Það er hægt að gera betur Ingibjörg Sólrún Gísladóttir skrifar 1. maí 2007 00:01 Í dag 1. maí, á alþjóðlegum baráttudegi verkalýðshreyfingarinnar, færi ég öllu launafólki baráttukveðjur okkar í Samfylkingunni og heiti sem fyrr fullum stuðningi í mikilvægu starfi að hagsmunum íslensks launafólks. Það er við hæfi á þessum degi að líta um öxl, sjá hvað vel hefur tekist og eins hvað er hægt að gera betur. Góðæri undanfarinna ára hefur skilað sér misjafnlega til launþega. Ýmsir hafa það betra en áður og því ber að fagna. Hitt er þó verra að eftir nokkurra ára samfelldan uppgang í samfélaginu hafa kjör margra versnað til muna, um 5.300 börn búa við fátækt og misskiptingin í þjóðfélaginu hefur sjaldan verið meiri en einmitt nú. Þessa þróun má að miklu leyti rekja til skattastefnu stjórnvalda sem hafa valið að auka skattbyrði þeirra sem hafa lágar og miðlungstekjur en lækka skattbyrði þeirra sem mestar tekjur hafa. Þannig hafa barna- og vaxtabætur verið stórlega skertar og lífeyrisbætur og skattleysismörk hafa ekki hækkað í takt við launaþróun. Þegar ríkisstjórnin ákvað að lækka tekjuskatt á einstaklinga í áföngum á árunum 2005 til 2007 og afnema hátekjuskatt hefði átt að fara þá leið að hækka skattleysismörkin líkt og Samfylkingin benti á. Sú leið hefði komið öllum vel, aukið jöfnuð í samfélaginu og dregið úr misskiptingu. Það er sú leið sem við munum fara, fáum við til þess umboð í kosningunum. Í okkar ríka landi bíða þúsundir einstaklinga á biðlistum eftir úrlausn sinna mála. 400 aldraðir í brýnni þörf bíða eftir hjúkrunarrýmum, 900 aldraðir búa í þvingaðri samvist, 170 börn bíða eftir að komast að hjá Barna- og unglingageðdeild, 276 börn með þroskafrávik bíða eftir greiningu Greiningarstöðvar ríkisins, sum allt upp í 3 ár og eiga að lokinni greiningu jafnvel fyrir höndum jafn langa bið eftir aðstoð. Þá eru ótaldir allir þeir sem bíða eftir annarri aðstoð heilbrigðiskerfisins s.s. hjartaþræðingu og liðskiptiaðgerðum en samtals telja biðlistar Landspítala háskólasjúkrahúss 3.145 manns. Þetta ástand er verkefni sem Samfylkingin vill takast á við og hefur þegar kynnt tillögur sínar að lausn vandans. Kynbundinn launamunur hefur staðið í stað allan þann tíma sem núverandi ríkisstjórn hefur verið við völd og þar birtist dugleysi ríkisstjórnarinnar. Það verður eitt helsta forgangsmál Samfylkingarinnar í ríkisstjórn að leiðrétta það óréttlæti sem felst í launamun kynjanna. Við viljum aflétta launaleynd og endurmeta störf hefðbundinna kvennastétta til launa eins og gert var í Reykjavíkurborg undir minni stjórn með góðum árangri. Við viljum einnig jafna hlut kvenna og karla í stjórnum og ráðum og í ráðherraliði Samfylkingarinnar verður jafnt hlutfall karla og kvenna. Við höfum sýnt fram á að það er hægt að gera betur. Vilji er allt sem þarf. Íslensk börn og ungmenni þurfa meiri tíma með foreldrum sínum. Við verðum að gera börnum og foreldrum kleift að eiga fleiri samverustundir. Íslenskir foreldrar vinna hins vegar eina lengstu vinnuviku í Evrópu og það kemur niður á fjölskyldulífinu. Samfylkingin vill bæta hag barnafjölskyldna með margvíslegum aðgerðum s.s. hækkun barnabóta, lægra matarverði, afnámi stimpilgjalda á húsnæðislánum og ókeypis námsbókum í framhaldsskóla. Þá