Allar þessar blindu ömmur Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 12. desember 2014 07:00 Amma er blind. Hún er samt með opin augun og þau virka eðlileg en hún bara sér ekki neitt með þeim.“ Svonalýsir Jón Gnarr ömmu sinni í bókinni Indjáninn. En amma hans er ekki ein um þetta. Stundum er eins og þorri heilu þjóðanna neiti að sjá og vilji helst láta vernda sig og leiða. Þeir sem ala á óttanum fá svo að leiða það. Dæmi: Georgenokkur Wallace sagði, þegar hann bauð sig fyrst fram sem fylkistjóri Alabama, að ef hann væri ekki nógu mikill maður til að virða fólk óháð kynþætti þess þá væri hann ekki nógu mikill maður til að vera fylkisstjóri. Þessi manngæskulegi málflutningur skilaði honum engu og beið hann afhroð. Lét hann þetta sér að kenningu verða og hóf hatramman áróður gegn öðrum kynþáttum og tryggði sér þannig langa setu sem fylkisstjóri. Þegar svartir fengu kosningarétt dó hann ekki ráðalaus og hóf áróður gegn kommúnistum með glimrandi árangri. Hérá Spáni rekur hvert spillingarmálið annað. Meðal annars hefur komist upp um svart bókhald Lýðflokksins þar sem bókfært er á mestu ráðamenn flokksins. Ekki er nóg með að þessir herrar svíki af almenningi heldur lætur stjórnin það fáa launafólk sem eftir er greiða vannærðum bönkum eins og Bankia sem hefur svo í skjóli valdamanna skáldað afkomureikninga sína. Reyndist þar gömlum fjármálaráðherra úr Lýðflokknum ekki vera stirt um stef. Sósíalistargeta trútt um talað því þeir eru engir eftirbátar í þessum efnum en kominn er fram á sjónarsviðið nýr flokkur, Podemos, sem kalla mætti Við getum víst. Eftir því sem honum vex fiskur um hrygg leggja menn harðar að sér að reyna að finna hneykslismál tengd nýliðunum en lítið hefur áunnist. Það verður gaman að fylgjast með, en áróðurinn um að hér fari allt á hliðina ef nýi flokkurinn kemst til valda gefur til kynna að ráðamenn trúi að til sé fullt af augum sem ekki vilji sjá. Þaðværi svo að bera í bakkafullan lækinn að minnast á litlu þjóðina sem kenndi tveimur flokkum um efnahagslegt og móralskt hrun sitt en kaus þá svo aftur til valda nokkrum árum síðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson Skoðun
Amma er blind. Hún er samt með opin augun og þau virka eðlileg en hún bara sér ekki neitt með þeim.“ Svonalýsir Jón Gnarr ömmu sinni í bókinni Indjáninn. En amma hans er ekki ein um þetta. Stundum er eins og þorri heilu þjóðanna neiti að sjá og vilji helst láta vernda sig og leiða. Þeir sem ala á óttanum fá svo að leiða það. Dæmi: Georgenokkur Wallace sagði, þegar hann bauð sig fyrst fram sem fylkistjóri Alabama, að ef hann væri ekki nógu mikill maður til að virða fólk óháð kynþætti þess þá væri hann ekki nógu mikill maður til að vera fylkisstjóri. Þessi manngæskulegi málflutningur skilaði honum engu og beið hann afhroð. Lét hann þetta sér að kenningu verða og hóf hatramman áróður gegn öðrum kynþáttum og tryggði sér þannig langa setu sem fylkisstjóri. Þegar svartir fengu kosningarétt dó hann ekki ráðalaus og hóf áróður gegn kommúnistum með glimrandi árangri. Hérá Spáni rekur hvert spillingarmálið annað. Meðal annars hefur komist upp um svart bókhald Lýðflokksins þar sem bókfært er á mestu ráðamenn flokksins. Ekki er nóg með að þessir herrar svíki af almenningi heldur lætur stjórnin það fáa launafólk sem eftir er greiða vannærðum bönkum eins og Bankia sem hefur svo í skjóli valdamanna skáldað afkomureikninga sína. Reyndist þar gömlum fjármálaráðherra úr Lýðflokknum ekki vera stirt um stef. Sósíalistargeta trútt um talað því þeir eru engir eftirbátar í þessum efnum en kominn er fram á sjónarsviðið nýr flokkur, Podemos, sem kalla mætti Við getum víst. Eftir því sem honum vex fiskur um hrygg leggja menn harðar að sér að reyna að finna hneykslismál tengd nýliðunum en lítið hefur áunnist. Það verður gaman að fylgjast með, en áróðurinn um að hér fari allt á hliðina ef nýi flokkurinn kemst til valda gefur til kynna að ráðamenn trúi að til sé fullt af augum sem ekki vilji sjá. Þaðværi svo að bera í bakkafullan lækinn að minnast á litlu þjóðina sem kenndi tveimur flokkum um efnahagslegt og móralskt hrun sitt en kaus þá svo aftur til valda nokkrum árum síðar.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun