Hvar er kjarapakkinn, Katrín? Kristrún Frostadóttir skrifar 12. desember 2022 11:31 Við sem viljum stjórna í þágu almennings gerum kröfu um framfarir. Í staðinn verðum við vitni að stjórnarháttum sem festa kerfin okkar enn frekar í hjólförunum. Stjórnarháttum sem fela í sér að neyð er sköpuð til þess eins að valdhafar geti hlaupið inn líkt og bjargvættir rétt fyrir jól til að stoppa í götin. Með þessum stjórnarháttum komumst við einfaldlega ekkert áfram. Því miður er þetta niðurstaðan þegar ríkisstjórn er mynduð um stöðugleika flokkabandalags, í staðinn fyrir stöðugleika og framfarir í þágu almennings. Eitt er að gera málamiðlanir. Annað er þegar ríkisstjórn er stýrt af stjórnmálastefnu sem minni hluti þjóðar styður. Ef við lítum á flokksflóruna á Íslandi mætti í ákveðinni einfeldni segja að 30% þjóðar styðji hægri stefnu í efnahagsmálum og velferðarmálum og 70% þjóðar liggi frá miðju og til vinstri. Það er meiri hluti fyrir umbótum í velferðarkerfinu, fyrir sanngjarnri skattheimtu. Þetta má sjá bæði af því hvernig atkvæði skiptast flokkanna á milli, en einnig af samtölum við fólk út um allt land. Ægivald stærsta stjórnarmálaflokks landsins, sem hefur þó orðið fyrir miklu fylgistapi, heldur stjórn landsins í andstæðu við vilja meiri hluta þjóðar. Þessari stöðu vill Samfylkingin – jafnaðarflokkur Íslands breyta. Við í Samfylkingu viljum fylkja fólki á bak við breiðu velferðarlínurnar sem samstaða er um meðal þjóðar. Slíka forystu vantar tilfinnanlega í núverandi ríkisstjórn. Til þess þarf að losa um neitunarvaldið í fjármála- og efnahagsráðuneytinu – neitunarvaldið sem litar allt verklagið í fjárlagafrumvarpinu sem er til umræðu þessa dagana á Alþingi. Bjargvætta pólitík Stjórnarmálin eiga að snúast um að þjónusta almenning. En sambandið milli þings og þjóðar, ríkisstjórnar og þjóðar, hefur breyst í örvæntingarfullt samtal um neyðarfjármögnun hverju sinni. Sem dæmi þurfti neyðaróp úr fangelsum landsins núna fyrir jól til að ríkisstjórnin rankaði við sér og legði til breytingar á eigin fjárlögum. Viðbragðið var að skaffa passlegt fjármagn til að þurfa ekki að loka fangelsum um áramótin. Löggæslan um land allt er í sömu stöðu. Henni var bjargað fyrir horn með viðbótarframlagi sem kom inn í breytingartillögu sem viðbragð við neyð. En strax á næsta ári skellur svo á flöt 2% aðhaldskrafa sem byrjar að éta upp viðbótina. Sem gerir lögreglunni nær ómögulegt að ráðast í mannaráðningar, þótt þörfin sé brýn, því að fyrirsjáanleikinn er lítill sem enginn. Svo ekki sé minnst á velferðarþjónustuna í landinu, heilbrigðisstofnanir og öldrunarmálin. Þar er það sama uppi á teningnum. Ríkisstjórnin klappar sjálfri sér á bakið fyrir að breyta eigin fjárlagafrumvarpi — sem hefði óbreytt skapað hreina neyð inni á heilbrigðisstofnunum landsins. Engin stefna — bara viðbragð Ríkisstjórnin rekur enga stefnu — hún rekur bara viðbragð við sjálfsköpuðum vandamálum í velferðarkerfinu. Eftir samfelldan áratug af aðhaldi og niðurskurði sem hefur rúið mikilvæga samfélagslega innviði inn að skinni. Tugir milljarða hafa verið teknir út úr velferðarsamfélaginu til að borga fyrir skattalækkanir og tekjuhæstu og eignamestu hóparnir taka til sín æ stærri hlutdeild af þeim tekjum sem verða til í samfélaginu. Þetta er pólitík einstaklingshyggju í boði Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks og Vinstri grænna. Kjarapakkinn sem aldrei kom Ríkisstjórnin rekur almannaþjónustuna á Íslandi með þeim hætti sem er lýst að framan: án stefnu en þó með viðbragði þegar neyðarópin heyrast nógu hátt í fjölmiðlum. En hvað með kjaramálin? Hvernig hefur ríkisstjórnin haldið á málum sem varða kjör og efnahag venjulegs fólks? Verðbólga hefur verið í hæstu hæðum á árinu með tilheyrandi áhrifum á kaupmátt almennings. Og verðhækkanir nú bætast ofan á stjórnlausar hækkanir síðustu ára á húsnæðismarkaði. Ef einhvern tímann reyndi á kröftugt viðbragð af hálfu ríkisstjórnarinnar væri það nú. En hvenær kom kjarapakkinn? Ríkisstjórnin hefur lagt fram fjármálaáætlun, fjáraukalög, fjárlög og nú síðast breytingartillögur við fjárlög, allt á þessu ári. En kjarapakkinn kom aldrei. Aldrei — ekki í einu af þessum fjármálaplöggum ríkisstjórnarinnar — hefur birst aðgerðapakki á vegum stjórnvalda til að verja heimilisbókhaldið hjá fólkinu í landinu. Á mestu verðbólgutímum í meira en áratug. Tækifærin voru sannarlega til staðar en allt hefur komið fyrir ekki. Þrátt fyrir viðstöðulaust aðhald frá verkalýðshreyfingunni og Samfylkingunni. Áherslumál ríkisstjórnarinnar birtast í fjárlögum, ekki í viðtölum Það er óskiljanlegt að samkvæmt fjárlagafrumvarpi fyrir árið 2023 er stórsóknin í húsnæðismálum algjörlega horfin úr áætlunum ríkisstjórnarinnar. Eftir alla blaðamannafundina og öll stóru orðin þá boðar ríkisstjórnin að stofnframlög til húsnæðisuppbyggingar verði helminguð. Það alvarlegasta er hins vegar að allt aðhald ríkisstjórnarinnar til að vinna á verðbólgu er tekið út á almenningi. Það er gert með hækkun gjalda á almenning — krónutölugjalda sem leggjast þyngra á fólk eftir því sem það hefur lægri tekjur. Ekkert er gert til að ná fram aðhaldi þar sem þenslan er í raun — eftir metár í fjármagnstekjum, metarðsemi hjá stórútgerð og methagnað hjá bönkunum. Loks má nefna að í breytingartillögum við eigin fjárlagafrumvarp, sem ríkisstjórnin hefur hælt sér mikið af, kemur ekkert nýtt fjármagn inn í húsnæðisbætur, vaxtabætur, barnabætur eða önnur almenn kerfi sem styðja við kjör almennings. Þar er enginn kjarapakki. Sama hvað þau segja í fréttunum. Kjarapakki jafnaðarfólks Samfylkingin kynnti í síðustu viku kjarapakka með afmörkuðum breytingartillögum við fjárlagafrumvarpið. Þar er lögð ofuráhersla á að verja heimilisbókhaldið hjá fólkinu í landinu og að vinna gegn verðbólgu á sama tíma með aðhaldi þar sem þenslan er í raun og veru. Í stuttu máli felur kjarapakki Samfylkingarinnar í sér að fallið er frá gjaldahækkunum á almenning en í staðinn lagt til að fjármagnstekjuskattur hækki úr 22 í 25%, stofnframlög til íbúðauppbyggingar eru tvöfölduð í stað þess að vera helminguð, húsnæðisstuðningur til leigjenda og vaxtabætur hækka til samræmis við hækkun húsnæðisverðs og barnabætur lækka ekki að raunvirði heldur hækka á milli ára um þrjá milljarða. Þá kallar Samfylkingin eftir tímabundinni leigubremsu að danskri eða skoskri fyrirmynd, eins og við höfum talað fyrir á Alþingi í haust, svo aukinn húsnæðisstuðningur renni ekki nær allur í vasa leigusala. Þetta er alvöru kjarapakki — raunhæfar aðgerðir sem hefðu raunveruleg áhrif á heimilisbókhald og lífskjör fjölda Íslendinga, strax. Nú er nauðsynlegt að ríkisstjórnin ranki við sér í kjaramálunum. Það gæti einnig ráðið úrslitum um að farsæl lending náist í kjarasamningum á almennum vinnumarkaði sem fyrst. Hin stefnulausa stjórn er ekki líkleg til stórræða í kjaramálum. En krafan er nógu þung í þjóðfélaginu til að við getum vonast eftir einhvers konar viðbragði fyrr en seinna. Þess vegna spyrjum við áfram: Hvenær kemur kjarapakkinn, Katrín? Höfundur er formaður Samfylkingarinnar – jafnaðarflokks Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristrún Frostadóttir Samfylkingin Alþingi Fjárlagafrumvarp 2023 Mest lesið Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed skrifar Skoðun Fordómar frá sálfélagslegu sjónarhorni Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir skrifar Skoðun Frans páfi kvaddur eða meðtekinn? Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir skrifar Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal skrifar Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram skrifar Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś skrifar Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kirkjugarðsballið: Eiga Íslendingar að mæta þar? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Sjá meira
