Þjóðin ásamt laun- og lífeyrisþegum í ánauð útgerðanna Ólafur Örn Jónsson skrifar 9. desember 2021 08:31 Geri ráð fyrir að við öll vitum að það voru kvótalánin sem útgerðin tók út á veð í kvótaúthlutunum sem ollu því hversu hart hrunið kom niður á okkur Íslendingum. Peningar sem útgerðirnar drógu sér og notuðu í allt annað en til að styrkja fyrirtækin eins og fjárfestingar í óskyldum rekstri eða í hreina eyðslu. Hrunið var bjarghringur útgerðanna sem fengu 70% hækkun á afurðum í hruninu þegar fyrirtækin voru í raun gjaldþrota með gömul skip og úreltar vinnslur en 650 milljarða skuldir á bakinu. Furðu má sæta að allar þessar auknu tekjur skyldu ánafnaðar útgerðunum á sama tíma og allur almenningur leið fyrir hrun gjaldmiðilsins en við bjuggum við flot krónu (ákv í lögum) og þetta var látið óátalið enda ekkert sem benti til annars en við kæmumst af harðseiglu út úr þessu hruni með ríkar auðlindir okkar. En það var nú öðru nær. Það sem við reiknuðum ekki með var viðbjóðsleg spillingin innan stjórnmálanna ekki síst innan Sjálfstæðisflokks og meðal manna innan VG sem voru nú komnir í ríkisstjórn þar sem vissir aðilar vörðu allar aðgerðir gegn útgerðinni með kjafti og klóm. Allt var gert til að koma í veg fyrir að farið yrði að vilja þjóðarinnar og kvótinn fyrntur og gengi krónunnar hækkað. Borið var við „fordæmalaus gróði“ útgerðinnar á fölsku gengi krónu og útgerðinni þakkað hækkuun á heimsmarkaðsverðs á fiski sem útgerðin hafði ekkert með að gera. Gerum langa sögu stutta. Útgerðinni með óheiðarlegustu stjórnmálamenn Evrópu í vinnu hjá sér kemst upp með að halda enn þann dag í dag gengi krónunnar í hrun ástandi þótt efnahagur og tekjur þjóðarinnar sé fyrir löngu orðinn betri en var fyrir hrun. Þeir ná með fordæmalausum uppkaupmum á gjaldeyrir að halda hér hrun gengi á krónunni og koma þannig í veg fyrir að almenningur fái notið góðærisins undanfarin 7 ár. Fordæmalaus uppkaup Seðlabankans eru orðin yfir 900 milljarðar og kallast nú „gjaldeyrisvarasjóður“ sem var þó ekki notaður til að verja gengi krónunnar fyrir einu og hálfu ári þegar „smá“ samdráttur varð vegna covid heldur notuðu þeir tækifæri og tóku til baka þann bata sem við höfðum þó náð og létu gengið falla og Seðlabankastjóri vogaði sér að segja að honum hafi ekki líkað kaupmátturinn sem launafólk náði út úr Lífskjarasamningunum og þess vegna hafi ekki verið gripið inn í og komið í veg fyrir fall krónunnar eins og vera bar. Í dag eyðileggur ranglega skráð gengi krónunnar kaupmátt launa og lífeyrisþega og kaupmáttur og styrkur ríkis og bæja líður stórlega við þetta brölt við að falsa gengi krónunnar. Til að gera sér grein fyrir hversu mikið við erum að tapa á þessari fölsun Sjálfstæðisflokksins sem í eigu útgerðannar stendur grímulaust fyrir þessum fordæmalausu uppkaupum á gjaldeyrir þá fær sá sem fær útborgaðar 300 þús kr í dag € 2000 þegar á réttu gengi eins og fyrir hrun ætti að fá yfir € 3000 eða ef þú færð 600 þús kr útborgaðar færð € 4000 en ættir að fá € 6000. Svona voga útgerðrinar sér að falsa gengi krónunnar og hirða sjálfir með þessu 50% hærri krónu tekjur á okkar kostnað. Ekkert þessu líkt hefur nokkur þjóð í hinum vestræna heimi þurft að þola af hendi stjórnvalda landa sinna. Þessi uppkaup á gjaldeyrir hefur ekkert að gera með efnahagsstjórnina annað en að auka hér verðbólgu og núna hækka vextir. Allt gert til að moka undir tekjur útgerðanna á kostnað þjóðfélagsins og koma í veg fyrir að við njótum góðærisins. Þetta er ekkert annað en RÁN sem við eigum ekki að láta yfir okkur ganga. Þjófnaður svo milljörðum skiptir. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjávarútvegur Ólafur Örn Jónsson Mest lesið Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Fíllinn í hjarta Reykjavíkur Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? Skoðun Skoðun Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Hvað kostar EES samningurinn þjóðina? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun En hvað með loftslagið? Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar Sjá meira
