Honum er þó gert að sæta öryggisgæslu á viðeigandi stofnun, og greiða fjórum aðstandendum hjónanna bætur, um 31 milljón króna.
Þetta er niðurstaða Héraðsdóms Austurlands.
Alferð var ákærður fyrir að ráða hjónunum bana með því að ráðast á þau á heimili þeirra með hamri. Hann hafi slegið þau oft með hamrinum, einkum í höfuð, með þeim afleiðingum að þau hlutu umfangsmikla áverka sem urðu þeim að bana.
Í dómi Héraðsdóms Austurlands segir að gögn málsins hafi sýnt fram á að enginn annar en Alferð Erling hafi getað verið að verki í umrætt sinn. Lögfull sönnun væri komin fram um að hann hefði veist að þeim með þeim hætti sem lýst væri í ákæru.
Hins vegar segi í hegningarlögum að ekki eigi að refsa mönnum vegna geðveiki, andlegs vanþroska eða annars samsvarandi ástands hafi þeir verið alls ófærir um að stjórna gjörðum sínum. Ekki sé endilega nóg að hinn ákærði hafi verið með „brenglað raunveruleikaskyn“ eða haldinn ranghugmyndum vegna geðsjúkdóms.
Alfreð hafi í raun aldrei lýst ásetningi eða illvilja í garð hjónanna. Raunar hafi ekkert bent í þá átt. Engin skynsamleg svör útskýri afhverju hann hafi hrint þessari atburðarás af stað. Alferð viti að það sé rangt að deyða og meiða fólk.
Matsmaður, sem gaf skýrslu fyrir dómi, hafi ekki séð neina aðra túlkun mögulega en að hann hafi verið alls ófær um að stjórna gjörðum sínum á verknaðarstundu. Dómurinn vísaði til þessa mats í niðurstöðu sinni og sagði að hann hefði verið á valdi ranghugmynda og mikilla hugsanatruflana á verknaðarstundu.
Alfreð hafi ekki skipulagt verknaðinn. Hann hafi heldur ekki borið skynbragð á eðli afbrotsins. Hann var því metinn ósakhæfur og því sýknaður af kröfum ákæruvaldsins.