Við sem viljum stjórna í þágu almennings gerum kröfu um framfarir. Í staðinn verðum við vitni að stjórnarháttum sem festa kerfin okkar enn frekar í hjólförunum. Stjórnarháttum sem fela í sér að neyð er sköpuð til þess eins að valdhafar geti hlaupið inn líkt og bjargvættir rétt fyrir jól til að stoppa í götin. Með þessum stjórnarháttum komumst við einfaldlega ekkert áfram. Því miður er þetta niðurstaðan þegar ríkisstjórn er mynduð um stöðugleika flokkabandalags, í staðinn fyrir stöðugleika og framfarir í þágu almennings. Eitt er að gera málamiðlanir. Annað er þegar ríkisstjórn er stýrt af stjórnmálastefnu sem minni hluti þjóðar styður. Ef við lítum á flokksflóruna á Íslandi mætti í ákveðinni einfeldni segja að 30% þjóðar styðji hægri stefnu í efnahagsmálum og velferðarmálum og 70% þjóðar liggi frá miðju og til vinstri. Það er meiri hluti fyrir umbótum í velferðarkerfinu, fyrir sanngjarnri skattheimtu. Þetta má sjá bæði af því hvernig atkvæði skiptast flokkanna á milli, en einnig af samtölum við fólk út um allt land. Ægivald stærsta stjórnarmálaflokks landsins, sem hefur þó orðið fyrir miklu fylgistapi, heldur stjórn landsins í andstæðu við vilja meiri hluta þjóðar. Þessari stöðu vill Samfylkingin – jafnaðarflokkur Íslands breyta. Við í Samfylkingu viljum fylkja fólki á bak við breiðu velferðarlínurnar sem samstaða er um meðal þjóðar. Slíka forystu vantar tilfinnanlega í núverandi ríkisstjórn. Til þess þarf að losa um neitunarvaldið í fjármála- og efnahagsráðuneytinu – neitunarvaldið sem litar allt verklagið í fjárlagafrumvarpinu sem er til umræðu þessa dagana á Alþingi. Bjargvætta pólitík Stjórnarmálin eiga að snúast um að þjónusta almenning. En sambandið milli þings og þjóðar, ríkisstjórnar og þjóðar, hefur breyst í örvæntingarfullt samtal um neyðarfjármögnun hverju sinni. Sem dæmi þurfti neyðaróp úr fangelsum landsins núna fyrir jól til að ríkisstjórnin rankaði við sér og legði til breytingar á eigin fjárlögum. Viðbragðið var að skaffa passlegt fjármagn til að þurfa ekki að loka fangelsum um áramótin. Löggæslan um land allt er í sömu stöðu. Henni var bjargað fyrir horn með viðbótarframlagi sem kom inn í breytingartillögu sem viðbragð við neyð. En strax á næsta ári skellur svo á flöt 2% aðhaldskrafa sem byrjar að éta upp viðbótina. Sem gerir lögreglunni nær ómögulegt að ráðast í mannaráðningar, þótt þörfin sé brýn, því að fyrirsjáanleikinn er lítill sem enginn. Svo ekki sé minnst á velferðarþjónustuna í landinu, heilbrigðisstofnanir og öldrunarmálin. Þar er það sama uppi á teningnum. Ríkisstjórnin klappar sjálfri sér á bakið fyrir að breyta eigin fjárlagafrumvarpi — sem hefði óbreytt skapað hreina neyð inni á heilbrigðisstofnunum landsins. Engin stefna — bara viðbragð Ríkisstjórnin rekur enga stefnu — hún rekur bara viðbragð við sjálfsköpuðum vandamálum í velferðarkerfinu. Eftir samfelldan áratug af aðhaldi og niðurskurði sem hefur rúið mikilvæga samfélagslega innviði inn að skinni. Tugir milljarða hafa verið teknir út úr velferðarsamfélaginu til að borga fyrir skattalækkanir og tekjuhæstu og eignamestu hóparnir taka til sín æ stærri hlutdeild af þeim tekjum sem verða til í samfélaginu. Þetta er pólitík einstaklingshyggju í boði Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks og Vinstri grænna. Kjarapakkinn sem aldrei kom Ríkisstjórnin rekur almannaþjónustuna á Íslandi með þeim hætti sem er lýst að framan: án stefnu en þó með viðbragði þegar neyðarópin heyrast nógu hátt í fjölmiðlum. En hvað með kjaramálin? Hvernig hefur ríkisstjórnin haldið á málum sem varða kjör og efnahag venjulegs fólks? Verðbólga hefur verið í hæstu hæðum á árinu með tilheyrandi áhrifum á kaupmátt almennings. Og verðhækkanir nú bætast ofan á stjórnlausar hækkanir síðustu ára á húsnæðismarkaði. Ef einhvern tímann reyndi á kröftugt viðbragð af hálfu ríkisstjórnarinnar væri það nú. En hvenær kom kjarapakkinn? Ríkisstjórnin hefur lagt fram fjármálaáætlun, fjáraukalög, fjárlög og nú síðast breytingartillögur við fjárlög, allt á þessu ári. En kjarapakkinn kom aldrei. Aldrei — ekki í einu af þessum fjármálaplöggum ríkisstjórnarinnar — hefur birst aðgerðapakki á vegum stjórnvalda til að verja heimilisbókhaldið hjá fólkinu í landinu. Á mestu verðbólgutímum í meira en áratug. Tækifærin voru sannarlega til staðar en allt hefur komið fyrir ekki. Þrátt fyrir viðstöðulaust aðhald frá verkalýðshreyfingunni og Samfylkingunni. Áherslumál ríkisstjórnarinnar birtast í fjárlögum, ekki í viðtölum Það er óskiljanlegt að samkvæmt fjárlagafrumvarpi fyrir árið 2023 er stórsóknin í húsnæðismálum algjörlega horfin úr áætlunum ríkisstjórnarinnar. Eftir alla blaðamannafundina og öll stóru orðin þá boðar ríkisstjórnin að stofnframlög til húsnæðisuppbyggingar verði helminguð. Það alvarlegasta er hins vegar að allt aðhald ríkisstjórnarinnar til að vinna á verðbólgu er tekið út á almenningi. Það er gert með hækkun gjalda á almenning — krónutölugjalda sem leggjast þyngra á fólk eftir því sem það hefur lægri tekjur. Ekkert er gert til að ná fram aðhaldi þar sem þenslan er í raun — eftir metár í fjármagnstekjum, metarðsemi hjá stórútgerð og methagnað hjá bönkunum. Loks má nefna að í breytingartillögum við eigin fjárlagafrumvarp, sem ríkisstjórnin hefur hælt sér mikið af, kemur ekkert nýtt fjármagn inn í húsnæðisbætur, vaxtabætur, barnabætur eða önnur almenn kerfi sem styðja við kjör almennings. Þar er enginn kjarapakki. Sama hvað þau segja í fréttunum. Kjarapakki jafnaðarfólks Samfylkingin kynnti í síðustu viku kjarapakka með afmörkuðum breytingartillögum við fjárlagafrumvarpið. Þar er lögð ofuráhersla á að verja heimilisbókhaldið hjá fólkinu í landinu og að vinna gegn verðbólgu á sama tíma með aðhaldi þar sem þenslan er í raun og veru. Í stuttu máli felur kjarapakki Samfylkingarinnar í sér að fallið er frá gjaldahækkunum á almenning en í staðinn lagt til að fjármagnstekjuskattur hækki úr 22 í 25%, stofnframlög til íbúðauppbyggingar eru tvöfölduð í stað þess að vera helminguð, húsnæðisstuðningur til leigjenda og vaxtabætur hækka til samræmis við hækkun húsnæðisverðs og barnabætur lækka ekki að raunvirði heldur hækka á milli ára um þrjá milljarða. Þá kallar Samfylkingin eftir tímabundinni leigubremsu að danskri eða skoskri fyrirmynd, eins og við höfum talað fyrir á Alþingi í haust, svo aukinn húsnæðisstuðningur renni ekki nær allur í vasa leigusala. Þetta er alvöru kjarapakki — raunhæfar aðgerðir sem hefðu raunveruleg áhrif á heimilisbókhald og lífskjör fjölda Íslendinga, strax. Nú er nauðsynlegt að ríkisstjórnin ranki við sér í kjaramálunum. Það gæti einnig ráðið úrslitum um að farsæl lending náist í kjarasamningum á almennum vinnumarkaði sem fyrst. Hin stefnulausa stjórn er ekki líkleg til stórræða í kjaramálum. En krafan er nógu þung í þjóðfélaginu til að við getum vonast eftir einhvers konar viðbragði fyrr en seinna. Þess vegna spyrjum við áfram: Hvenær kemur kjarapakkinn, Katrín? Höfundur er formaður Samfylkingarinnar – jafnaðarflokks Íslands.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir skrifar
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun