Undan­þága ver þegna Ís­lands fyrir fram­sali - frétta­skýring

Hvað myndi lögfesting evrópsku handtökuskipunarinnar hafa í för með sér fyrir Ísland?

Íslenskir ríkisborgarar verða ekki framseldir til annarra ríkja í Evrópu þrátt fyrir fyrirhugaða lögfestingu evrópsku handtökuskipunarinnar. Ísland fékk undanþágu í samningaviðræðum við Evrópusambandið um innleiðinguna árið 2006.

Evrópska handtökuskipunin hefur verið til umræðu vegna máls þriggja Pólverja sem rændu verslun Franks Michelsen úrsmiðs í október. Þeir flúðu úr landi en voru skömmu síðar handteknir í Póllandi og í kjölfarið sleppt.

Ísland hefur um árabil verið aðili að samningi Evrópuráðsins um framsal sakamanna eins og aðrar Evrópuþjóðir. Sá samningur kveður á um framsal sakamanna milli þjóða að uppfylltum ákveðnum skilyrðum, svo sem að hámarksrefsing fyrir afbrotið sé yfir tilteknum mörkum og að brotið sé refsivert í báðum löndum. Að sögn Valgerðar Maríu Sigurðardóttur, lögfræðings í innanríkisráðuneytinu, hefur sá samningur gefist mjög vel, þótt hann sé seinvirkari en hin nýja evrópska handtökuskipun.

Stjórnarskráin ver Pólverja

Það sem gerir mál Pólverjanna þriggja hins vegar sérstaklega flókið er að í stjórnarskrá þeirra er kveðið á um að pólska ríkisborgara megi ekki framselja til annars lands. Væru Íslendingar aðilar að handtökuskipuninni myndu Pólverjar hins vegar vera skuldbundnir til að senda mennina til Íslands, svo rétta mætti yfir þeim hér, með því skilyrði að þeir yrðu sendir til baka til heimalands síns til að afplána refsinguna.

Þar sem við erum aðilar að samningi Evrópuráðsins gætum við engu að síður farið fram á framsal mannanna frá Póllandi, en þeirri beiðni yrði nær örugglega hafnað, enda bann lagt við því í stjórnarskrá. Sé slíkri beiðni hins vegar synjað á grundvelli þess eins að um sé að ræða eigin ríkisborgara þá ber ríkinu að taka málið yfir og rétta yfir mönnunum. Slíkt ferli getur tekið nokkurn tíma.

Íslendingar settu skilyrðiÍsland er að nokkru leyti í sömu sporum og Pólland hvað þetta varðar. Í annarri grein íslenskra laga um framsal sakamanna frá 1984 segir einfaldlega: „Ekki má framselja íslenska ríkisborgara.“

Þegar Ísland gekk ásamt Noregi til viðræðna um aðild að evrópsku handtökuskipuninni settu íslenskt stjórnvöld það skilyrði strax í upphafi að ekki yrði hvikað frá þessu ákvæði. Á það var fallist, þrátt fyrir að engin önnur þjóð sem ekki er með sérstakt stjórnarskrárákvæði um framsalsbann hafi fengið undanþágu af þessu tagi.

Gengið var frá samningunum árið 2006 og þingsályktunartillaga um fullgildingu tilskipunarinnar samþykkt skömmu síðar.

Vægara í frumvarpinuSíðan þá hefur verið unnið að frumvarpi um breytingar á lögum um framsal sakamanna, þar sem handtökuskipunin yrði lögfest, fyrst í dómsmálaráðuneytinu og síðan í innanríkisráðuneytinu. Þau drög eru nú tilbúin og er stefnt að því að leggja frumvarpið fram á Alþingi eftir áramót.

Þrátt fyrir að samið hafi verið um heimild Íslands til að taka með öllu fyrir framsal íslenskra ríkisborgara til annars lands, þá er gert ráð fyrir því í frumvarpsdrögunum að Íslendingur fari eins að og Pólverjar og afhendi íslenska ríkisborgara tímabundið til að sæta réttarhöldum erlendis.

Endanleg útgáfa frumvarpsins er þó háð því hvaða meðferð málið fær í þinginu. Þingmenn gætu því ákveðið að Íslendingar myndu aldrei afhenda íslenska ríkisborgara annarri þjóð, jafnvel þótt frumvarpsdrög innanríkisráðherra geri ráð fyrir öðru.

[email protected]