Geri ráð fyrir að við öll vitum að það voru kvótalánin sem útgerðin tók út á veð í kvótaúthlutunum sem ollu því hversu hart hrunið kom niður á okkur Íslendingum. Peningar sem útgerðirnar drógu sér og notuðu í allt annað en til að styrkja fyrirtækin eins og fjárfestingar í óskyldum rekstri eða í hreina eyðslu. Hrunið var bjarghringur útgerðanna sem fengu 70% hækkun á afurðum í hruninu þegar fyrirtækin voru í raun gjaldþrota með gömul skip og úreltar vinnslur en 650 milljarða skuldir á bakinu. Furðu má sæta að allar þessar auknu tekjur skyldu ánafnaðar útgerðunum á sama tíma og allur almenningur leið fyrir hrun gjaldmiðilsins en við bjuggum við flot krónu (ákv í lögum) og þetta var látið óátalið enda ekkert sem benti til annars en við kæmumst af harðseiglu út úr þessu hruni með ríkar auðlindir okkar. En það var nú öðru nær. Það sem við reiknuðum ekki með var viðbjóðsleg spillingin innan stjórnmálanna ekki síst innan Sjálfstæðisflokks og meðal manna innan VG sem voru nú komnir í ríkisstjórn þar sem vissir aðilar vörðu allar aðgerðir gegn útgerðinni með kjafti og klóm. Allt var gert til að koma í veg fyrir að farið yrði að vilja þjóðarinnar og kvótinn fyrntur og gengi krónunnar hækkað. Borið var við „fordæmalaus gróði“ útgerðinnar á fölsku gengi krónu og útgerðinni þakkað hækkuun á heimsmarkaðsverðs á fiski sem útgerðin hafði ekkert með að gera. Gerum langa sögu stutta. Útgerðinni með óheiðarlegustu stjórnmálamenn Evrópu í vinnu hjá sér kemst upp með að halda enn þann dag í dag gengi krónunnar í hrun ástandi þótt efnahagur og tekjur þjóðarinnar sé fyrir löngu orðinn betri en var fyrir hrun. Þeir ná með fordæmalausum uppkaupmum á gjaldeyrir að halda hér hrun gengi á krónunni og koma þannig í veg fyrir að almenningur fái notið góðærisins undanfarin 7 ár. Fordæmalaus uppkaup Seðlabankans eru orðin yfir 900 milljarðar og kallast nú „gjaldeyrisvarasjóður“ sem var þó ekki notaður til að verja gengi krónunnar fyrir einu og hálfu ári þegar „smá“ samdráttur varð vegna covid heldur notuðu þeir tækifæri og tóku til baka þann bata sem við höfðum þó náð og létu gengið falla og Seðlabankastjóri vogaði sér að segja að honum hafi ekki líkað kaupmátturinn sem launafólk náði út úr Lífskjarasamningunum og þess vegna hafi ekki verið gripið inn í og komið í veg fyrir fall krónunnar eins og vera bar. Í dag eyðileggur ranglega skráð gengi krónunnar kaupmátt launa og lífeyrisþega og kaupmáttur og styrkur ríkis og bæja líður stórlega við þetta brölt við að falsa gengi krónunnar. Til að gera sér grein fyrir hversu mikið við erum að tapa á þessari fölsun Sjálfstæðisflokksins sem í eigu útgerðannar stendur grímulaust fyrir þessum fordæmalausu uppkaupum á gjaldeyrir þá fær sá sem fær útborgaðar 300 þús kr í dag € 2000 þegar á réttu gengi eins og fyrir hrun ætti að fá yfir € 3000 eða ef þú færð 600 þús kr útborgaðar færð € 4000 en ættir að fá € 6000. Svona voga útgerðrinar sér að falsa gengi krónunnar og hirða sjálfir með þessu 50% hærri krónu tekjur á okkar kostnað. Ekkert þessu líkt hefur nokkur þjóð í hinum vestræna heimi þurft að þola af hendi stjórnvalda landa sinna. Þessi uppkaup á gjaldeyrir hefur ekkert að gera með efnahagsstjórnina annað en að auka hér verðbólgu og núna hækka vextir. Allt gert til að moka undir tekjur útgerðanna á kostnað þjóðfélagsins og koma í veg fyrir að við njótum góðærisins. Þetta er ekkert annað en RÁN sem við eigum ekki að láta yfir okkur ganga. Þjófnaður svo milljörðum skiptir. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun