Alls ekki illa meint Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 16. janúar 2013 06:00 Tja, var hann ekki bara að grínast," sagði ég aumingjalega og án allrar sannfæringar. Þetta var afspyrnu lélegt svar, ég vissi það strax en ég hafði bara ekkert annað tiltækt svona í fljótheitum. En jafnvel þó hefði fengið einhvern umhugsunarfrest er ég ekki viss um að ég hefði komið með neitt betra. Dóttir mín var að horfa á teiknimynd þar sem mikið gekk á milli tveggja og hafði önnur persónan greinilega yfirhöndina. Þegar sú virtist hafa komið mótherja sínum algjörlega á kné hlakkaði í henni og fékk hann að heyra það, meðal annars þau orð að hann „grenjaði eins og smástelpa"! Dóttir mín skellihló í fyrstu en varð síðan ögn ráðvillt á svip og spurði mig: „Af hverju sagði hann grenjaði eins og smástelpa?" Hvernig í ósköpunum hefði ég átt að útskýra þetta? Kannski svona? „Jú, sjáðu til, dóttir góð, kallinn í teiknimyndinni var að hæðast að mótherja sínum með þessum orðum því það þykir frekar aumingjalegt að gráta og eins er það, jú, til þess að gera það nokkuð samfélagslega viðurkennt að stelpur eru tja, á ég að segja „aumingjar"?…Allavega er oft gripið til þess að líkja þeim sem á að hæðast að, ef sá hinn sami er karlmaður, við stelpu. Skilurðu?" Ef dóttir mín væri enn eitt spurningarmerki í framan gæti ég tínt til fleiri dæmi: „Jú, sjáðu til, þegar einhver hrópar til dæmis á liðsmann í handboltaliði karla að hann „kasti eins og stelpa" er ekki verið að hrósa honum fyrir frammistöðu hans. Hreint ekki. Ekki heldur ef fótboltamaður er sagður „sparka eins og stelpa". Þá er yfirleitt verið að meina að hann sé mjög lélegur." Nú gætu þessar útskýringar orðið til þess að dóttir mín færi að draga þá ályktun að hún sjálf væri annars flokks, þar sem hún er jú stelpa. Að sjálfkrafa myndi enginn vilja láta líkja sér við hana eða hennar frammistöðu, því það væri hreinlega niðurlæging! Það vil ég auðvitað alls ekki hafa og myndi því kannski segja léttum rómi: „En þú skalt ekki taka þetta beinlínis til þín, dóttir góð. Þetta er bara einhver orðvenja sem tíðkast hefur öldum saman. Það kippa sér fæstir upp við þetta. Fólk er bara að grínast, held ég." Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Öfgar á Íslandi Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir Skoðun Flokkar sem telja almenning of vitlausan til að vita hvað sé sér fyrir bestu Þórður Snær Júlíusson Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson Skoðun Þétting í þágu hverra? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal Skoðun
Tja, var hann ekki bara að grínast," sagði ég aumingjalega og án allrar sannfæringar. Þetta var afspyrnu lélegt svar, ég vissi það strax en ég hafði bara ekkert annað tiltækt svona í fljótheitum. En jafnvel þó hefði fengið einhvern umhugsunarfrest er ég ekki viss um að ég hefði komið með neitt betra. Dóttir mín var að horfa á teiknimynd þar sem mikið gekk á milli tveggja og hafði önnur persónan greinilega yfirhöndina. Þegar sú virtist hafa komið mótherja sínum algjörlega á kné hlakkaði í henni og fékk hann að heyra það, meðal annars þau orð að hann „grenjaði eins og smástelpa"! Dóttir mín skellihló í fyrstu en varð síðan ögn ráðvillt á svip og spurði mig: „Af hverju sagði hann grenjaði eins og smástelpa?" Hvernig í ósköpunum hefði ég átt að útskýra þetta? Kannski svona? „Jú, sjáðu til, dóttir góð, kallinn í teiknimyndinni var að hæðast að mótherja sínum með þessum orðum því það þykir frekar aumingjalegt að gráta og eins er það, jú, til þess að gera það nokkuð samfélagslega viðurkennt að stelpur eru tja, á ég að segja „aumingjar"?…Allavega er oft gripið til þess að líkja þeim sem á að hæðast að, ef sá hinn sami er karlmaður, við stelpu. Skilurðu?" Ef dóttir mín væri enn eitt spurningarmerki í framan gæti ég tínt til fleiri dæmi: „Jú, sjáðu til, þegar einhver hrópar til dæmis á liðsmann í handboltaliði karla að hann „kasti eins og stelpa" er ekki verið að hrósa honum fyrir frammistöðu hans. Hreint ekki. Ekki heldur ef fótboltamaður er sagður „sparka eins og stelpa". Þá er yfirleitt verið að meina að hann sé mjög lélegur." Nú gætu þessar útskýringar orðið til þess að dóttir mín færi að draga þá ályktun að hún sjálf væri annars flokks, þar sem hún er jú stelpa. Að sjálfkrafa myndi enginn vilja láta líkja sér við hana eða hennar frammistöðu, því það væri hreinlega niðurlæging! Það vil ég auðvitað alls ekki hafa og myndi því kannski segja léttum rómi: „En þú skalt ekki taka þetta beinlínis til þín, dóttir góð. Þetta er bara einhver orðvenja sem tíðkast hefur öldum saman. Það kippa sér fæstir upp við þetta. Fólk er bara að grínast, held ég."
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun
Flokkar sem telja almenning of vitlausan til að vita hvað sé sér fyrir bestu Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun
Flokkar sem telja almenning of vitlausan til að vita hvað sé sér fyrir bestu Þórður Snær Júlíusson Skoðun