Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir skrifar 5. október 2024 18:01 Hin meiriháttar orð Hrafnhildar Ming Þórunnardóttur ættu að vera það sem þau sem ala upp börn í dag noti sem fyrirmynd. Hún er svo heppin að hafa fengið rétta móður með rétt uppbyggjandi viðhorf. Móðir sem skilur greinilega mikilvægi sjálfsöryggis og hefur byggt hana upp með því. Það réttlætir þó ekki, að aðrir sýni slíkan dónaskap og tillitsleysi. Svo er það mitt annað nýja orð: Húð-litar-fóbía. Viðhorf sem of margir á landinu eru enn með, og skilja ekki að sá húðarlitur sem mannveran hefur, kemur frá því hvernig sólarstaða og magn þess voru og eru á þeim hluta jarðar sem DNA mannverunnar kemur frá. Orð hennar að sá dónaskapur hafi styrkt sjálfstraust hennar, vitandi að hún myndi ekki haga sér þannig eða tala á þann hátt til annarra. Er það sem segir mér að Hrafnhildur hefur fengið það sjálfstraust og sjálfs væntumþykju víraða inn frá upphafi tíma hennar með mömmu sinni. Það er að vera bæði röklega og taugakerfislega víruð fyrir sjálfs ást og traust. Sú vírun er mjög líkleg til að gera manneskjuna mun heilbrigðari í svo mörgu í lífi sínu. Það viðhorf sem er í sumum, að allir á Íslandi eigi að hafa sömu hvítu húðina virðist vera ansi vírað inn í alla vega einhvern hluta þjóðarinnar, eins og fleiri með öðru vísi lita húð hafa tjáð sig um í blöðunum. Kringumstæður heims eru að sýna að við erum öll mannverur sama hvaða húðlit við fæðumst með. Og kannski er það almættis kerfi að sjá um að fá mannkyn til að skilja það, meðtaka og sjá sem eðlilegt með að hlutir gerast sem hvetja til blöndunar á húðlitum í samfélögum sem voru ekki vön slíku. Einmenningar venjur geta orðið ansi þröngar. Að læra röklega að við séum fædd með virði, er bara ekki nóg. Alla vega ekki fyrir nærri alla. Ef mannveran hefur ekki fengið það sett í sig frá ást og uppbyggingu frá upphafi. Þá er mun líklegra að sambönd og annað fari ekki eins og vænst er. Atriði sem ég áttaði mig á að við eigum öll að hafa fengið, en færri fengu. Blessunin hún Louise L Hay. Kona í Ameríku sem ég segi að hafi komið frá framtíðinni, dó níræð fyrir nokkrum árum síðan. Hún leiðrétti þá túlkun presta sem sáu það orð sjálfs-elska sem eigingirni. En er í raun mikilvægt fyrir að geta líka elskað aðra og þá betur. Ef ástartankurinn í einstaklingi er tómur eða með lítið í, þá er kannski erfitt að finna nóg af henni handa öðrum? Ef einhverjir unglingar þá fengu þá kennslu frá foreldrum voru þau heppin. Hugtakið „Emotional Intelligense“ Tilfinninga-viska-þroski, var ekki heldur til. Enda hefði það orð og það sem það þýðir, ekki verið séð sem æskilegt þá. Ég heyrði ekki um það fyrr en eftir að koma til Ástralíu og læra um nýja bók um það. Það er dæmi um orð og hugtök og hugsanir sem voru ekki til á Íslensku. Svo hverjar voru ástæðurnar fyrir að þessum og öðrum íhaldssömum hugmyndum var haldið að þjóðinni í svo margar aldir. Og það áður en útvarp kom. Svo seinna aðrir fjölmiðlar eins og dagblöð. Þá gátu einstaklingar ekki lifað frá neinu nema sínum takmörkuðu veruleika heimum og hvaða magni af tilfinningum þau höfðu náð að hafa. Lítið land sem Norðmenn höfðu fundið á flótta sínum frá Haraldi Hárfagra. Land með fátt af þeim hlutum sem fólk þarf að borða eða öðru. Það var mest bara fiskur í sjónum sem ég veit ekki hvenær var nýtt sem fæða þá. Svo var það veðrið, fámenni, langir dimmir vetrar með snjó og kulda. Það er líklegt til að herða eitt og annað í sálum og hugum þeirra sem taka sér það vald að stjórna þjóðinni. Ég tek eftir því að sumir af minni kynslóð eru harðánægðir með að halda í einmenningar hvít-húðar lífið sem þau ólust upp í, og við. Svo að það gæti því miður þýtt að þeir einstöku einstaklingar með aðra húðliti sem setjist að á landinu, eigi eftir að fá slíkar slettur eins og Hrafnhildur fékk. Það er þá hugsanlega frá því að foreldrarnir hafa ekki kennt þeim mannasiði né um að hvaða húðlit manneskjur hafi skipti ekki máli. Heldur skiptir máli hver þau séu og að þau eru á landinu til að veita allt mögulegt gott og lítríkt. Sagan um það sem gerðist í Helgafellsskóla er að minni sýn frá hinum fornu viðhorfum til tilfinninga. Eins og kom fram í blöðum um þetta með sæðisgjöf að það sé mikilvægt að það verði ekki slys mikilla skyldleika í því hvert þau fara. Þá er á hreinu að einmenningar þjóðin verði að fá ný DNA í safnið til að forðast úrkynjun. Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langan tíma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Harka af sér og halda áfram Hulda Jónsdóttir Tölgyes Skoðun Hæstaréttardómari kallar Gróu á Leiti til vitnis Heimir Már Pétursson Skoðun Allskonar núansar Lilja Kristín Jónsdóttir Skoðun Samúð Jón Steinar Gunnlaugsson Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun Úr hörðustu átt Rósa Guðbjartsdóttir!!! Alma Björk Ástþórsdóttir Skoðun Frelsið er yndislegt þegar það hentar Jens Garðar Helgason Skoðun Dómskerfið reynir að þegja alla gagnrýni á sig í hel Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Íslensk framleiðsla á undanhaldi - hver græðir? Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Töfrakista tækifæranna Hrefna Óskarsdóttir skrifar Skoðun Dómskerfið reynir að þegja alla gagnrýni á sig í hel Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Frelsið er yndislegt þegar það hentar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Borgaralegt og hernaðarlegt Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Áskorun til Reykjavíkurborgar um matvæli í leik- og grunnskólum Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind er síðasta von íslensks heilbrigðiskerfis – munum við grípa tækifærið? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við erum ennþá hvalveiðiþjóð, hvenær ætlar ríkisstjórnin að grípa í taumana? Micah Garen skrifar Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunngildum Sólveig Anna Jónsdóttir skrifar Skoðun Samúð Jón Steinar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Allskonar núansar Lilja Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Íslensk framleiðsla á undanhaldi - hver græðir? Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson skrifar Skoðun Tungumálakort – leitin að tungumálaforðanum 2025 Renata Emilsson Peskova,Þorbjörg Halldórsdóttir,Kristín R. Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Byggjum meira á Kjalarnesi Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Hæstaréttardómari kallar Gróu á Leiti til vitnis Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Álitsgerð um hvalveiðar, sögu og stöðu þeirra, misferli, lögbrot og veiðileyfi, sem ekki stenzt Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hugleiðingar um listamannalaun V Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Úr hörðustu átt Rósa Guðbjartsdóttir!!! Alma Björk Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Olíunotkun er þjóðaröryggismál Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Mokum ofan í skotgrafirnar Teitur Atlason skrifar Skoðun Kennarastarfið óheillandi... því miður Guðrún Kjartansdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti sem leiðarljós í starfi Háskóla Íslands Silja Bára R. Ómarsdóttir skrifar Skoðun Skattspor ferðaþjónustunnar 184 milljarðar árið 2023 Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Kynskiptur vinnumarkaður Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Við kjósum Magnús Karl Lotta María Ellingsen,Jón Ólafsson skrifar Skoðun Harka af sér og halda áfram Hulda Jónsdóttir Tölgyes skrifar Skoðun Mjólkursamsalan færir hundruð milljóna til erlendra bænda Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Gulur, rauður, blár og B+ Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Í hverjum bekk býr rithöfundur – Ísland, land lifandi ævintýra Einar Mikael Sverrisson skrifar Sjá meira
Hin meiriháttar orð Hrafnhildar Ming Þórunnardóttur ættu að vera það sem þau sem ala upp börn í dag noti sem fyrirmynd. Hún er svo heppin að hafa fengið rétta móður með rétt uppbyggjandi viðhorf. Móðir sem skilur greinilega mikilvægi sjálfsöryggis og hefur byggt hana upp með því. Það réttlætir þó ekki, að aðrir sýni slíkan dónaskap og tillitsleysi. Svo er það mitt annað nýja orð: Húð-litar-fóbía. Viðhorf sem of margir á landinu eru enn með, og skilja ekki að sá húðarlitur sem mannveran hefur, kemur frá því hvernig sólarstaða og magn þess voru og eru á þeim hluta jarðar sem DNA mannverunnar kemur frá. Orð hennar að sá dónaskapur hafi styrkt sjálfstraust hennar, vitandi að hún myndi ekki haga sér þannig eða tala á þann hátt til annarra. Er það sem segir mér að Hrafnhildur hefur fengið það sjálfstraust og sjálfs væntumþykju víraða inn frá upphafi tíma hennar með mömmu sinni. Það er að vera bæði röklega og taugakerfislega víruð fyrir sjálfs ást og traust. Sú vírun er mjög líkleg til að gera manneskjuna mun heilbrigðari í svo mörgu í lífi sínu. Það viðhorf sem er í sumum, að allir á Íslandi eigi að hafa sömu hvítu húðina virðist vera ansi vírað inn í alla vega einhvern hluta þjóðarinnar, eins og fleiri með öðru vísi lita húð hafa tjáð sig um í blöðunum. Kringumstæður heims eru að sýna að við erum öll mannverur sama hvaða húðlit við fæðumst með. Og kannski er það almættis kerfi að sjá um að fá mannkyn til að skilja það, meðtaka og sjá sem eðlilegt með að hlutir gerast sem hvetja til blöndunar á húðlitum í samfélögum sem voru ekki vön slíku. Einmenningar venjur geta orðið ansi þröngar. Að læra röklega að við séum fædd með virði, er bara ekki nóg. Alla vega ekki fyrir nærri alla. Ef mannveran hefur ekki fengið það sett í sig frá ást og uppbyggingu frá upphafi. Þá er mun líklegra að sambönd og annað fari ekki eins og vænst er. Atriði sem ég áttaði mig á að við eigum öll að hafa fengið, en færri fengu. Blessunin hún Louise L Hay. Kona í Ameríku sem ég segi að hafi komið frá framtíðinni, dó níræð fyrir nokkrum árum síðan. Hún leiðrétti þá túlkun presta sem sáu það orð sjálfs-elska sem eigingirni. En er í raun mikilvægt fyrir að geta líka elskað aðra og þá betur. Ef ástartankurinn í einstaklingi er tómur eða með lítið í, þá er kannski erfitt að finna nóg af henni handa öðrum? Ef einhverjir unglingar þá fengu þá kennslu frá foreldrum voru þau heppin. Hugtakið „Emotional Intelligense“ Tilfinninga-viska-þroski, var ekki heldur til. Enda hefði það orð og það sem það þýðir, ekki verið séð sem æskilegt þá. Ég heyrði ekki um það fyrr en eftir að koma til Ástralíu og læra um nýja bók um það. Það er dæmi um orð og hugtök og hugsanir sem voru ekki til á Íslensku. Svo hverjar voru ástæðurnar fyrir að þessum og öðrum íhaldssömum hugmyndum var haldið að þjóðinni í svo margar aldir. Og það áður en útvarp kom. Svo seinna aðrir fjölmiðlar eins og dagblöð. Þá gátu einstaklingar ekki lifað frá neinu nema sínum takmörkuðu veruleika heimum og hvaða magni af tilfinningum þau höfðu náð að hafa. Lítið land sem Norðmenn höfðu fundið á flótta sínum frá Haraldi Hárfagra. Land með fátt af þeim hlutum sem fólk þarf að borða eða öðru. Það var mest bara fiskur í sjónum sem ég veit ekki hvenær var nýtt sem fæða þá. Svo var það veðrið, fámenni, langir dimmir vetrar með snjó og kulda. Það er líklegt til að herða eitt og annað í sálum og hugum þeirra sem taka sér það vald að stjórna þjóðinni. Ég tek eftir því að sumir af minni kynslóð eru harðánægðir með að halda í einmenningar hvít-húðar lífið sem þau ólust upp í, og við. Svo að það gæti því miður þýtt að þeir einstöku einstaklingar með aðra húðliti sem setjist að á landinu, eigi eftir að fá slíkar slettur eins og Hrafnhildur fékk. Það er þá hugsanlega frá því að foreldrarnir hafa ekki kennt þeim mannasiði né um að hvaða húðlit manneskjur hafi skipti ekki máli. Heldur skiptir máli hver þau séu og að þau eru á landinu til að veita allt mögulegt gott og lítríkt. Sagan um það sem gerðist í Helgafellsskóla er að minni sýn frá hinum fornu viðhorfum til tilfinninga. Eins og kom fram í blöðum um þetta með sæðisgjöf að það sé mikilvægt að það verði ekki slys mikilla skyldleika í því hvert þau fara. Þá er á hreinu að einmenningar þjóðin verði að fá ný DNA í safnið til að forðast úrkynjun. Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langan tíma.
Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun
Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson Skoðun
Skoðun Áskorun til Reykjavíkurborgar um matvæli í leik- og grunnskólum Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Gervigreind er síðasta von íslensks heilbrigðiskerfis – munum við grípa tækifærið? Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Við erum ennþá hvalveiðiþjóð, hvenær ætlar ríkisstjórnin að grípa í taumana? Micah Garen skrifar
Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson skrifar
Skoðun Tungumálakort – leitin að tungumálaforðanum 2025 Renata Emilsson Peskova,Þorbjörg Halldórsdóttir,Kristín R. Vilhjálmsdóttir skrifar
Skoðun Álitsgerð um hvalveiðar, sögu og stöðu þeirra, misferli, lögbrot og veiðileyfi, sem ekki stenzt Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Í hverjum bekk býr rithöfundur – Ísland, land lifandi ævintýra Einar Mikael Sverrisson skrifar
Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun
Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson Skoðun