í félagsvísindum er þetta flóknara eins og sannaðist þegar þessir tveir menn tókust á um það hvort skattar hefðu hækkað eða lækkað í stjórnartíð Davíðs Oddssonar. Niðurstaða rannsókna í félagsvísindum fer nefnilega venjulega eftir því hvort bláa, rauða eða bleika mælikerið er notað. Til dæmis er ég alveg viss um að ég eigi aldrei eftir að lesa fréttir eins og þessa: "Þórólfur Matthíasson hagfræðingur er í sjokki eftir að útreikningar hans sýndu að kvótakerfið hefur orðið til mikillar hagræðingar fyrir íslenskt samfélag. "Þetta kom mér alveg í opna skjöldu," sagði Þórólfur." Svona frétt mun ég heldur aldrei sjá: "Skattahækkanir ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur hafa haft verulega jákvæð áhrif á íslenskt efnahagslíf. Þetta er niðurstaða rannsóknar Hannesar Hólmsteinns Gissurarsonar, prófessors í stjórnmálafræði. "En það breytir því ekki að Jóhanna er alveg húmorslaus," sagði Hannes." Nú eða svona frétt: "Uppeldi íslenskra barna hefur farið út um þúfur eftir að konur þustu út á vinnumarkaðinn, þetta er niðurstaða rannsóknar Silju Báru Ómarsdóttur, kennarar við stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands." Niðurstöðurnar í félagsvísindum falla venjulega alveg að hugmyndafræði þess sem vinnur rannsóknina. Auðvitað; annars myndu hagsmunahópar ekki vita hvern þeir ættu að fá til verksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Fyrir stuttu las ég frétt unna upp úr grein Stefáns Ólafssonar, prófessors í félagsfræði við Háskóla Íslands, en þar sagði að íslensk stjórnvöld væru að vinna svo vel úr kreppunni að afleiðingar hennar myndu ekki dynja með jafn miklum þunga á lægri- og millitekjuhópa eins og gerist til dæmis á Bretlandi og Írlandi. Ég varð afar kátur en svo las ég áfram en þar var vitnað í Stefán: "Skandinavíska leiðin, sem er yfirlýst stefna íslensku ríkisstjórnarinnar, er um margt öndverð við stefnu hægri stjórnanna á Írlandi og Bretlandi, þar sem tekjulægra fólk finnur hlutfallslega meira fyrir kreppunni." Þá hugsaði ég sem svo, getur nokkuð úttekt Stefáns Ólafssonar á ástandinu leitt til annarrar niðurstöðu en einmitt þessarar meðan þessi stjórn er við völd? Það er kosturinn við raunvísindi að þar er venjulega hægt fá nákvæmar niðurstöður alveg óháð því hver gerir rannsóknina. Til dæmis sýður vatn við 99,97 gráður og skiptir þá engu hvort Stefán Ólafsson eða Pétur Blöndal stendur við pottinn. Eins er til dæmis hægt að mæla hitastig og segja með óyggjandi hætti hvort það hækki, lækki eða standi í stað. Í félagsvísindum er þetta flóknara eins og sannaðist þegar þessir tveir menn tókust á um það hvort skattar hefðu hækkað eða lækkað í stjórnartíð Davíðs Oddssonar. Niðurstaða rannsókna í félagsvísindum fer nefnilega venjulega eftir því hvort bláa, rauða eða bleika mælikerið er notað. Til dæmis er ég alveg viss um að ég eigi aldrei eftir að lesa fréttir eins og þessa: "Þórólfur Matthíasson hagfræðingur er í sjokki eftir að útreikningar hans sýndu að kvótakerfið hefur orðið til mikillar hagræðingar fyrir íslenskt samfélag. "Þetta kom mér alveg í opna skjöldu," sagði Þórólfur." Svona frétt mun ég heldur aldrei sjá: "Skattahækkanir ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur hafa haft verulega jákvæð áhrif á íslenskt efnahagslíf. Þetta er niðurstaða rannsóknar Hannesar Hólmsteinns Gissurarsonar, prófessors í stjórnmálafræði. "En það breytir því ekki að Jóhanna er alveg húmorslaus," sagði Hannes." Nú eða svona frétt: "Uppeldi íslenskra barna hefur farið út um þúfur eftir að konur þustu út á vinnumarkaðinn, þetta er niðurstaða rannsóknar Silju Báru Ómarsdóttur, kennarar við stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands." Niðurstöðurnar í félagsvísindum falla venjulega alveg að hugmyndafræði þess sem vinnur rannsóknina. Auðvitað; annars myndu hagsmunahópar ekki vita hvern þeir ættu að fá til verksins.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun