Framsóknarflokkurinn 95 ára – Bjarta framtíð Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar 16. desember 2011 06:00 Framsóknarflokkurinn fagnar 95 ára afmæli í dag sem elsti starfandi stjórnmálaflokkur landsins. Hann var stofnaður á Alþingi hinn 16. desember 1916 og hefur síðan orðið að fjöldahreyfingu yfir tólf þúsund félagsmanna á öllu landinu. Uppruna Framsóknarflokksins má m.a. rekja til tveggja hreyfinga sem höfðu mikil áhrif á íslenskt þjóðfélag á fyrstu árum aldarinnar, samvinnuhreyfingarinnar og ungmennafélaganna. Þessi samtök börðust fyrir almennum framförum og umbótum í landinu, aukinni menntun og atvinnurekstri sem tryggði mönnum sannvirði fyrir vöru og vinnu. Þessi hugsjónalegi bakgrunnur hafði mikil áhrif á stefnu flokksins og gerir enn í dag. Saga Framsóknarflokksins er samofin framfarasögu Íslands á 20. öldinni. Hvort sem litið er til velferðarmála, uppbyggingar menntunar fyrir alla landsmenn, almannatrygginga eða nýsköpunar og eflingar atvinnulífs, þar hefur Framsóknarflokkurinn komið við sögu síðastliðin 95 ár. Þetta er saga sem framsóknarmenn eru stoltir af að tilheyra og vilja berjast fyrir að haldi áfram til framtíðar. Framsóknarmenn setja manninn og velferð hans í öndvegi og vilja skila hverri kynslóð betra þjóðfélagi, fleiri tækifærum og ríkari menningu. Framsóknarflokkurinn er frjálslyndur félagshyggjuflokkurAllt frá upphafi hefur Framsóknarflokkurinn verið frjálslyndur félagshyggjuflokkur. Það er hann enn og það á hann að vera. Við sem í sameiningu myndum Framsókn megum aldrei gleyma að tilgangurinn með baráttunni er fyrst og síðast að hafa jákvæð áhrif á samfélagið. Við viljum öll sjá betra samfélag, stéttlaust samfélag sem gleymir ekki þeim sem eiga um sárt að binda eða standa höllum fæti. Við viljum búa í samfélagi þar sem allir eru jafnir fyrir lögum, samfélagi þar sem ekki ríkir sundurþykkja eða öfund, samfélagi þar sem einstaklingurinn fær að njóta sín en menn eru jafnframt ábyrgir gjörða sinna. Það að vera frjálslyndur miðjuflokkur felur ekki í sér að vera laus við pólitískar skoðanir. Það snýst um að meta hvert mál fyrir sig út frá rökum og staðreyndum en ekki út frá fyrir fram gefinni hugmyndafræði. Því verður svo að fylgja að menn séu tilbúnir að berjast fyrir því sem þeir telja rétt hverju sinni. Flokkur sem kennir sig við hina rökréttu leið verður líka að vera prinsippflokkur, því að ef menn standa ekki fastir á grundvallaratriðum í samtímanum eru þeir að auka á vanda framtíðarinnar. Við eigum að vera tilbúin að samþykkja góðar hugmyndir sama hvaðan þær koma og alltaf reiðubúin að ræða kosti og galla ólíkra leiða. Það er hin eiginlega framsóknarleið, að nálgast viðfangsefnin fordómalaust af skynsemi og rökhyggju. Þessu viðhorfi var lýst þannig af Hermanni Jónassyni, fyrrum formanni flokksins, að stefna Framsóknarflokksins væri hvorki til hægri né vinstri heldur beint áfram. Framsóknarmenn vilja jákvæð og sterk samskipti við erlend ríki og samskipti Íslands við alþjóðasamfélagið sem best. Þar hefur Ísland mikið fram að færa og tækifærin eru mörg og mikilvæg. Framsóknarmenn vilja að allir þeir sem hafa eitthvað fram að færa um lausn þjóðfélagsmála fái tækifæri til að tjá skoðun sína og reyna að vinna henni fylgi áður en ákvarðanir eru teknar. Okkur ber að hlusta á góðar hugmyndir á málefnalegum grundvelli en ekki dæma þær út frá því hvaðan þær koma. Einungis þannig mun samfélaginu miða fram á við. Framsóknarstefnan á ætíð fullt erindi við ÍslendingaVið lifum á sérstökum tímum í íslenskri sögu, tímum þar sem við okkur blasa bæði ógnir og ómæld tækifæri. En ógnirnar eru smávægilegar í samanburði við þau gífurlegu tækifæri sem Íslendingar standa frammi fyrir, rétt eins og stóð á þegar Framsóknarflokkurinn var stofnaður, rétt áður en Ísland varð fullvalda ríki og hóf mesta og lengsta framfaratímabil sem þjóðin hefur upplifað. Framsóknarmenn hafa undanfarin tvö ár lagt fram ótal tillögur til lausnar á vandamálum sem að okkur steðja, ekki hvað síst varðandi efnahagsmál og atvinnumál. Hugleiknust hefur okkur verið staða heimilanna í landinu, skuldamálin. Þau eru brýnasta úrlausnarefnið. Síðustu tvö ár hafa sýnt svo óhrekjandi er að þær tillögur sem við höfum lagt fram hafa sannað gildi sitt. Þessar tillögur eru byggðar á hinni skynsömu og rökföstu framsóknarstefnu, stefnu sem í 95 ár hefur hvað eftir annað verið helsti drifkraftur framfara og uppbyggingar í íslensku samfélagi. Til að kveikja á ný slíka uppbyggingu, til að nýta þau ómældu tækifæri sem Ísland stendur frammi fyrir, þarf framsóknarstefnan að fá hljómgrunn, heyrast hátt og skýrt. Við þurfum stjórnvöld sem efla með íslensku þjóðinni kjark og von. Stjórnvöld sem veita stöðugleika og sýn á framtíðina. Það er engin ástæða til að Íslendingar geti ekki nú, eins og áður, fyllst bjartsýni og von. Og í raun eigum við að hafa meira en von. Við eigum að hafa trú. Óbilandi trú á bjarta framtíð Íslands. Framsóknarflokkurinn var stofnaður fyrir 95 árum í krafti þeirrar vissu að íslensku þjóðinni væru allir vegir færir. Það á jafn vel við í dag eins og áður. Og við ætlum að standa undir nafni sem framsóknarmenn, við ætlum að vísa veginn fram á við, ganga á undan með trú á eigin mátt og bjarta framtíð Íslands að vopni. Kæru framsóknarmenn og góðir Íslendingar: Til hamingju með daginn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Mest lesið Hlíðarendi – hverfið mitt Freyr Snorrason Skoðun Lukka Sjálfstæðisflokksins Inga María Hlíðar Thorsteinson Skoðun Má skera börn? Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Jens er rétti maðurinn í brúna! Anton Berg Sævarsson Skoðun Hver er betri sem formaður Sjálfstæðisflokksins? Þórir Garðarsson Skoðun Stuðningur fyrir börn í vanda getur verið lífsbjörg Stefán Guðbrandsson Skoðun Reykurinn sást löngu fyrir brunann! Davíð Bergmann Skoðun Strandveiðar – nýliðun hægri vinstri Steindór Ingi Kjellberg Skoðun Heilbrigðisyfirvöld með í samtali um hugvíkkandi meðferðir Sara María Júlíudóttir Skoðun Löggjafinn brýtur á skólabörnum (grein 1) Valdís Ingibjörg Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Raddir, kyn og kassar Linda Björk Markúsardóttir skrifar Skoðun Færni á vinnumarkaði – ný námsleið fyrir fólk með þroskahömlun Helga Gísladóttir skrifar Skoðun Framtíðarfyrirkomulag biðlauna formanns VR Ólafur Reimar Gunnarsson skrifar Skoðun Sannanir í dómsmáli? Rithandarrannsóknir, fyrri grein Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Rödd friðar á móti sterkum her Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Leiðtogi nýrra tíma Auður Kjartansdóttir,Bjarnveig Guðbrandsdóttir,Brynhildur Einarsdóttir,Guðrún Ingadóttir,G. Sirrý Ágústsdóttir,Hafdís Gunnarsdóttir,Jónas Kári Eiríksson,Júlíus Guðni Antonsson,Ragnhildur Eva Jónsdóttir,Róbert Smári Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðaflugvöllurinn á Akureyri: Hvar er Icelandair? Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Tollflokkun rifins osts: Rangfærslur og staðreyndir Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Framtíð löggæslu fínpússuð í tilraunastofunni Gaza Kristján Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Wybory/Election/Kosningar Mateusz Gabríel K. Róbertsson skrifar Skoðun Hver er betri sem formaður Sjálfstæðisflokksins? Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Hlíðarendi – hverfið mitt Freyr Snorrason skrifar Skoðun Rétturinn til að hafa réttindi Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Chamberlain eða Churchill leiðin? Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Magnús Karl sem næsta rektor Háskóla Íslands Sólveig Ásta Sigurðardóttir,Stefanía Benónísdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisyfirvöld með í samtali um hugvíkkandi meðferðir Sara María Júlíudóttir skrifar Skoðun Flug er almenningsssamgöngur Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Barátta fyrir mannréttindum aldrei verið mikilvægari Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Löggjafinn brýtur á skólabörnum (grein 1) Valdís Ingibjörg Jónsdóttir skrifar Skoðun Strandveiðar – nýliðun hægri vinstri Steindór Ingi Kjellberg skrifar Skoðun Reykurinn sást löngu fyrir brunann! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Angist og krabbamein Auður E. Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Jens er rétti maðurinn í brúna! Anton Berg Sævarsson skrifar Skoðun Stuðningur fyrir börn í vanda getur verið lífsbjörg Stefán Guðbrandsson skrifar Skoðun Lukka Sjálfstæðisflokksins Inga María Hlíðar Thorsteinson skrifar Skoðun Silja Bára, öruggur og faglegur leiðtogi fyrir Háskóla Íslands Margrét Gíslínudóttir skrifar Skoðun Má skera börn? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Aðför að menntakerfinu Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Er íslenska þjóðin að eldast? Þorsteinn Þorsteinsson skrifar Skoðun Áslaug Arna er framtíðin og sóknarfærið er ungt fólk Sybil Gréta Kristinsdóttir skrifar Sjá meira
Framsóknarflokkurinn fagnar 95 ára afmæli í dag sem elsti starfandi stjórnmálaflokkur landsins. Hann var stofnaður á Alþingi hinn 16. desember 1916 og hefur síðan orðið að fjöldahreyfingu yfir tólf þúsund félagsmanna á öllu landinu. Uppruna Framsóknarflokksins má m.a. rekja til tveggja hreyfinga sem höfðu mikil áhrif á íslenskt þjóðfélag á fyrstu árum aldarinnar, samvinnuhreyfingarinnar og ungmennafélaganna. Þessi samtök börðust fyrir almennum framförum og umbótum í landinu, aukinni menntun og atvinnurekstri sem tryggði mönnum sannvirði fyrir vöru og vinnu. Þessi hugsjónalegi bakgrunnur hafði mikil áhrif á stefnu flokksins og gerir enn í dag. Saga Framsóknarflokksins er samofin framfarasögu Íslands á 20. öldinni. Hvort sem litið er til velferðarmála, uppbyggingar menntunar fyrir alla landsmenn, almannatrygginga eða nýsköpunar og eflingar atvinnulífs, þar hefur Framsóknarflokkurinn komið við sögu síðastliðin 95 ár. Þetta er saga sem framsóknarmenn eru stoltir af að tilheyra og vilja berjast fyrir að haldi áfram til framtíðar. Framsóknarmenn setja manninn og velferð hans í öndvegi og vilja skila hverri kynslóð betra þjóðfélagi, fleiri tækifærum og ríkari menningu. Framsóknarflokkurinn er frjálslyndur félagshyggjuflokkurAllt frá upphafi hefur Framsóknarflokkurinn verið frjálslyndur félagshyggjuflokkur. Það er hann enn og það á hann að vera. Við sem í sameiningu myndum Framsókn megum aldrei gleyma að tilgangurinn með baráttunni er fyrst og síðast að hafa jákvæð áhrif á samfélagið. Við viljum öll sjá betra samfélag, stéttlaust samfélag sem gleymir ekki þeim sem eiga um sárt að binda eða standa höllum fæti. Við viljum búa í samfélagi þar sem allir eru jafnir fyrir lögum, samfélagi þar sem ekki ríkir sundurþykkja eða öfund, samfélagi þar sem einstaklingurinn fær að njóta sín en menn eru jafnframt ábyrgir gjörða sinna. Það að vera frjálslyndur miðjuflokkur felur ekki í sér að vera laus við pólitískar skoðanir. Það snýst um að meta hvert mál fyrir sig út frá rökum og staðreyndum en ekki út frá fyrir fram gefinni hugmyndafræði. Því verður svo að fylgja að menn séu tilbúnir að berjast fyrir því sem þeir telja rétt hverju sinni. Flokkur sem kennir sig við hina rökréttu leið verður líka að vera prinsippflokkur, því að ef menn standa ekki fastir á grundvallaratriðum í samtímanum eru þeir að auka á vanda framtíðarinnar. Við eigum að vera tilbúin að samþykkja góðar hugmyndir sama hvaðan þær koma og alltaf reiðubúin að ræða kosti og galla ólíkra leiða. Það er hin eiginlega framsóknarleið, að nálgast viðfangsefnin fordómalaust af skynsemi og rökhyggju. Þessu viðhorfi var lýst þannig af Hermanni Jónassyni, fyrrum formanni flokksins, að stefna Framsóknarflokksins væri hvorki til hægri né vinstri heldur beint áfram. Framsóknarmenn vilja jákvæð og sterk samskipti við erlend ríki og samskipti Íslands við alþjóðasamfélagið sem best. Þar hefur Ísland mikið fram að færa og tækifærin eru mörg og mikilvæg. Framsóknarmenn vilja að allir þeir sem hafa eitthvað fram að færa um lausn þjóðfélagsmála fái tækifæri til að tjá skoðun sína og reyna að vinna henni fylgi áður en ákvarðanir eru teknar. Okkur ber að hlusta á góðar hugmyndir á málefnalegum grundvelli en ekki dæma þær út frá því hvaðan þær koma. Einungis þannig mun samfélaginu miða fram á við. Framsóknarstefnan á ætíð fullt erindi við ÍslendingaVið lifum á sérstökum tímum í íslenskri sögu, tímum þar sem við okkur blasa bæði ógnir og ómæld tækifæri. En ógnirnar eru smávægilegar í samanburði við þau gífurlegu tækifæri sem Íslendingar standa frammi fyrir, rétt eins og stóð á þegar Framsóknarflokkurinn var stofnaður, rétt áður en Ísland varð fullvalda ríki og hóf mesta og lengsta framfaratímabil sem þjóðin hefur upplifað. Framsóknarmenn hafa undanfarin tvö ár lagt fram ótal tillögur til lausnar á vandamálum sem að okkur steðja, ekki hvað síst varðandi efnahagsmál og atvinnumál. Hugleiknust hefur okkur verið staða heimilanna í landinu, skuldamálin. Þau eru brýnasta úrlausnarefnið. Síðustu tvö ár hafa sýnt svo óhrekjandi er að þær tillögur sem við höfum lagt fram hafa sannað gildi sitt. Þessar tillögur eru byggðar á hinni skynsömu og rökföstu framsóknarstefnu, stefnu sem í 95 ár hefur hvað eftir annað verið helsti drifkraftur framfara og uppbyggingar í íslensku samfélagi. Til að kveikja á ný slíka uppbyggingu, til að nýta þau ómældu tækifæri sem Ísland stendur frammi fyrir, þarf framsóknarstefnan að fá hljómgrunn, heyrast hátt og skýrt. Við þurfum stjórnvöld sem efla með íslensku þjóðinni kjark og von. Stjórnvöld sem veita stöðugleika og sýn á framtíðina. Það er engin ástæða til að Íslendingar geti ekki nú, eins og áður, fyllst bjartsýni og von. Og í raun eigum við að hafa meira en von. Við eigum að hafa trú. Óbilandi trú á bjarta framtíð Íslands. Framsóknarflokkurinn var stofnaður fyrir 95 árum í krafti þeirrar vissu að íslensku þjóðinni væru allir vegir færir. Það á jafn vel við í dag eins og áður. Og við ætlum að standa undir nafni sem framsóknarmenn, við ætlum að vísa veginn fram á við, ganga á undan með trú á eigin mátt og bjarta framtíð Íslands að vopni. Kæru framsóknarmenn og góðir Íslendingar: Til hamingju með daginn.
Skoðun Leiðtogi nýrra tíma Auður Kjartansdóttir,Bjarnveig Guðbrandsdóttir,Brynhildur Einarsdóttir,Guðrún Ingadóttir,G. Sirrý Ágústsdóttir,Hafdís Gunnarsdóttir,Jónas Kári Eiríksson,Júlíus Guðni Antonsson,Ragnhildur Eva Jónsdóttir,Róbert Smári Gunnarsson skrifar
Skoðun Magnús Karl sem næsta rektor Háskóla Íslands Sólveig Ásta Sigurðardóttir,Stefanía Benónísdóttir skrifar
Skoðun Heilbrigðisyfirvöld með í samtali um hugvíkkandi meðferðir Sara María Júlíudóttir skrifar
Skoðun Barátta fyrir mannréttindum aldrei verið mikilvægari Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Silja Bára, öruggur og faglegur leiðtogi fyrir Háskóla Íslands Margrét Gíslínudóttir skrifar