verður það eitt fyrsta verk ríkisstjórnar Samfylkingarinnar að leita samstarfs við samtök á vinnumarkaði um leiðir til að stytta virkan vinnutíma foreldra og auka sveigjanlegan vinnutíma þannig að fjölskylduábyrgð og atvinnuþátttaka fari betur saman. Fyrirtækin í landinu verða að setja börnin í forgang með sama hætti og stjórnvöld munu gera ef Samfylkingin kemst í ríkisstjórn. Þann 12. maí ákveða Íslendingar pólitískt landslag næstu fjögurra ára. Samfylkingin vill taka þátt í að móta það landslag á grundvelli sígildra hugsjóna jafnaðarflokka um heim allan. Hugsjóna um frelsi, jafnrétti og bræðralag. Samfylkingin trúir á mikilvægi þess að fólk og fyrirtæki hafi frelsi til athafna, en samhliða þarf að tryggja öllum jöfn tækifæri til að nýta þetta frelsi. Það gerist ekki síst með öflugu menntakerfi og velferðarkerfi fyrir alla þá sem á þurfa að halda. Til að svo megi verða þarf að ná efnahagslegu jafnvægi á ný, bæta hag heimilanna, leiðrétta það mikla óréttlæti sem felst í launamisrétti kynjanna og bæta kjör þeirra lægst launuðu. Þau samfélög sem byggja á þessari sígildu sýn jafnaðarmanna hafa hvort tveggja í senn reynst vera réttlátustu samfélög heims og þau samkeppnishæfustu. Þannig samfélag vill Samfylkingin byggja upp. Það er hægt að gera betur. Þann 12. maí næstkomandi er tækifæri til að breyta, breytum rétt! Höfundur er formaður Samfylkingarinnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingibjörg Sólrún Gísladóttir Mest lesið Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Fíllinn í hjarta Reykjavíkur Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? Skoðun Skoðun Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Hvað kostar EES samningurinn þjóðina? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun En hvað með loftslagið? Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar Sjá meira
Í dag 1. maí, á alþjóðlegum baráttudegi verkalýðshreyfingarinnar, færi ég öllu launafólki baráttukveðjur okkar í Samfylkingunni og heiti sem fyrr fullum stuðningi í mikilvægu starfi að hagsmunum íslensks launafólks. Það er við hæfi á þessum degi að líta um öxl, sjá hvað vel hefur tekist og eins hvað er hægt að gera betur. Góðæri undanfarinna ára hefur skilað sér misjafnlega til launþega. Ýmsir hafa það betra en áður og því ber að fagna. Hitt er þó verra að eftir nokkurra ára samfelldan uppgang í samfélaginu hafa kjör margra versnað til muna, um 5.300 börn búa við fátækt og misskiptingin í þjóðfélaginu hefur sjaldan verið meiri en einmitt nú. Þessa þróun má að miklu leyti rekja til skattastefnu stjórnvalda sem hafa valið að auka skattbyrði þeirra sem hafa lágar og miðlungstekjur en lækka skattbyrði þeirra sem mestar tekjur hafa. Þannig hafa barna- og vaxtabætur verið stórlega skertar og lífeyrisbætur og skattleysismörk hafa ekki hækkað í takt við launaþróun. Þegar ríkisstjórnin ákvað að lækka tekjuskatt á einstaklinga í áföngum á árunum 2005 til 2007 og afnema hátekjuskatt hefði átt að fara þá leið að hækka skattleysismörkin líkt og Samfylkingin benti á. Sú leið hefði komið öllum vel, aukið jöfnuð í samfélaginu og dregið úr misskiptingu. Það er sú leið sem við munum fara, fáum við til þess umboð í kosningunum. Í okkar ríka landi bíða