Ofbeldi í tilhugalífi Arnar Sverrisson skrifar 28. nóvember 2017 07:00 Á árinu 2001 var hrundið af stað fleirþjóðlegri og samhæfðri rannsókn ofbeldis í tilhugalífi (International Dating Violence Study). Hér er átt við samskipti kynjanna, sama kyns eða hins, þegar fólk er að draga sig saman, finnur sér kærasta og kærustur, skundar á stefnumót og stofnar til mislangra ástarsambanda af einhverju tagi. Rannsóknin beindist af hagnýtum orsökum að tilhugalífi háskólastúdenta. Henni lauk 2006. Rannsóknahópar þrjátíu og tveggja þjóða í öllum heimsálfum tóku þátt, en fyrir henni fór virtur félagsfræðingur, prófessor og stofnandi stofu um fjölskyldurannsóknir við háskólann í New Hampshire, BNA, Murray Straus (1926-2016). Rannsóknin náði til fjórtán þúsund námsmanna í 68 háskólum víðs vegar um veröldina. Þátttakendur svöruðu tveimur viðurkenndum spurningalistum um efnið. Ofbeldi í tilhugalífi eða nánum samböndum var skoðað í nokkrum tilbrigðum, t.d. árásir eða handalögmál af vægari toga, alvarlegt ofbeldi, sem hafði í för með sér meiðsli, svo og kynferðislegt ofbeldi. Þegar bráðabirgðaniðurstöður lágu fyrir frá fjórtán rannsóknarstöðum meðal níu þjóða, reit einn rannsóknarhópanna drög að skýrslu úr gögnum um drjúgar þrjár þúsundir stúdenta. Það, sem einkum vekur athygli, er hið skelfilega ofbeldi, sem karlar jafnt sem konur í tilhugalífi sýna hvert öðru; þ.e. ýgi, árásir og þvingun til kynlífs. Hlutfallið er verulega miklu hærra en áður hefur mælst meðal almennings, en þó með öðrum aðferðum. Höfundar segja: „Þessar tölur af fleirþjóðlegum vettvangi sýna það, sem hefur verið alkunna lengi, þ.e. að ofbeldi í nánum samböndum er algengasta tegund þess.“ Endurteknar rannsóknir sýna vísbendingar um það, að ofbeldi í tilhugalífi sé jafnvel meira, heldur en hjá hjónum og sambýlisfólki. Síðustu árin hefur úrvinnsla úr gögnum þessarar viðamiklu rannsóknar skilað sjötíu og einni vísindagrein. (Gögn frá þrjátíu og einni þjóð voru vísindalega vinnsluhæf.) Niðurstöður heildarúrvinnslunnar staðfesta í megindráttum það, sem bráðabirgðaúrvinnsla úr hluta efniviðarins sýndi. Nærri þriðjungur stúdenta af báðum kynjum réðst til atlögu að elskhuganum síðustu tólf mánuði fyrir þátttöku. Oftast var um að ræða gagnkvæmi í þessu tilliti, elskhugarnir voru ýgir hvor í annars garð. Svo var algengasta mynstrið. Ástandið í Íran var skelfilegast. Í 94,6 prósent sambanda var um gagnkvæmt ofbeldi að ræða. Einna meinhægastir voru sænskir elskendur. „Einungis“ sex af hverjum tíu pörum sýdu hvort öðru ofbeldi. Svíar voru eina Norðurlandaþjóðin, sem tók þátt í könnuninni. Næstalgengasta ofbeldismynstrið var það, þar sem konur einvörðungu beittu ofbeldi. Ofbeldisfyllstar eru sænskar (28,4%) og kínverskar (31,7) ástkonur. Harðræði af hálfu karla eingöngu var hins vegar sjaldgæft að tiltölu. Í þessu mynstri beittu sænskir karlelskhugar konur sínar oftast ofbeldi (11.8%), en íranskir karlmenn sjaldnast (4%) en Bretar fylgdu þar fast á eftir. Margvíslegar rannsóknir, þar sem fjöldi fólks var rannsakaður og úrtök trúverðug, bera vitni um, að ofbeldi af hálfu kvenna eingöngu er jafn algengt eða jafnvel algengara en ofbeldi af hálfu karla. En gagnkvæmt ofbeldi er algengast eins og fyrr segir. Í aðalatriðum eiga þessar niðurstöður einnig við um rannsókn, sem framkvæmd var á árunum 1975-1985 í BNA (National Family Violence Survey). Sama má segja um fleiri rannsóknir og kannanir af sama toga, t.d. The National Comorbidity Study. Hvergi meðal þjóðanna þrjátíu og einnar reyndist karlofbeldi algengast. Þetta átti við um bæði minni og meiri háttar ofbeldi. Einn rannsóknarhópanna skoðaði sérstaklega alvarlegri tilbrigði ofbeldis. Niðurstaða þess hóps var sú, að „[k]arlar og konur beittu ofbeldi til jafns í þeim hópi, sem taldi sig beittan áþreifanlegu ofbeldi og þvingun í kynlífi“. (Lauslega snarað af undirrituðum.) Niðurstöður úr pólska hluta rannsóknarinnar er býsna dæmigerðar. Höfundar segja: „Skráning andlegs ofbeldis, líkamlegs ofbeldis og kynferðislegrar þvingunar var umtalsverð eða í réttri röð 77%, 36% og 42%, hvað körlum viðvíkur, og 89%, 48% og 40%, hvað konur snertir. Samanborið við önnur þýði úr hinni fjölþjóðlegu rannsókn [International Dating Violence Study] beittu pólskar konur og karlar eftirtektarverðri þvingun og líkamlegu ofbeldi.“ (Lausleg þýðing er undirritaðs.) Í þessu viðfangi gæti verið fróðlegt að skoða rannsóknir á unglingum. Það vill svo til, að í upphafi áratugarins fór fram í BNA fyrsta þjóðtæka könnunin á kynferðislegri áreitni unglinga. Niðurstöður voru í stuttu máli þær, að yngri drengir sýndu slíka óhæfu mun fyrr en stúlkurnar. En upp úr átján ára aldri var hlutfall þeirra svipað, drengir tóku fremur niður fyrir sig í aldri, en stúlkur aftur á móti upp. Um níu af hundraði unglinganna skýrðu frá kynferðislegri óhæfu í garð annarra af einhverju tagi. Þessar niðurstöður ríma við rannsóknir frá upphafi aldarinnar. Í rannsóknum frá 2003 (Youth Risk Behavior Survey) töldu 8,8% kvenna sig orðið hafa fyrir ofbeldi í tilhugalífi en 8,9% karla. Það þarf varla að fjölyrða um heilsufarslegar afleiðingar þessarar ósvinnu. Það er t.d. nánast alkunna, að nauðgun á nefndu aldursskeiði hefur í för með sér aukna áhættu á alvarlegum, andlegum afleiðingum eins og áfallastreituröskun, þunglyndi, fíkniefnaneyslu, áfengissýki, sjálfsvígshugleiðingum, sjálfsvígstilraunum, vandkvæðum í ástum, vanhöldum í vinnu og slökum námsárangri. Í hinni nefndu fleirþjóðlegu rannsókn var sýnt fram á tölfræðilega fylgni ofbeldis í sambandinu og hugleiðinga um sjálfsvíg. Það er óhætt að fullyrða, að höfundar margumræddrar könnunar hafi orðið hvumsa yfir útbreiðslu og algengi ofbeldis í tilhugalífi. Skýringa er leitað. Efniviðurinn gefur tilefni til að álykta, að almenn streita í þjóðfélaginu kunni að skipta máli. Slíka streitu er mesta að finna á Taívan, minnsta í Hollandi. Ofríki var ævinlega undirrót ofbeldis og tengdist einkum og sér í lagi ofríki kvenna. Það kann einnig að koma á óvart, hversu herskáar konur eru um gjörvalla kringluna. Venjuleg var talið, að konur væru nánast eingöngu fórnarlömb karla. Vísindin virtust sýna fram á það. En það voru vísindi á villigötum. Vísindamenn voru slegnir blindu. T.d. var lögum samkvæmt ekki unnt að nauðga karlmönnum. Aðferðirnar voru af þessum sökum ófullnægjandi. M. Straus segir lærdómsríka reynslusögu. Því fleiri, sem rannsóknir á efninu urðu, þeim mun augljósara varð honum, að