Sköpum vel launuð og umhverfisvæn gjaldeyrisskapandi störf Vilhjálmur Birgisson skrifar 24. september 2021 12:46 Nú þegar einungis einn sólarhringur er þar til kjörstaðir opna þá veltur maður því eðlilega fyrir sér hvað maður á að kjósa og hvað það sé sem skiptir mestu máli fyrir heimilin, launafólk og sveitarfélagið sem maður býr í. Að sjálfsögðu skiptir heilsa fólks ætíð mestu um það verður ekki deilt og því skiptir gríðarlega miklu máli að vera með öfluga og trausta heilbrigðisþjónustu ekki bara á höfuðborgarsvæðinu heldur einnig vítt og breitt um landsbyggðina. Það er sjálfsögð mannréttindi að hafa aðgengi að læknisþjónustu í sinni heimabyggð. Það sem ég tel að skipti einnig gríðarlega miklu máli er atvinnuöryggi og fólk hafi atvinnu þar sem laun séu með þeim hætti að þau dugi til að framfleyta sér og sinni fjölskyldu og það geti haldið mannlegri reisn. Það er lýðheilsumál að fólk hafi atvinnu sem tryggir þeim lífsviðurværi sem dugar til að endar nái saman. Mér finnst þessi kosningabarátta snúast alltof mikið um annað en það sem skiptir máli. Mitt mat er að þessar kosningar eigi að snúast um að tryggja hér öflug vel launuð gjaldeyrisskapandi störf. En með auknum gjaldeyristekjum stækkar þjóðarkakan sem gerir það að verkum að við verðum í betur stakk búin að standa undir því að efla heilbrigðiskerfið, rétta hag öryrkja og aldraða, bæta vegasamgöngur, efla löggæsluna og framvegis. Munum að reka ríkissjóð er ekkert öðruvísi en að reka heimilisbókhaldið og við sem skattgreiðendur eigum að láta okkar það miklu meira varða hvernig stjórnmálamenn og sveitarstjórnamenn eyða okkar skattfé. Hugsið ykkur að hjón sem eru með samsvarar meðallaunum á Íslandi greiða saman á 5 milljón í skatta á ári og því skiptir máli að almenningur sýni stjórnmálamönnum aðhald í að forgangsraða skattfé almennings af skynsemi og tryggja um leið að gera samfélagið enn betra, öllum til hagsbóta ekki bara sumum. Atvinnuöryggi er lýðheilsumál Við Akurnesingar þekkjum vel að missa öflug fyrirtæki úr okkar samfélagi en árið 2011 hætti Sementsverksmiðjan en þar störfuðu þegar mest var upp undir 200 manns. Árið 2017 lagðist sjávarútvegur á Akranesi af en hjá HB Granda störfuðu upp undir 400 manns þegar mest var. Allt þetta er farið sem hefur eðli málsins samkvæmt haft gríðarleg áhrif á lífsafkomu þeirra sem byggðu afkomu sína á þessum atvinnutækifærum. Við höfum ennþá fyrirtækin á Grundartanga sem eru lífæð okkar Akurnesinga og nærsveitunga, fyrirtæki sem skila milljarða tugi eftir í okkar nærsamfélagi. Á þeirri forsendu mun ég persónulega aldrei getað stutt stjórnmálaflokka sem af vanþekkingu tala niður þessa mikilvægu starfsemi, starfsemi sem er ekki bara mikilvæg okkar samfélagi heldur þjóðhagslega mikilvægt. Það má stundum skilja á málflutningi nokkra stjórnmálaflokka að þeir myndu helst vilja loka þessari starfsemi. Vanþekking gagnvart orkusæknum iðnaði ríður ekki við einteyming, en þessi vanþekking endurspeglast t.d. í ummælum um að stóriðjan sé ekki að borga „neitt“ fyrir raforkuna, menga svo rosalega og skila engu til samfélagsins. Staðreyndin er hins vegar sú að á síðustu 7 árum hefur t.d. Norðurál greitt fyrir raforkuna samanlagt um 100 milljarða til Landsvirkjunar, Orkuveitu Reykjavíkur og HS orku en þessi orkufyrirtæki eru í eigu almennings. 60 milljarða hefur NA greitt í laun, tekjuskatt fyrir 14 milljarða, fyrirtækjaskatt fyrir 9 milljarða hafnar-og fasteignagjöld fyrir 3 milljarða og svona mæti lengi telja. Bara Norðurál og Elkem á Grundartanga greiða um 20 milljarða fyrir raforkuna á ári. Þessu til viðbótar liggur fyrir að okkar stærsta framlag til umhverfismála er að nota vistvæna græna orku, en álverið á Norðuráli skilur eftir sig eitt af minnstu kolefnissporum álvera í heiminum. Álver í Kína menga tífalt meira en álver á Íslandi en yfir 50% af áli er framleitt í Kína. Við höfum síðan gríðarleg tækifæri til að vera frumkvöðlar í orkuskiptum í heiminum með því að framleiða hér vetni en til þess að framleiða umhverfisvænan orkugjafa eins og vetni þá þarf að nýta möguleika okkar til að framleiða hér rafmagn og það getum við með því að ráðast í að virkja þá kosti sem liggja fyrir samkvæmt rammaáætlun og reisa hér vindmyllugarða. Það liggur t.d. fyrir hugmyndir um að reisa vetnisverksmiðju á Grundartanga sem myndi framleiða vetni sem myndi spara losun á co2 sem nemur allri losun Íslands, en til að þetta verkefni getur orðið að veruleika þarf að skapa vistvæna græna orku. Hvaða umhverfissinni getur verið á móti slíkri vetnisverksmiðju sem sparar sem nemur allri losun Íslands? Ég mun ekki styðja stjórnmálaflokka sem átta sig ekki á því að við þurfum að elfa og skapa vel launuð gjaldeyrisskapandi störf sem skila tugum milljörðum í þjóðarbúið. Með slíkri gjaldeyrisskapandi atvinnuuppbyggingu er síðan hægt að styðja við að byggja enn frekar upp okkar velferðarkerfi og tryggja að þeir sem höllustum fæti standa í íslensku samfélagi geti haft næga framfærslu handa sér og sínum og haldið mannlegri reisn. Til að auðvelda okkar að tryggja það, þá er lykilinn að stækka þjóðarkökuna með vel launuðum og umhverfisvænum gjaldeyrisskapandi atvinnutækifærum. Höfundur er formaður Verkalýðsfélags Akraness. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhjálmur Birgisson Skoðun: Kosningar 2021 Vinnumarkaður Mest lesið Harka af sér og halda áfram Hulda Jónsdóttir Tölgyes Skoðun Hæstaréttardómari kallar Gróu á Leiti til vitnis Heimir Már Pétursson Skoðun Allskonar núansar Lilja Kristín Jónsdóttir Skoðun Samúð Jón Steinar Gunnlaugsson Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun Úr hörðustu átt Rósa Guðbjartsdóttir!!! Alma Björk Ástþórsdóttir Skoðun Frelsið er yndislegt þegar það hentar Jens Garðar Helgason Skoðun Dómskerfið reynir að þegja alla gagnrýni á sig í hel Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Íslensk framleiðsla á undanhaldi - hver græðir? Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Töfrakista tækifæranna Hrefna Óskarsdóttir skrifar Skoðun Dómskerfið reynir að þegja alla gagnrýni á sig í hel Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Frelsið er yndislegt þegar það hentar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Borgaralegt og hernaðarlegt Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Áskorun til Reykjavíkurborgar um matvæli í leik- og grunnskólum Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind er síðasta von íslensks heilbrigðiskerfis – munum við grípa tækifærið? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við erum ennþá hvalveiðiþjóð, hvenær ætlar ríkisstjórnin að grípa í taumana? Micah Garen skrifar Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunngildum Sólveig Anna Jónsdóttir skrifar Skoðun Samúð Jón Steinar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Allskonar núansar Lilja Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Íslensk framleiðsla á undanhaldi - hver græðir? Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson skrifar Skoðun Tungumálakort – leitin að tungumálaforðanum 2025 Renata Emilsson Peskova,Þorbjörg Halldórsdóttir,Kristín R. Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Byggjum meira á Kjalarnesi Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Hæstaréttardómari kallar Gróu á Leiti til vitnis Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Álitsgerð um hvalveiðar, sögu og stöðu þeirra, misferli, lögbrot og veiðileyfi, sem ekki stenzt Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hugleiðingar um listamannalaun V Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Úr hörðustu átt Rósa Guðbjartsdóttir!!! Alma Björk Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Olíunotkun er þjóðaröryggismál Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Mokum ofan í skotgrafirnar Teitur Atlason skrifar Skoðun Kennarastarfið óheillandi... því miður Guðrún Kjartansdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti sem leiðarljós í starfi Háskóla Íslands Silja Bára R. Ómarsdóttir skrifar Skoðun Skattspor ferðaþjónustunnar 184 milljarðar árið 2023 Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Kynskiptur vinnumarkaður Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Við kjósum Magnús Karl Lotta María Ellingsen,Jón Ólafsson skrifar Skoðun Harka af sér og halda áfram Hulda Jónsdóttir Tölgyes skrifar Skoðun Mjólkursamsalan færir hundruð milljóna til erlendra bænda Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Gulur, rauður, blár og B+ Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Í hverjum bekk býr rithöfundur – Ísland, land lifandi ævintýra Einar Mikael Sverrisson skrifar Sjá meira
Nú þegar einungis einn sólarhringur er þar til kjörstaðir opna þá veltur maður því eðlilega fyrir sér hvað maður á að kjósa og hvað það sé sem skiptir mestu máli fyrir heimilin, launafólk og sveitarfélagið sem maður býr í. Að sjálfsögðu skiptir heilsa fólks ætíð mestu um það verður ekki deilt og því skiptir gríðarlega miklu máli að vera með öfluga og trausta heilbrigðisþjónustu ekki bara á höfuðborgarsvæðinu heldur einnig vítt og breitt um landsbyggðina. Það er sjálfsögð mannréttindi að hafa aðgengi að læknisþjónustu í sinni heimabyggð. Það sem ég tel að skipti einnig gríðarlega miklu máli er atvinnuöryggi og fólk hafi atvinnu þar sem laun séu með þeim hætti að þau dugi til að framfleyta sér og sinni fjölskyldu og það geti haldið mannlegri reisn. Það er lýðheilsumál að fólk hafi atvinnu sem tryggir þeim lífsviðurværi sem dugar til að endar nái saman. Mér finnst þessi kosningabarátta snúast alltof mikið um annað en það sem skiptir máli. Mitt mat er að þessar kosningar eigi að snúast um að tryggja hér öflug vel launuð gjaldeyrisskapandi störf. En með auknum gjaldeyristekjum stækkar þjóðarkakan sem gerir það að verkum að við verðum í betur stakk búin að standa undir því að efla heilbrigðiskerfið, rétta hag öryrkja og aldraða, bæta vegasamgöngur, efla löggæsluna og framvegis. Munum að reka ríkissjóð er ekkert öðruvísi en að reka heimilisbókhaldið og við sem skattgreiðendur eigum að láta okkar það miklu meira varða hvernig stjórnmálamenn og sveitarstjórnamenn eyða okkar skattfé. Hugsið ykkur að hjón sem eru með samsvarar meðallaunum á Íslandi greiða saman á 5 milljón í skatta á ári og því skiptir máli að almenningur sýni stjórnmálamönnum aðhald í að forgangsraða skattfé almennings af skynsemi og tryggja um leið að gera samfélagið enn betra, öllum til hagsbóta ekki bara sumum. Atvinnuöryggi er lýðheilsumál Við Akurnesingar þekkjum vel að missa öflug fyrirtæki úr okkar samfélagi en árið 2011 hætti Sementsverksmiðjan en þar störfuðu þegar mest var upp undir 200 manns. Árið 2017 lagðist sjávarútvegur á Akranesi af en hjá HB Granda störfuðu upp undir 400 manns þegar mest var. Allt þetta er farið sem hefur eðli málsins samkvæmt haft gríðarleg áhrif á lífsafkomu þeirra sem byggðu afkomu sína á þessum atvinnutækifærum. Við höfum ennþá fyrirtækin á Grundartanga sem eru lífæð okkar Akurnesinga og nærsveitunga, fyrirtæki sem skila milljarða tugi eftir í okkar nærsamfélagi. Á þeirri forsendu mun ég persónulega aldrei getað stutt stjórnmálaflokka sem af vanþekkingu tala niður þessa mikilvægu starfsemi, starfsemi sem er ekki bara mikilvæg okkar samfélagi heldur þjóðhagslega mikilvægt. Það má stundum skilja á málflutningi nokkra stjórnmálaflokka að þeir myndu helst vilja loka þessari starfsemi. Vanþekking gagnvart orkusæknum iðnaði ríður ekki við einteyming, en þessi vanþekking endurspeglast t.d. í ummælum um að stóriðjan sé ekki að borga „neitt“ fyrir raforkuna, menga svo rosalega og skila engu til samfélagsins. Staðreyndin er hins vegar sú að á síðustu 7 árum hefur t.d. Norðurál greitt fyrir raforkuna samanlagt um 100 milljarða til Landsvirkjunar, Orkuveitu Reykjavíkur og HS orku en þessi orkufyrirtæki eru í eigu almennings. 60 milljarða hefur NA greitt í laun, tekjuskatt fyrir 14 milljarða, fyrirtækjaskatt fyrir 9 milljarða hafnar-og fasteignagjöld fyrir 3 milljarða og svona mæti lengi telja. Bara Norðurál og Elkem á Grundartanga greiða um 20 milljarða fyrir raforkuna á ári. Þessu til viðbótar liggur fyrir að okkar stærsta framlag til umhverfismála er að nota vistvæna græna orku, en álverið á Norðuráli skilur eftir sig eitt af minnstu kolefnissporum álvera í heiminum. Álver í Kína menga tífalt meira en álver á Íslandi en yfir 50% af áli er framleitt í Kína. Við höfum síðan gríðarleg tækifæri til að vera frumkvöðlar í orkuskiptum í heiminum með því að framleiða hér vetni en til þess að framleiða umhverfisvænan orkugjafa eins og vetni þá þarf að nýta möguleika okkar til að framleiða hér rafmagn og það getum við með því að ráðast í að virkja þá kosti sem liggja fyrir samkvæmt rammaáætlun og reisa hér vindmyllugarða. Það liggur t.d. fyrir hugmyndir um að reisa vetnisverksmiðju á Grundartanga sem myndi framleiða vetni sem myndi spara losun á co2 sem nemur allri losun Íslands, en til að þetta verkefni getur orðið að veruleika þarf að skapa vistvæna græna orku. Hvaða umhverfissinni getur verið á móti slíkri vetnisverksmiðju sem sparar sem nemur allri losun Íslands? Ég mun ekki styðja stjórnmálaflokka sem átta sig ekki á því að við þurfum að elfa og skapa vel launuð gjaldeyrisskapandi störf sem skila tugum milljörðum í þjóðarbúið. Með slíkri gjaldeyrisskapandi atvinnuuppbyggingu er síðan hægt að styðja við að byggja enn frekar upp okkar velferðarkerfi og tryggja að þeir sem höllustum fæti standa í íslensku samfélagi geti haft næga framfærslu handa sér og sínum og haldið mannlegri reisn. Til að auðvelda okkar að tryggja það, þá er lykilinn að stækka þjóðarkökuna með vel launuðum og umhverfisvænum gjaldeyrisskapandi atvinnutækifærum. Höfundur er formaður Verkalýðsfélags Akraness.
Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun
Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson Skoðun
Skoðun Áskorun til Reykjavíkurborgar um matvæli í leik- og grunnskólum Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Gervigreind er síðasta von íslensks heilbrigðiskerfis – munum við grípa tækifærið? Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Við erum ennþá hvalveiðiþjóð, hvenær ætlar ríkisstjórnin að grípa í taumana? Micah Garen skrifar
Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson skrifar
Skoðun Tungumálakort – leitin að tungumálaforðanum 2025 Renata Emilsson Peskova,Þorbjörg Halldórsdóttir,Kristín R. Vilhjálmsdóttir skrifar
Skoðun Álitsgerð um hvalveiðar, sögu og stöðu þeirra, misferli, lögbrot og veiðileyfi, sem ekki stenzt Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Í hverjum bekk býr rithöfundur – Ísland, land lifandi ævintýra Einar Mikael Sverrisson skrifar
Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun
Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson Skoðun