Gagnrýni
Eins og McDonalds-hamborgari, næringarsnauður og innihaldslaus
Niðurstaða: Raunverulegt BDSM getur verið frábært krydd en þá þarftu líka að kunna til verka. Fantasían þarf ekki vera pólitískt rétt og það er allt í lagi að verða graður í bíói en þessi mynd er bara froða.
Glimrandi leikhúsvél
Lauflétt og stórskemmtileg sýning fyrir alla fjölskylduna.
Skrillex stóð vel undir væntingum
Hápunktur lokadags tónlistarhátíðarinnar Sónar á laugardaginn var fyrir mörgum þegar bandaríski tónlistarmaðurinn Skrillex tróð upp.
Hamfarir með augum barnsins
Magnaður efniviður og skýr grunnhugmynd en Eldbarnið er að mestu kraftlaust.
Óður til líkamans
Taugar er ögrandi og áhugaverð sýning sem ýtir við hugmyndum áhorfandans um hvaða hreyfiefni er boðlegt á sviði.
Úr örvæntingu yfir í andakt
Magnaðir tónleikar Kammersveitar Reykjavíkur.
Fetti sig og bretti
Tinna Þorsteinsdóttir er dugleg að bera á borð tilraunakennda tónlist. Hún á lof skilið fyrir það. En hér heppnuðust tilraunirnar sjaldnast.
Ómarkviss Edda en með sprettum
Edda Björgvinsdóttir á nokkra kostulega spretti en slakt handrit og fálmkennd framkvæmd dregur sýninguna niður.
Svona semja ekki iðjuleysingjar
Áhugaverð tónlist, magnaður flutningur.
Vel spilað en dauft
Tæknilega fullkomið, en túlkunin missti marks.
Skrautlegar persónur í Reykjavík nútímans
Frásagnarhátturinn og vandamál í framsetningu sögunnar gera það að verkum að efnið nær engu flugi.
Fortíðin er eina heimalandið
Murakami í fantaformi. Bók sem unun er að lesa og vekur fleiri spurningar en hún svarar. Staðgott hugsanafóður.
Takk fyrir ótrúlegt listaverk, Björk
Þessi janúarmánuður hefur verið fullkomlega glataður. Það hefur verið hvasst, dimmt og kalt – óveður að meðaltali þrisvar í viku. Það er alls ekki í lagi.
Hryllingur á sinfóníutónleikum
Glæstur flutningur á verkum eftir Strauss og Sibelius, hljómsveitin var fantagóð, kórinn yfirgengilegur, einsöngvararnir framúrskarandi.
Haltu kjafti og vertu sæt
Líflegt og kraftmikið en heldur mikið af feilnótum.
Nostalgía frá 90s
In the Eye of the Storm er fyrsta breiðskífa hljómsveitarinnar Mono Town sem hefur á undanförnum árum spilað nokkuð víða og fengið fína áhlustun í útvarpi.
Misjöfn dansspor í jarðarför
Fallega innrömmuð sýning sem skortir markvisst handrit og jafnvægi í leikhópnum.
Sósíalískur Messías olli vonbrigðum
Skelfilega ósamstæður flutningur á Messíasi eftir Händel.
Hundur í óskilum slær í gegn
Áhorfendur eiga eftir að veltast um úr hlátri. Stórskemmtileg sýning þar sem hugmyndaauðgi, einlægni og beittur húmor ráða ríkjum.
Strengjakvartettinn Siggi
Glæsilegur flutningur, yfirleitt skemmtilegar tónsmíðar.
Gyllt eyðsluklóin grafin í sandinn
Stórbrotin og hugmyndarík sviðsetning þar sem Unnur Ösp er fremst í flokki firnasterks leikhóps undir frábærri leikstjórn Hörpu Arnardóttur.
Allt á réttri leið
Það var virkilega spennandi á sínum tíma þegar heyrðist af tilvist Oyama, íslenskrar hljómsveitar sem spilaði skóglápstónlist (e. shoegaze).
Í fullkomnum heimi
VIVID er vandað og vel unnið dansverk.
„Ég nenni alltaf að dreyma“
Teitur Magnússon er listamaður fram í fingurgóma, það vita þeir sem til hans þekkja. Hann er líklega þekktastur sem annar söngvara reggíhljómsveitarinnar Ojba Rasta þar sem hann leikur einnig á gítar.
Misgengi í Sjálfstæðu fólki
Þorleifur Örn Arnarson og hans gengi hefur komið með látum inn í íslenskt leikhúslíf. Góðu heilli.
Hvorki hér né nú
Sterk ljóð með tregafullri sögu, sem sögð er af næmi og listfengi.
Prinsinn er lífsstíll
Í þessum póstpóstmóderníska heimi þar sem fólk sem situr við sama borð er hætt að talast við nema í gegnum spjallforrit á snjallsímum er sem betur til eitthvað mótvægi, einhver andspyrnuhreyfing við andleysinu.
Ævintýralega skemmtileg Öræfaferð
Ævintýralega skemmtileg skáldsaga með djúpum og áríðandi undirtónum.
Flottur einleikari með London Philharmonic
Magnaður einleikur, hljómsveitin var flott, en ekki fullkomin.
Þú ert söguhetjan
Öðruvísi bók sem ætti að höfða til bæði til bókaorma og líka þeirra sem hafa meira gaman af borðspilum en bókalestri.