eitthvað væri gruggugt í aðferðum og niðurstöðum. Hann gerði sér því far um að grandskoða siðferðilega og vísindalega undirstöðu rannsóknanna og skoða efnið frá fleiri hliðum, t.d. með því að inna karlmenn eftir reynslu þeirra og nota skiljanlegri hugtök. Þegar ofangetinni rannsókn um ofbeldi í tilhugalífi var hrundið af stað, reyndi hann að fá vísindamenn á vegum Sameinuðu þjóðanna til samstarfs. Það tókst ekki sem skyldi. Þeir reyndust bundnir rannsóknahefðinni. T.d. voru spurningar um ofbeldi af hálfu kvenna útilokaðar í tiltekinni könnun (Survey of Married and Cohabiting Violence). Það hefur sem sagt verið – og virðist enn vera – við ramman reip að draga, þegar upplýsingar um ofbeldi af hálfu kvenna er að ræða. Stundum er alið á rangfærslunum. Samkvæmt reynslu Straus virðist óskrifuð regla að láta hjá líða að inna konur í athvörfum eftir eigin ofbeldi. En það hefur verið þekkt frá því að fyrsta athvarfið var sett á stofn í Lundúnum. Stofnandi þess sagði, að að minnsta kosti fjörutíu af hundraði vistkvenna væru undir þá sök seldar. Rannsóknir síðustu áratuga benda til þess, að ein af hverjum fjórum konum, sem leituðu til kvennaathvarfs, hefði beitt áþreifanlegu ofbeldi áður en til vistunar kom. Aðrar rannsóknir gáfu vísbendingu um, að á aðfaraári vistunar á kvennaathvarfi hefði helmingur beitt ástmanninn ofbeldi, og eftir að vistun lauk, hefði 42% þeirra ráðist á karla sína. Rannsóknir árið 2002 á fjórum meðferðarskrám fyrir ofbeldiskarla sýndu, að 69% kvenna hefðu einnig lúskrað á maka sínum. Í langtímarannsóknum (Dunedin Longitudinal Cohort Study) kom í ljós, að þegar um tiltölulega vægt ofbeldi var að ræða, voru konur megindriffjaðrirnar, en þegar um alvarlegt ofbeldi var að ræða var hlutur kvenna og karla jafnari. Ofbeldið, sem lýst er í þessum rannsóknum, er hræðilegt. Tölurnar eru útlenskar, en eiga vafalítið við um íslenskan veruleika að mestu leyti. Hvað skal taka til bragðs? Þegar stórt er spurt verður fátt um svör. En allavega er hyggilegt að reyna að horfast greinilega og skilmerkilega í augu við veruleikann. Ég el þá von í brjósti, að skynsamt fólk af báðum kynjum leggist á árarnar og rói í sömu átt, en ekki gagnstæðar. Því hagsmunir þeirra eru nákvæmlega þeir sömu. Höfundur er ellilífeyrisþegi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Arnar Sverrisson Skoðun Mest lesið Opið bréf til Einars Þorsteinssonar og Hildar Björnsdóttur - Hafið þið enga sómakennd? Linda Ósk Sigurðardóttir Skoðun Hafnaðir þú Margrét Sanders? Páll Erlingsson,María Petrína Berg,Fjóla Ævarsdóttir,Sigrún Gróa Magnúsdóttir Skoðun Hugleiðing á konudag Sigurður Ingi Arnars Unuson Skoðun Áfram kennarar! Kristbjörg Þórisdóttir,Bragi Reynir Sæmundsson Skoðun Stétt með stétt? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Viðbrögð barna við sorg Matthildur Bjarnadóttir Skoðun Landshornalýðurinn á Hálsunum Hákon Gunnarsson Skoðun Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir til formanns Sjálfstæðisflokksins -Kraftur nýrra tíma Svanur Guðmundsson Skoðun Áfastur plasttappi lýðræðisins? Ingunn Björnsdóttir Skoðun Áslaug Arna er leiðtoginn sem Sjálfstæðisflokkurinn þarf Hafrún Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Plasttappamálið og skrækjandi þingmenn Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Áfastur plasttappi lýðræðisins? Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Stétt með stétt? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Áfram kennarar! Kristbjörg Þórisdóttir,Bragi Reynir Sæmundsson skrifar Skoðun Landshornalýðurinn á Hálsunum Hákon Gunnarsson skrifar Skoðun Minni kvenna - lofræða gervigreindar til hinnar íslensku konu Steinar Birgisson skrifar Skoðun Forvarnarsamtök óska skýringa á seinagangi Árni Einarsson skrifar Skoðun Hugleiðing á konudag Sigurður Ingi Arnars Unuson skrifar Skoðun Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir til formanns Sjálfstæðisflokksins -Kraftur nýrra tíma Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hafnaðir þú Margrét Sanders? Páll Erlingsson,María Petrína Berg,Fjóla Ævarsdóttir,Sigrún Gróa Magnúsdóttir skrifar Skoðun Viðbrögð barna við sorg Matthildur Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hvort er meira í anda Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Áslaug Arna er leiðtoginn sem Sjálfstæðisflokkurinn þarf Hafrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Aðgát skal höfð... Hildur Þöll Ágústsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til Einars Þorsteinssonar og Hildar Björnsdóttur - Hafið þið enga sómakennd? Linda Ósk Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sameinumst – stétt með stétt Sævar Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til bæjarstjóra Kópavogs Ágústa Dröfn Kristleifsdóttir skrifar Skoðun Stjórn Sambands íslenskra sveitarfélaga er sama um menntun barna en hvað með foreldra? Helga C Reynisdóttir skrifar Skoðun Söngvakeppnin og hömlulaus áfengisdýrkun Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Íþróttastarf fyrir alla Guðmundur Sigurbergsson,Ingvar Sverrisson,Hrafnkell Marínósson skrifar Skoðun Á hlóðum Mennta- og barnamálaráðuneytisins Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að verja friðinn Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 12 spor ríkisstjórnarinnar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Færni í nýsköpun krefst þjálfunar Ingibjörg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður áttar sig á gildi fullveldisins Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Góðir vegir – Aukin lífsgæði og blómlegt atvinnulíf Edda Rut Björnsdóttir skrifar Skoðun Háskóli Íslands fyrir öll - Rektorsframboð Silju Báru Ólöf Bjarki Antons og Atli María Kjeld skrifar Skoðun Áfastur plasttappi lýðræðisins Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Um Varasjóð VR Flosi Eiríksson skrifar Skoðun Töfrakista tækifæranna Hrefna Óskarsdóttir skrifar Sjá meira
Á árinu 2001 var hrundið af stað fleirþjóðlegri og samhæfðri rannsókn ofbeldis í tilhugalífi (International Dating Violence Study). Hér er átt við samskipti kynjanna, sama kyns eða hins, þegar fólk er að draga sig saman, finnur sér kærasta og kærustur, skundar á stefnumót og stofnar til mislangra ástarsambanda af einhverju tagi. Rannsóknin beindist af hagnýtum orsökum að tilhugalífi háskólastúdenta. Henni lauk 2006. Rannsóknahópar þrjátíu og tveggja þjóða í öllum heimsálfum tóku þátt, en fyrir henni fór virtur félagsfræðingur, prófessor og stofnandi stofu um fjölskyldurannsóknir við háskólann í New Hampshire, BNA, Murray Straus (1926-2016). Rannsóknin náði til fjórtán þúsund námsmanna í 68 háskólum víðs vegar um veröldina. Þátttakendur svöruðu tveimur viðurkenndum spurningalistum um efnið. Ofbeldi í tilhugalífi eða nánum samböndum var skoðað í nokkrum tilbrigðum, t.d. árásir eða handalögmál af vægari toga, alvarlegt ofbeldi, sem hafði í för með sér meiðsli, svo og kynferðislegt ofbeldi. Þegar bráðabirgðaniðurstöður lágu fyrir frá fjórtán rannsóknarstöðum meðal níu þjóða, reit einn rannsóknarhópanna drög að skýrslu úr gögnum um drjúgar þrjár þúsundir stúdenta. Það, sem einkum vekur athygli, er hið skelfilega ofbeldi, sem karlar jafnt sem konur í tilhugalífi sýna hvert öðru; þ.e. ýgi, árásir og þvingun til kynlífs. Hlutfallið er verulega miklu hærra en áður hefur mælst meðal almennings, en þó með öðrum aðferðum. Höfundar segja: „Þessar tölur af fleirþjóðlegum vettvangi sýna það, sem hefur verið alkunna lengi, þ.e. að ofbeldi í nánum samböndum er algengasta tegund þess.“ Endurteknar rannsóknir sýna vísbendingar um það, að ofbeldi í tilhugalífi sé jafnvel meira, heldur en hjá hjónum og sambýlisfólki. Síðustu árin hefur úrvinnsla úr gögnum þessarar viðamiklu rannsóknar skilað sjötíu og einni vísindagrein. (Gögn frá þrjátíu og einni þjóð voru vísindalega vinnsluhæf.) Niðurstöður heildarúrvinnslunnar staðfesta í megindráttum það, sem bráðabirgðaúrvinnsla úr hluta efniviðarins sýndi. Nærri þriðjungur stúdenta af báðum kynjum réðst til atlögu að elskhuganum síðustu tólf mánuði fyrir þátttöku. Oftast var um að ræða gagnkvæmi í þessu tilliti, elskhugarnir voru ýgir hvor í annars garð. Svo var algengasta mynstrið. Ástandið í Íran var skelfilegast. Í 94,6 prósent sambanda var um gagnkvæmt ofbeldi að ræða. Einna meinhægastir voru sænskir elskendur. „Einungis“ sex af hverjum tíu pörum sýdu hvort öðru ofbeldi. Svíar voru eina Norðurlandaþjóðin, sem tók þátt í könnuninni. Næstalgengasta ofbeldismynstrið var það, þar sem konur einvörðungu beittu ofbeldi. Ofbeldisfyllstar eru sænskar (28,4%) og kínverskar (31,7) ástkonur. Harðræði af hálfu karla eingöngu var hins vegar sjaldgæft að tiltölu. Í þessu mynstri beittu sænskir karlelskhugar konur sínar oftast ofbeldi (11.8%), en íranskir karlmenn sjaldnast (4%) en Bretar fylgdu þar fast á eftir. Margvíslegar rannsóknir, þar sem fjöldi fólks var rannsakaður og úrtök trúverðug, bera vitni um, að ofbeldi af hálfu kvenna eingöngu er jafn algengt eða jafnvel algengara en ofbeldi af hálfu karla. En gagnkvæmt ofbeldi er algengast eins og fyrr segir. Í aðalatriðum eiga þessar niðurstöður einnig við um rannsókn, sem framkvæmd var á árunum 1975-1985 í BNA (National Family Violence Survey). Sama má segja um fleiri rannsóknir og kannanir af sama toga, t.d. The National Comorbidity Study. Hvergi meðal þjóðanna þrjátíu og einnar reyndist karlofbeldi algengast. Þetta átti við um bæði minni og meiri háttar ofbeldi. Einn rannsóknarhópanna skoðaði sérstaklega alvarlegri tilbrigði ofbeldis. Niðurstaða þess hóps var sú, að „[k]arlar og konur beittu ofbeldi til jafns í þeim hópi, sem taldi sig beittan áþreifanlegu ofbeldi og þvingun í kynlífi“. (Lauslega snarað af undirrituðum.) Niðurstöður úr pólska hluta rannsóknarinnar er býsna dæmigerðar. Höfundar segja: „Skráning andlegs ofbeldis, líkamlegs ofbeldis og kynferðislegrar þvingunar var umtalsverð eða í réttri röð 77%, 36% og 42%, hvað körlum viðvíkur, og 89%, 48% og 40%, hvað konur snertir. Samanborið við önnur þýði úr hinni fjölþjóðlegu rannsókn [International Dating Violence Study] beittu pólskar konur og karlar eftirtektarverðri þvingun og líkamlegu ofbeldi.“ (Lausleg þýðing er undirritaðs.) Í þessu viðfangi gæti verið fróðlegt að skoða rannsóknir á unglingum. Það vill svo til, að í upphafi áratugarins fór fram í BNA fyrsta þjóðtæka könnunin á kynferðislegri áreitni unglinga. Niðurstöður voru í stuttu máli þær, að yngri drengir sýndu slíka óhæfu mun fyrr en stúlkurnar. En upp úr átján ára aldri var hlutfall þeirra svipað, drengir tóku fremur niður fyrir sig í aldri, en stúlkur aftur á móti upp. Um níu af hundraði unglinganna skýrðu frá kynferðislegri óhæfu í garð annarra af einhverju tagi. Þessar niðurstöður ríma við rannsóknir frá upphafi aldarinnar. Í rannsóknum frá 2003 (Youth Risk Behavior Survey) töldu 8,8% kvenna sig orðið hafa fyrir ofbeldi í tilhugalífi en 8,9% karla. Það þarf varla að fjölyrða um heilsufarslegar afleiðingar þessarar ósvinnu. Það er t.d. nánast alkunna, að nauðgun á nefndu aldursskeiði hefur í för með sér aukna áhættu á alvarlegum, andlegum afleiðingum eins og áfallastreituröskun, þunglyndi, fíkniefnaneyslu, áfengissýki, sjálfsvígshugleiðingum, sjálfsvígstilraunum, vandkvæðum í ástum, vanhöldum í vinnu og slökum námsárangri. Í hinni nefndu fleirþjóðlegu rannsókn var sýnt fram á tölfræðilega fylgni ofbeldis í sambandinu og hugleiðinga um sjálfsvíg. Það er óhætt að fullyrða, að höfundar margumræddrar könnunar hafi orðið hvumsa yfir útbreiðslu og algengi ofbeldis í tilhugalífi. Skýringa er leitað. Efniviðurinn gefur tilefni til að álykta, að almenn streita í þjóðfélaginu kunni að skipta máli. Slíka streitu er mesta að finna á Taívan, minnsta í Hollandi. Ofríki var ævinlega undirrót ofbeldis og tengdist einkum og sér í lagi ofríki kvenna. Það kann einnig að koma á óvart, hversu herskáar konur eru um gjörvalla kringluna. Venjuleg var talið, að konur væru nánast eingöngu fórnarlömb karla. Vísindin virtust sýna fram á það. En það voru vísindi á villigötum. Vísindamenn voru slegnir blindu. T.d. var lögum samkvæmt ekki unnt að nauðga karlmönnum. Aðferðirnar voru af þessum sökum ófullnægjandi. M. Straus segir lærdómsríka reynslusögu. Því fleiri, sem rannsóknir á efninu urðu, þeim mun augljósara varð honum, að eitthvað væri gruggugt í aðferðum og niðurstöðum. Hann gerði sér því far um að grandskoða siðferðilega og vísindalega undirstöðu rannsóknanna og skoða efnið frá fleiri hliðum, t.d. með því að inna karlmenn eftir reynslu þeirra og nota skiljanlegri hugtök. Þegar ofangetinni rannsókn um ofbeldi í tilhugalífi var hrundið af stað, reyndi hann að fá vísindamenn á vegum Sameinuðu þjóðanna til samstarfs. Það tókst ekki sem skyldi. Þeir reyndust bundnir rannsóknahefðinni. T.d. voru spurningar um ofbeldi af hálfu kvenna útilokaðar í tiltekinni könnun (Survey of Married and Cohabiting Violence). Það hefur sem sagt verið – og virðist enn vera – við ramman reip að draga, þegar upplýsingar um ofbeldi af hálfu kvenna er að ræða. Stundum er alið á rangfærslunum. Samkvæmt reynslu Straus virðist óskrifuð regla að láta hjá líða að inna konur í athvörfum eftir eigin ofbeldi. En það hefur verið þekkt frá því að fyrsta athvarfið var sett á stofn í Lundúnum. Stofnandi þess sagði, að að minnsta kosti fjörutíu af hundraði vistkvenna væru undir þá sök seldar. Rannsóknir síðustu áratuga benda til þess, að ein af hverjum fjórum konum, sem leituðu til kvennaathvarfs, hefði beitt áþreifanlegu ofbeldi áður en til vistunar kom. Aðrar rannsóknir gáfu vísbendingu um, að á aðfaraári vistunar á kvennaathvarfi hefði helmingur beitt ástmanninn ofbeldi, og eftir að vistun lauk, hefði 42% þeirra ráðist á karla sína. Rannsóknir árið 2002 á fjórum meðferðarskrám fyrir ofbeldiskarla sýndu, að 69% kvenna hefðu einnig lúskrað á maka sínum. Í langtímarannsóknum (Dunedin Longitudinal Cohort Study) kom í ljós, að þegar um tiltölulega vægt ofbeldi var að ræða, voru konur megindriffjaðrirnar, en þegar um alvarlegt ofbeldi var að ræða var hlutur kvenna og karla jafnari. Ofbeldið, sem lýst er í þessum rannsóknum, er hræðilegt. Tölurnar eru útlenskar, en eiga vafalítið við um íslenskan veruleika að mestu leyti. Hvað skal taka til bragðs? Þegar stórt er spurt verður fátt um svör. En allavega er hyggilegt að reyna að horfast greinilega og skilmerkilega í augu við veruleikann. Ég el þá von í brjósti, að skynsamt fólk af báðum kynjum leggist á árarnar og rói í sömu átt, en ekki gagnstæðar. Því hagsmunir þeirra eru nákvæmlega þeir sömu. Höfundur er ellilífeyrisþegi.
Opið bréf til Einars Þorsteinssonar og Hildar Björnsdóttur - Hafið þið enga sómakennd? Linda Ósk Sigurðardóttir Skoðun
Hafnaðir þú Margrét Sanders? Páll Erlingsson,María Petrína Berg,Fjóla Ævarsdóttir,Sigrún Gróa Magnúsdóttir Skoðun
Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir til formanns Sjálfstæðisflokksins -Kraftur nýrra tíma Svanur Guðmundsson Skoðun
Skoðun Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir til formanns Sjálfstæðisflokksins -Kraftur nýrra tíma Svanur Guðmundsson skrifar
Skoðun Hafnaðir þú Margrét Sanders? Páll Erlingsson,María Petrína Berg,Fjóla Ævarsdóttir,Sigrún Gróa Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til Einars Þorsteinssonar og Hildar Björnsdóttur - Hafið þið enga sómakennd? Linda Ósk Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Stjórn Sambands íslenskra sveitarfélaga er sama um menntun barna en hvað með foreldra? Helga C Reynisdóttir skrifar
Skoðun Íþróttastarf fyrir alla Guðmundur Sigurbergsson,Ingvar Sverrisson,Hrafnkell Marínósson skrifar
Skoðun Háskóli Íslands fyrir öll - Rektorsframboð Silju Báru Ólöf Bjarki Antons og Atli María Kjeld skrifar
Opið bréf til Einars Þorsteinssonar og Hildar Björnsdóttur - Hafið þið enga sómakennd? Linda Ósk Sigurðardóttir Skoðun
Hafnaðir þú Margrét Sanders? Páll Erlingsson,María Petrína Berg,Fjóla Ævarsdóttir,Sigrún Gróa Magnúsdóttir Skoðun
Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir til formanns Sjálfstæðisflokksins -Kraftur nýrra tíma Svanur Guðmundsson Skoðun