þúsundir einstaklinga á biðlistum eftir úrlausn sinna mála. 400 aldraðir í brýnni þörf bíða eftir hjúkrunarrýmum, 900 aldraðir búa í þvingaðri samvist, 170 börn bíða eftir að komast að hjá Barna- og unglingageðdeild, 276 börn með þroskafrávik bíða eftir greiningu Greiningarstöðvar ríkisins, sum allt upp í 3 ár og eiga að lokinni greiningu jafnvel fyrir höndum jafn langa bið eftir aðstoð. Þá eru ótaldir allir þeir sem bíða eftir annarri aðstoð heilbrigðiskerfisins s.s. hjartaþræðingu og liðskiptiaðgerðum en samtals telja biðlistar Landspítala háskólasjúkrahúss 3.145 manns. Þetta ástand er verkefni sem Samfylkingin vill takast á við og hefur þegar kynnt tillögur sínar að lausn vandans. Kynbundinn launamunur hefur staðið í stað allan þann tíma sem núverandi ríkisstjórn hefur verið við völd og þar birtist dugleysi ríkisstjórnarinnar. Það verður eitt helsta forgangsmál Samfylkingarinnar í ríkisstjórn að leiðrétta það óréttlæti sem felst í launamun kynjanna. Við viljum aflétta launaleynd og endurmeta störf hefðbundinna kvennastétta til launa eins og gert var í Reykjavíkurborg undir minni stjórn með góðum árangri. Við viljum einnig jafna hlut kvenna og karla í stjórnum og ráðum og í ráðherraliði Samfylkingarinnar verður jafnt hlutfall karla og kvenna. Við höfum sýnt fram á að það er hægt að gera betur. Vilji er allt sem þarf. Íslensk börn og ungmenni þurfa meiri tíma með foreldrum sínum. Við verðum að gera börnum og foreldrum kleift að eiga fleiri samverustundir. Íslenskir foreldrar vinna hins vegar eina lengstu vinnuviku í Evrópu og það kemur niður á fjölskyldulífinu. Samfylkingin vill bæta hag barnafjölskyldna með margvíslegum aðgerðum s.s. hækkun barnabóta, lægra matarverði, afnámi stimpilgjalda á húsnæðislánum og ókeypis námsbókum í framhaldsskóla. Þá verður það eitt fyrsta verk ríkisstjórnar Samfylkingarinnar að leita samstarfs við samtök á vinnumarkaði um leiðir til að stytta virkan vinnutíma foreldra og auka sveigjanlegan vinnutíma þannig að fjölskylduábyrgð og atvinnuþátttaka fari betur saman. Fyrirtækin í landinu verða að setja börnin í forgang með sama hætti og stjórnvöld munu gera ef Samfylkingin kemst í ríkisstjórn. Þann 12. maí ákveða Íslendingar pólitískt landslag næstu fjögurra ára. Samfylkingin vill taka þátt í að móta það landslag á grundvelli sígildra hugsjóna jafnaðarflokka um heim allan. Hugsjóna um frelsi, jafnrétti og bræðralag. Samfylkingin trúir á mikilvægi þess að fólk og fyrirtæki hafi frelsi til athafna, en samhliða þarf að tryggja öllum jöfn tækifæri til að nýta þetta frelsi. Það gerist ekki síst með öflugu menntakerfi og velferðarkerfi fyrir alla þá sem á þurfa að halda. Til að svo megi verða þarf að ná efnahagslegu jafnvægi á ný, bæta hag heimilanna, leiðrétta það mikla óréttlæti sem felst í launamisrétti kynjanna og bæta kjör þeirra lægst launuðu. Þau samfélög sem byggja á þessari sígildu sýn jafnaðarmanna hafa hvort tveggja í senn reynst vera réttlátustu samfélög heims og þau samkeppnishæfustu. Þannig samfélag vill Samfylkingin byggja upp. Það er hægt að gera betur. Þann 12. maí næstkomandi er tækifæri til að breyta, breytum rétt! Höfundur er formaður Samfylkingarinnar.
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun