Óaldarflokkar og pólitískir ribbaldar Þráinn Bertelsson skrifar 18. ágúst 2008 06:00 Íslenskir stjórnmálaflokkar sem ugglaust komu í heiminn syndlausir eins og hverjir aðrir hvítvoðungar sýna nú um stundir skuggalega tilhneigingu til að hegða sér eins og hópar misyndismanna, óaldarflokkar, jafnvel mafíur svo að maður nefni þekktasta félagsform frjálshyggjutímans - sem eins og kalda stríðið ætlar að endast lengur á Íslandi en í löndum sem þróast með eðlilegum hætti. Í mesta sakleysi gengu Reykvíkingar að kjörborðinu fyrir um einu og hálfu ári til að velja sér sveitarstjórnarfólk til að sjá til þess að skólar starfi í borginni, börn komist á dagheimili, hlúð sé að gamalmennum og skipulagsvinna og byggingaeftirlit sé svo vandað að borgin verði eilíf. Einnig voru margir kjósendur að vona að sveitastjórnarliðið aflétti vændisrekstri og fjarlægði ofbeldisfólk af götunum. Í sveitastjórnarkosningum er ekki tekist á um hinstu rök tilverunnar. Yfirgnæfandi meirihluti kjósenda er hlynntur því að ruslafötur séu tæmdar með hæfilegu millibili, götur sópaðar og fólk komist leiðar sinnar. Heilbrigð skynsemi, virðing fyrir fólki og skattpeningum, þjónustulund og greiðvikni við alla (ekki bara flokkssystkin og ættingja) er það helsta sem við förum fram á að borgarfulltrúar okkar búi yfir af dyggðum Gallinn er bara sá að í borgarstjórnarkosningum í Reykjavík var ekki kosið um fulltrúa borgarbúa heldur fulltrúa stjórnmálaflokka. Erfitt að að sjá að uppeldi þessa fólks í stjórnmálaflokkunum hafi þroskað það og gert að geðugum manneskjum. Samkvæmt eins og hálfs árs reynslu virðast þessar blessaðar manneskjur vera uppaldar í óaldarflokkum en ekki stjórnmálaflokkum - nema þetta sé að verða sami hluturinn. Borgarfulltrúarnir hafa orðið sér til skammar með ósannindum, refsskap, svikum, valdagræðgi og vanstillingu. Þetta fólk ætti að skammast sín og reyna að taka sig á restina af kjörtímabilinu. Það ætti að leggja sína eigin hagsmuni og flokka sinna til hliðar og taka til óspilltra málanna við að vinna að hagsmunum borgarbúa. Í einum hóp, án minnihluta og meirihluta, einkabíla og einkabílstjóra - og reyna að muna að núna er árið 2008. Ekki 1008. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þráinn Bertelsson Mest lesið Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun
Íslenskir stjórnmálaflokkar sem ugglaust komu í heiminn syndlausir eins og hverjir aðrir hvítvoðungar sýna nú um stundir skuggalega tilhneigingu til að hegða sér eins og hópar misyndismanna, óaldarflokkar, jafnvel mafíur svo að maður nefni þekktasta félagsform frjálshyggjutímans - sem eins og kalda stríðið ætlar að endast lengur á Íslandi en í löndum sem þróast með eðlilegum hætti. Í mesta sakleysi gengu Reykvíkingar að kjörborðinu fyrir um einu og hálfu ári til að velja sér sveitarstjórnarfólk til að sjá til þess að skólar starfi í borginni, börn komist á dagheimili, hlúð sé að gamalmennum og skipulagsvinna og byggingaeftirlit sé svo vandað að borgin verði eilíf. Einnig voru margir kjósendur að vona að sveitastjórnarliðið aflétti vændisrekstri og fjarlægði ofbeldisfólk af götunum. Í sveitastjórnarkosningum er ekki tekist á um hinstu rök tilverunnar. Yfirgnæfandi meirihluti kjósenda er hlynntur því að ruslafötur séu tæmdar með hæfilegu millibili, götur sópaðar og fólk komist leiðar sinnar. Heilbrigð skynsemi, virðing fyrir fólki og skattpeningum, þjónustulund og greiðvikni við alla (ekki bara flokkssystkin og ættingja) er það helsta sem við förum fram á að borgarfulltrúar okkar búi yfir af dyggðum Gallinn er bara sá að í borgarstjórnarkosningum í Reykjavík var ekki kosið um fulltrúa borgarbúa heldur fulltrúa stjórnmálaflokka. Erfitt að að sjá að uppeldi þessa fólks í stjórnmálaflokkunum hafi þroskað það og gert að geðugum manneskjum. Samkvæmt eins og hálfs árs reynslu virðast þessar blessaðar manneskjur vera uppaldar í óaldarflokkum en ekki stjórnmálaflokkum - nema þetta sé að verða sami hluturinn. Borgarfulltrúarnir hafa orðið sér til skammar með ósannindum, refsskap, svikum, valdagræðgi og vanstillingu. Þetta fólk ætti að skammast sín og reyna að taka sig á restina af kjörtímabilinu. Það ætti að leggja sína eigin hagsmuni og flokka sinna til hliðar og taka til óspilltra málanna við að vinna að hagsmunum borgarbúa. Í einum hóp, án minnihluta og meirihluta, einkabíla og einkabílstjóra - og reyna að muna að núna er árið 2008. Ekki 1008.
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun