Er rétt að biðjast afsökunar? 6. desember 2004 00:01 Ekki í mínu nafni! skrifar ungur maður, Stefán Friðrik Stefánsson, á vef Heimdallar, félags ungra sjálfstæðismanna í Reykjavík, og mótmælir með þeim orðum áformum Þjóðarhreyfingarinnar að birta heilsíðuauglýsingu í bandaríska stórblaðinu The New York Times þar sem "við Íslendingar" mótmælum eindregið innrás Bandaríkjamanna í Írak og sérstaklega stuðningi íslenskra stjórnvalda við hana. Stefán Friðrik segir að Þjóðarhreyfingunni sé frjálst að nota eigið nafn til að tjá skoðanir sínar. "En þeim verður ekki veitt neitt umboð til að tala í nafni allra landsmanna", skrifar hann.Texta fyrirhugaðrar auglýsingar má lesa í heild á vef Þjóðarhreyfingarinnar. Þar er greint frá því að stuðningur stjórnvalda við innrásina í Írak gangi í berhögg við vilja Íslendinga eins og hann birtist í skoðanakönnunum. Afstaðan sé í ósamræmi við hefð íslenskrar utanríkisstefnu. Ákvörðunin hafi verið tekin með ólýðræðislegum hætti án samráðs við utanríkismálanefnd Alþingis eins og lagaskylda sé. Hvatt er til þess að nafn Íslands verði tekið af lista hinna "viljugu" bandalagsþjóða Bandaríkjamanna. Þá er íraska þjóðin beðin afsökunar á stuðningi íslenskra stjórnvalda við innrásina. Hugmyndina að auglýsingunni á Ólafur Hannibalsson. Hann hafði lesið um svipaða aðgerð norskra samtaka sem birtu fyrir skömmu afsökunarauglýsingu í dagblaðinu The Washington Post. Ólafur hreyfði málinu í grein í Fréttablaðinu fyrir nokkrum vikum og í framhaldinu kom hún til umræðu innan Þjóðarhreyfingarinnar, "grasrótarhreyfingar áhugafólks um lýðræði", eins og hún kynnir sig, en hreyfingin varð til í baráttunni gegn fjölmiðlafrumvarpinu í sumar sem leið. Þjóðarhreyfingin efndi til almenns borgarafundar fyrir nokkrum dögum til að ræða málið og hrinti í framhaldinu af stað fjársöfnun til að kosta auglýsinguna í New York Times. Það er mun dýrara að auglýsa í stórblaði eins og New York Times en Fréttablaðinu og Morgunblaðinu á Íslandi. Á vefsíðu Þjóðarhreyfingarinnar kemur fram að verðið er á bilinu þrjár til fimm milljónir króna eftir því hvar í blaðinu auglýsingin fær stað. Hreyfingin ætlar að gefa sér góðan tíma til að safna og er ekki stefnt að birtingu fyrr en í febrúar á næsta ári. Stefán Friðrik Stefánsson er ekki einn um að gagnrýna að auglýsingin eigi að vera í nafni íslensku þjóðarinnar. Torfi Kristjánsson skrifar um málið á vefritið Deigluna.com í gær og segir: "Í auglýsingunni er orðalagi ávarpsins þannig háttað að sterklega er gefið í skyn að þarna á bak við sé öll íslenska þjóðin. Það er því hálf hlálegt að hreyfing sem kennir sig við aðferðir lýðræðisins skuli falla svona kylliflöt í gryfju ólýðræðislegra aðferða. Þó að skoðanakannanir sýni að þorri þjóðarinnar sé á móti þessari stuðningsyfirlýsingu [ríkisstjórnarinnar] um þessar mundir, þá skapast engin réttur hjá hópi fólks til þess að fara fram í nafni allra Íslendinga". Og Torfi hreyfir fleiri aðfinnslum: "Margir gagnrýnendur ríkisstjórnarinnar bentu á þann fylgikvilla stuðningsyfirlýsingarinnar að erlendir hryðjuverkamorðingjar gætu hugsanlega séð Ísland sem skotmark. Þetta eru réttmætar ábendingar, en maður hlýtur að spyrja sig hvort auglýsing í einu þekktasta dagblaði heimsins muni ekki vekja enn meiri óæskilega athygli á Íslendingum. Þó að samskonar félagsskapur í Noregi hafi beitt sömu aðferð, þá er aðferðin alveg jafn slæm". Torfi lýkur grein sinni með þessum orðum: "Sennilega væri þessum fjármunum betur varið við uppbyggingastarf í Írak, frekar en í vanhugsað einkaflipp nokkurra manna". Talsmenn Þjóðarhreyfingarinnar hafa sagt í fjölmiðlum að hugmynd þeirra hafi fengið góðar undirtektir. Eiga þeir von á að fjöldi manns muni leggja málinu lið með fjárframlögum. Það skýrist þó varla fyrr en með hækkandi sól hvernig málinu í heild reiðir af. Líklega væri það Þjóðarhreyfingunni fremur til styrktar að endurskoða texta auglýsingarinnar því það er frekar neyðarlegt að sitja undir sömu ásökunum og ríkisstjórnin, þ.e. að tala umboðslaust í nafni þjóðarinnar. Skynsamlegt væri líka að fulltrúar hreyfingarinnar ræddu aðrar aðfinnslur við áformin. Er með auglýsingunni verið að draga athygli að Íslandi sem er jafnvel hættulegri en aðild að lista hinna viljugu? Og hvers vegna er verið að ávarpa írösku þjóðina í bandarísku dagblaði sem örfáir Írakar munu nokkru sinni sjá? Hvað sem auglýsingunni líður er hitt tæpast umdeilt að meirihluti Íslendinga var og er andvígur innrásinni í Írak. Það sýna endurteknar skoðanakannanir. Það blasir líka við að málsmeðferð íslenskra stjórnvalda var ekki í samræmi við eðlileg vinnubrögð þegar teknar eru mikilvægar ákvarðanir í stjórnmálum. En hefur afsökunarbeiðni eins og sú sem Þjóðarhreyfingin áformar einhverja raunverulega þýðingu? Styrkir hún Ísland út á við og bætir fyrir aðildina að lista hinna viljugu? Fá íslensk stjórnvöld kannski réttmæta ráðningu á alþjóðavettvangi með þessum hætti? Eða er betur heima setið en af stað farið? Hvað segja lesendur Vísis? Orðið er frjálst.[email protected] Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Magnússon Í brennidepli Mest lesið Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Halldór 30.11.2024 Halldór Heimssýn úr músarholu – Gengur það? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Félag áhugamanna um löggæslu Agnes Ósk Marzellíusardóttir Skoðun Innflytjendur eru blórabögglar Achola Otieno Skoðun Við þurfum Grím á þing Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Helvítis Píratarnir Unnar Þór Sæmundsson Skoðun Vók er vont – frambjóðandi XL kærður til lögreglu Kári Allansson Skoðun Að refsa eða treysta VG? Finnur Ricart Andrason Skoðun Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heimssýn úr músarholu – Gengur það? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Ísland sé frjálst meðan sól gyllir haf Guðbjörg Elísa Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Að refsa eða treysta VG? Finnur Ricart Andrason skrifar Skoðun Innflytjendur eru blórabögglar Achola Otieno skrifar Skoðun Bað- og búningsklefar okkar kvenna Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Stórkostleg tímaskekkja Sigrún Perla Gísladóttir skrifar Skoðun Vinstri græn - þrátt fyrir þverpólitíska ríkisstjórn Aðalbjörg Ísafold Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Félag áhugamanna um löggæslu Agnes Ósk Marzellíusardóttir skrifar Skoðun Kosningalimran 2024 Arnar Ingi Ingason,Freyr Snorrason skrifar Skoðun Viðreisn ætlar að forgangsraða – nýta skattfé miklu betur Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Sigrar vinnast – spár bregðast Þorvaldur Örn Árnason skrifar Skoðun Af hverju Viðreisn? Eva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Pólitískar ofsóknir í aðdraganda Alþingiskosninga Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Talk about timing – degi fyrir kjördag Yngvi Sighvatsson skrifar Skoðun Hjarta og sál Heiðdís Geirsdóttir skrifar Skoðun ESB andstæðingar blekkja Íslendinga Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn: Fyrir budduna þína og framtíðina Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson skrifar Skoðun Að mynda ríkisstjórn - skipulagt val til vinstri Hlynur Már Ragnheiðarson skrifar Skoðun Viðreisn: öfgalaus nálgun fyrir öfgalaust samfélag Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Kleppur er víða Ragnheiður Kristín Finnbogadóttir skrifar Skoðun Að geta lesið sér mennsku til gagns Diljá Ámundadóttir Zoëga skrifar Skoðun Börðust afar okkar til einskis í Þorskastríðinu? Hugleiðing um ESB Haukur Ingi S. Jónsson skrifar Skoðun Á ferð um Norðvesturkjördæmi Arna Lára Jónsdóttir,Hannes Sigurbjörn Jónsson,Jóhanna Ösp Einarsdóttir,Magnús Eðvaldsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um íslenska fjölmiðla Óli Valur Pétursson skrifar Skoðun Lögfestum félagsmiðstöðvar Guðmundur Ari Sigurjónsson,Friðmey Jónsdóttir skrifar Skoðun Flokkar sem vara við sjálfum sér Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hver bjó til ehf-gat? Sigríður Á. Andersen skrifar Skoðun Lausnir eða kyrrstaða í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Aðventan – njóta eða þjóta? Hrund Þrándardóttir skrifar Sjá meira
Ekki í mínu nafni! skrifar ungur maður, Stefán Friðrik Stefánsson, á vef Heimdallar, félags ungra sjálfstæðismanna í Reykjavík, og mótmælir með þeim orðum áformum Þjóðarhreyfingarinnar að birta heilsíðuauglýsingu í bandaríska stórblaðinu The New York Times þar sem "við Íslendingar" mótmælum eindregið innrás Bandaríkjamanna í Írak og sérstaklega stuðningi íslenskra stjórnvalda við hana. Stefán Friðrik segir að Þjóðarhreyfingunni sé frjálst að nota eigið nafn til að tjá skoðanir sínar. "En þeim verður ekki veitt neitt umboð til að tala í nafni allra landsmanna", skrifar hann.Texta fyrirhugaðrar auglýsingar má lesa í heild á vef Þjóðarhreyfingarinnar. Þar er greint frá því að stuðningur stjórnvalda við innrásina í Írak gangi í berhögg við vilja Íslendinga eins og hann birtist í skoðanakönnunum. Afstaðan sé í ósamræmi við hefð íslenskrar utanríkisstefnu. Ákvörðunin hafi verið tekin með ólýðræðislegum hætti án samráðs við utanríkismálanefnd Alþingis eins og lagaskylda sé. Hvatt er til þess að nafn Íslands verði tekið af lista hinna "viljugu" bandalagsþjóða Bandaríkjamanna. Þá er íraska þjóðin beðin afsökunar á stuðningi íslenskra stjórnvalda við innrásina. Hugmyndina að auglýsingunni á Ólafur Hannibalsson. Hann hafði lesið um svipaða aðgerð norskra samtaka sem birtu fyrir skömmu afsökunarauglýsingu í dagblaðinu The Washington Post. Ólafur hreyfði málinu í grein í Fréttablaðinu fyrir nokkrum vikum og í framhaldinu kom hún til umræðu innan Þjóðarhreyfingarinnar, "grasrótarhreyfingar áhugafólks um lýðræði", eins og hún kynnir sig, en hreyfingin varð til í baráttunni gegn fjölmiðlafrumvarpinu í sumar sem leið. Þjóðarhreyfingin efndi til almenns borgarafundar fyrir nokkrum dögum til að ræða málið og hrinti í framhaldinu af stað fjársöfnun til að kosta auglýsinguna í New York Times. Það er mun dýrara að auglýsa í stórblaði eins og New York Times en Fréttablaðinu og Morgunblaðinu á Íslandi. Á vefsíðu Þjóðarhreyfingarinnar kemur fram að verðið er á bilinu þrjár til fimm milljónir króna eftir því hvar í blaðinu auglýsingin fær stað. Hreyfingin ætlar að gefa sér góðan tíma til að safna og er ekki stefnt að birtingu fyrr en í febrúar á næsta ári. Stefán Friðrik Stefánsson er ekki einn um að gagnrýna að auglýsingin eigi að vera í nafni íslensku þjóðarinnar. Torfi Kristjánsson skrifar um málið á vefritið Deigluna.com í gær og segir: "Í auglýsingunni er orðalagi ávarpsins þannig háttað að sterklega er gefið í skyn að þarna á bak við sé öll íslenska þjóðin. Það er því hálf hlálegt að hreyfing sem kennir sig við aðferðir lýðræðisins skuli falla svona kylliflöt í gryfju ólýðræðislegra aðferða. Þó að skoðanakannanir sýni að þorri þjóðarinnar sé á móti þessari stuðningsyfirlýsingu [ríkisstjórnarinnar] um þessar mundir, þá skapast engin réttur hjá hópi fólks til þess að fara fram í nafni allra Íslendinga". Og Torfi hreyfir fleiri aðfinnslum: "Margir gagnrýnendur ríkisstjórnarinnar bentu á þann fylgikvilla stuðningsyfirlýsingarinnar að erlendir hryðjuverkamorðingjar gætu hugsanlega séð Ísland sem skotmark. Þetta eru réttmætar ábendingar, en maður hlýtur að spyrja sig hvort auglýsing í einu þekktasta dagblaði heimsins muni ekki vekja enn meiri óæskilega athygli á Íslendingum. Þó að samskonar félagsskapur í Noregi hafi beitt sömu aðferð, þá er aðferðin alveg jafn slæm". Torfi lýkur grein sinni með þessum orðum: "Sennilega væri þessum fjármunum betur varið við uppbyggingastarf í Írak, frekar en í vanhugsað einkaflipp nokkurra manna". Talsmenn Þjóðarhreyfingarinnar hafa sagt í fjölmiðlum að hugmynd þeirra hafi fengið góðar undirtektir. Eiga þeir von á að fjöldi manns muni leggja málinu lið með fjárframlögum. Það skýrist þó varla fyrr en með hækkandi sól hvernig málinu í heild reiðir af. Líklega væri það Þjóðarhreyfingunni fremur til styrktar að endurskoða texta auglýsingarinnar því það er frekar neyðarlegt að sitja undir sömu ásökunum og ríkisstjórnin, þ.e. að tala umboðslaust í nafni þjóðarinnar. Skynsamlegt væri líka að fulltrúar hreyfingarinnar ræddu aðrar aðfinnslur við áformin. Er með auglýsingunni verið að draga athygli að Íslandi sem er jafnvel hættulegri en aðild að lista hinna viljugu? Og hvers vegna er verið að ávarpa írösku þjóðina í bandarísku dagblaði sem örfáir Írakar munu nokkru sinni sjá? Hvað sem auglýsingunni líður er hitt tæpast umdeilt að meirihluti Íslendinga var og er andvígur innrásinni í Írak. Það sýna endurteknar skoðanakannanir. Það blasir líka við að málsmeðferð íslenskra stjórnvalda var ekki í samræmi við eðlileg vinnubrögð þegar teknar eru mikilvægar ákvarðanir í stjórnmálum. En hefur afsökunarbeiðni eins og sú sem Þjóðarhreyfingin áformar einhverja raunverulega þýðingu? Styrkir hún Ísland út á við og bætir fyrir aðildina að lista hinna viljugu? Fá íslensk stjórnvöld kannski réttmæta ráðningu á alþjóðavettvangi með þessum hætti? Eða er betur heima setið en af stað farið? Hvað segja lesendur Vísis? Orðið er frjálst.[email protected]
Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson skrifar
Skoðun Börðust afar okkar til einskis í Þorskastríðinu? Hugleiðing um ESB Haukur Ingi S. Jónsson skrifar
Skoðun Á ferð um Norðvesturkjördæmi Arna Lára Jónsdóttir,Hannes Sigurbjörn Jónsson,Jóhanna Ösp Einarsdóttir,Magnús Eðvaldsson skrifar