„Ég skrifaði greinina fyrir litla strákinn sem ég segi frá í lok greinarinnar því ég vil stuðla að því að sagan haldi ekki stöðugt áfram að endurtaka sig enda hefur hún þegar reynst alltof mörgum of dýrkeypt,“ segir Guðfinnur um grein sem hann skrifaði og birti á vef Vísis um helgina.
Greinin hefur vakið mikla athygli og margir þakkað honum og hrósað fyrir greinina á samfélagsmiðlum. Greinina má lesa hér að neðan.
Drengurinn sem Guðfinnur vísar til er tengdur honum, býr í sveit og er, að sögn Guðfinns, ekki með regnbogafólk sér nærri. Drengurinn hafi frá unga aldri viljað ganga í kjólum og leika sér með „stelpudót“. Fjölskyldan hafi tekið þessu opnum örmum. Guðfinnur segist vonast til þess að þegar drengurinn byrji í grunnskóla verði honum tekið jafn vel. En til þess að svo verði þurfi að tryggja fræðslu, og það snemma.
„Það tók mig 45 ár af lífsins þroska og langa úrvinnslu erfiðra tilfinninga og upplifana að bæði skrifa og birta þessa grein þar sem ég legg þessi spil á borð án þess að fá í magann og finna taugakerfið nötra af ótta við álit annarra. ...Þetta er fortíðin mín, grafin út í móa og áhrifalaus með öllu á mig í nútímanum,“ segir Guðfinnur um greinina á Facebook-síðu sinni.
í greininni ber hann mannfólkið saman við hænur og segir hinn viti borna mann haga sér eins og hænu sem reki þá veikustu út í horn og út í dauðann. Tilefni greinarinnar er umræða um fræðslu á vegum Samtökunum ´78 og fordómar gegn trans fólki.
„Þegar umræða og fræðsla eykst um ólíkan félagslegan veruleika fólks og úr verður vaxandi skilningur samfélagsins verja ráðandi hænurnar stöðu sína með að draga athyglina að því sem vekur mesta spéhræðslu fólks, það er hin helgu vé, kynlífið og kynfærin. Og tengja þessa þætti verndun æskunnar. Þarna er alltaf hægt að hrista upp í fólki og hvetja til árásargirni. Þetta höfum við séð og lesið síðustu vikur tengt transfólki sem er nú samkvæmt nettröllum helsta ógnin við börn landsins,“ segir Guðfinnur í greininni .
Hann segir, í greinninni, að vikum saman hafi röngum upplýsingum verið dreift á samfélagsmiðla og samfélagið allt um fræðslu á vegum Samtakanna ´78. Garðabær, þar sem hann situr sem bæjarfulltrúi, sé aðili að þverpólitískum fræðslusamningi við samtökin sem hann hafi stutt.
Hann tengir svo umræðuna við sinn eigin veruleika, þegar hann hafi verið að alast upp sem samkynhneigður drengur í Keflavík, og segir að ekki hafi endilega verið þörf á kynfræðslu heldur fræðslu eins og samtökin eru með, um „félagslegan veruleika“ þeirra sem „frábrugðin eru hænsnahjörðinni“.
Margt sem hann hefði viljað læra
„Ég þurfti eftir á að hyggja minna á kynfræðslu að halda en mun meira á fræðslu um þann félagslega veruleika sem bíður þeirra sem teljast frábrugðin í hænsnahjörðinni. Það hefðu hinar hænurnar líka þurft til að skilja minn veruleika betur sem þær gera í raun ekki fyllilega enn,“ segir Guðfinnur í greininni og telur upp nokkur dæmi um atriði sem hann hefði þurft að vita en var ekki fræddur um. Eins og um glervegginn sem myndi mæta honum sem samkynhneigðum karlmanni á vinnumarkaði og í stjórnmálum.
Þá fer hann einnig í greininni yfir þann fjölbreytileika sem rúmast innan Regnbogafjölskyldunnar en segir að þar sé einnig goggunarröð. Þótt svo að fólk innan samfélagsins eigi sumt sameiginlegt þá séu þau ólík og með ólíkar skoðanir.
Greininni lýkur hann svo á sögu um drenginn í sveitinni.
„Hann þarf aldrei að fela neitt eða upplifa skömm þar sem við erum og vera hans hér í þessum heimi hefur gert hænsnakofann okkar allra að betri, litríkari og fallegri stað þar sem hver má njóta sín á eigin forsendum því það er friður og öryggi fyrir öll í okkar litla hænsnakofa.
– Um þetta snýst allt málið. Svo óskaplega einfalt þegar allt kemur til alls. Í hvaða hænsnakofa vilt þú búa?“ spyr Guðfinnur að lokum í greininni.
