„Ég hef komið til Íslands og var heilluð af fegurð landsins. Þess vegna hryggir mig að heyra frá fjölda fólks sem segist aldrei ætla að heimsækja Ísland vegna hvalveiða. Þau svipta sig þannig að sjá fegurð landsins og ríkið verður af tekjum. Ég vil bæta því við að hvalaskoðun er vaxandi aðdráttarafl fyrir ferðamenn og getur einnig fært ríkinu umtalsverðar tekjur,“ segir hún í grein sinni og hvetur svo stjórnvöld landsins að nýta stöðu sína til að stöðva hvalveiðar.
Goodall segir í grein sinni að hún hafi helgað líf sitt dýravernd, og þá sérstaklega velferð villtra dýra. Hún hafi merkt miklar breytingar á viðhorfi manna til dýra á þessu tímabili.
„Árið 1960, þegar ég hóf rannsóknir mínar á simpönsum, trúðu margir vísindamenn, eða sögðust trúa því, að dýr gætu hvorki fundið til né upplifað tilfinningar og að hegðun þeirra væri eingöngu stjórnað af eðlishvöt. Mér var sagt að ég gæti ekki talað um persónuleika, greind eða tilfinningar simpansa, þar sem það væru séreiginleikar manna,“ segir Goodall.
Margar tegundir hugsandi og tilfinningaríkar
Vísindasamfélagi hafi svo smám saman viðurkennt að mennirnir eru ekki aðskildir frá dýraríkinu.
„Vísindamenn, stefnumótandi aðilar og almenningur viðurkenna nú að margar tegundir eru hugsandi og tilfinningaríkar verur – þær eru vitsmunaverur og skyni gæddar verur. Þetta hefur að sjálfsögðu vakið upp margar siðferðilegar spurningar um meðferð okkar á dýrum, þar á meðal við veiðar á hvölum. Rannsóknir í áraraðir hafa staðfest að hvalir eru með stóra heila, mjög greind og félagsleg spendýr með flókin samskiptakerfi, þar á meðal ná þeir að eiga samskipti yfir langar vegalengdir. Þeir mynda einstaka menningu og sterk tengsl milli fjölskyldumeðlima og annarra einstaklinga í hópum sínum. Hefur ennfremur hver hvalahópur sína eigin menningu,“ segir Goodall.
Þá bendir hún á að hvalir gegni lykilhlutverki í að viðhalda heilbrigðu vistkerfi sjávar.
„Þegar hvalir eru veiddir eru þeir drepnir með því að skjóta í þá skutli með oddi sem springur við innkomu í hvalinn. Þetta tryggir alls ekki skjótan dauða, og margir sem drepast ekki samstundis þjást og eiga langan og kvalafullan dauðdaga. Í dag leyfa aðeins fá ríki hvalveiðar og almenningsálitið hefur breyst verulega eftir því sem vitundin um grimmd þessarar veiðiaðferðar eykst. Þetta á einnig við um, eins og þið vitið, mörg í ykkar landi,“ segir Goodall og hvetur Bjarna og Höllu til að beita sér gegn þessum veiðum.
