Fór til Kenía í verknám og endaði á að giftast frægum rappara

Saga Ásrúnar er frekar einstök, en hún fór út til Kenía í verknám í læknisfræðinámi sínu en endaði á að giftast heimamanni sem er frægur rappari. Við fengum að heyra meira um þetta ævintýri og brúðkaupið þeirra. 

„Ég byrjaði í lyfjafræði og kláraði fyrsta árið þar en á þeim tíma hafði ég einnig skráð mig í inntökuprófið í læknisfræði í Slóvakíu. Eftir að hafa staðist inntökuprófið vissi ég strax að þetta var tækifæri sem ég ætti að taka og sé alls ekki eftir því.“

Ásrún segir að læknisfræðinámið í Slóvakíu hafi verið krefjandi en líka skemmtilegt.

„Það var mikið bóknám og flest lokaprófanna voru munnleg próf en við byrjum einnig snemma í verklegu námi. Sjúklingarnir á spítalanum töluðu litla sem enga ensku en slóvakíska var meðal námsgreina fyrstu tvö árin og hægt að bjarga sér í málinu. En námsárin voru svo miklu meira en bara læknisfræðin. Ég lærði að standa á eigin fótum í ókunnu landi, ferðaðist til landanna í kring og eignaðist vini til lífstíðar.“

Heilluð af landi og þjóð

Kandídatsárið sitt tók Ásrún á Íslandi og einkenndist það af mikilli vinnu og mikilvægum lærdómi. 

„Þetta er tólf mánaða tímabil eftir að læknanáminu lýkur og starfar á mismunandi starfstöðvum og deildum. Á þessu tímabili vann ég meðal annars á heilsugæslu, Barnaspítala Hringsins, bráðamóttökunni og mismunandi deildum innan lyflæknissviðs eins og blóð- og krabbameinsdeild, smitsjúkdómadeild og bráðalyflækningadeild.“

Þegar hún ákvað að láta drauminn rætast og fara til Afríku átti hún alls ekki von á því að þetta ætti eftir að breyta lífi hennar.

„Það var alltaf langþráður draumur að fara í sjálfboðastarf til Afríku en einhvern veginn hafði ég aldrei fundið tíma til þess. Á fimmta ári í læknanáminu þurfum við að taka fjögurra vikna verknám í barnalækningum og kvenna- og fæðingarlækningum. Ég fékk þá hugmynd að slá tvær flugur í einu höggi og óska eftir að taka verknámið mitt í Kenía.“

Gjörólíkir menningarheimar að mætast

Ásrún fór út í verknám sitt árið 2019.

 „Ég hélt þá að þetta gæti orðið eina skiptið sem ég kæmi hingað og reyndi því að gera og sjá sem flest. Ég fór í safari, gíraffa garðinn, Maasai Mara og fleira. Ég hef nú komið hingað hingað sex sinnum og er ég alltaf jafn heilluð af landi og þjóð.“

Á meðan hún var í verknáminu kynntist hún núverandi eiginmanni sínum, Henry. 

„Hann sendi mér skilaboð í gegnum samskiptamiðil en það liðu svo góðar þrjár vikur þar til við ákváðum að hittast í hádegismat. Við hittumst tvisvar áður en ég flaug svo aftur heim til Íslands. Tveimur mánuðum seinna flaug hann alla leið til Slóvakíu til að hitta mig og þá var ekki aftur snúið,“ segir Ásrún um það hvernig þeirra ástarsaga hófst.

„Hann er sjálfsöruggur og er ekki hræddur við að vera hann sjálfur. Hann er metnaðarfullur og býr yfir drifkrafti. Hann er fyndinn og tekur sig ekki of alvarlega. 

Við nánari kynni uppgötvar maður fljótt að fjölskyldan og samfélagið hans er honum allt. 

Ég mundi segja að við værum frekar rólegt par og bestu stundirnar eru þegar við erum heima að slaka á og horfa til dæmis á góðan þátt. Við hvetjum hvort annað áfram í að ná okkar markmiðum og draumum. Við komum frá gjörólíkum menningarheimum og er eitt af því mikilvægasta í okkar sambandi að kynnast fjölskyldu hvors annars til að skilja betur hvaðan við erum.“

Trúlofun í bílnum

Í júní árið 2021, tveimur og hálfu ári eftir að þau kynntust, trúlofaði parið sig. 

„Hann bauð mér út að borða á fínan veitingastað í miðbæ Nairobi. Hann ætlaði að bera upp bónorðið þar en fannst þá óþægilega mikið af fólki komið inn á staðinn. Við keyrðum heim og sátum út í bíl fyrir utan heimilið okkar þegar hann tók fram hringinn og bað mín. Ég sagði að sjálfsögðu strax já, skælbrosandi.“

Ásrún segir að það sé yndislegt að vera í Keníu. 

„Það er margt að gera og sjá, náttúran og dýralífið er stórfenglegt. Fólkið hérna er líka mjög almennilegt og menningin framandi. Ég eyði stærsta hluta af tímanum í höfuðborginni Nairobi og er lífið þar nokkuð hversdagslegt líkt og á vesturlöndum. Ég og Henry förum svo reglulega í sveitina hans sem er staðsett í Siaya í Kenía en stór hluti af fjölskyldunni hans býr þar. Þar erum við með kýr, geitur, kindur, hunda, hænur og kalkúna. Einnig ræktum við þar maís og sætar kartöflur og erum með banana og ananas tré í garðinum. Þarna finnst okkur best að vera og er alltaf nóg að gera.“

Heldur sig við læknisstarfið

Hún flakkar fram og til baka frá Íslandi til Keníu og segir að það sé ekkert vandamál. 

„Mér finnst gaman að ferðast og hefur þetta flakk fram og til baka bara gefið lífinu lit. En það er oft gott að komast í smá sól og sumar þegar það byrjar að kólna á Íslandi.“

Henry er tónlistarmaður og fékk hann Ásrúnu til að leika í einu tónlistarmyndbanda sinna.

„Að leika í tónlistarmyndbandi er alls ekki mín sterkasta hlið og var ég mjög stressuð fyrir því. Þetta gekk þó betur en ég þorði að vona og eru þetta núna mjög skemmtilegar minningar sem við eigum saman,“ útskýrir Ásrún. Hún stefnir þó ekki á að gera meira af þessu.

„Ég held að ég haldi mig við læknisstarfið en aldrei að segja aldrei.“

Myndbandið má sjá í spilaranum hér fyrir neðan.

Ásrún segir að Henry sé frægur í heimalandinu og það hafi bæði sína kosti og ókosti.

„Það getur verið ansi þreytt að fara út í búð saman og þú finnur að fólk er að stara á þig, kalla á eftir honum og taka myndir. En þetta getur líka boðið upp á góð tækifæri.“

Páfagaukar og kind í brúðkaupsgjöf

Brúðkaupið þeirra fór fram þann 28. desember síðastliðinn í kaþólskri kirkju í Siayy í Keníu. 

„Þetta er í fyrsta skipti sem brúðkaupsveisla sem þessi er haldin á svæðinu og var því allt allt þorpið spennt fyrir þessum atburði. Hann kemur úr ættbálknum Luo og einkenndi það brúðkaupið. Það sem er hvað mest ólíkt brúðkaupi á Íslandi að þarna er mun meira dansað og sungið. Eftir að við settum upp hringana þurftum við að dansa fyrir framan altarið og út kirkjugólfið. Bíllinn var svo stöðvaður á miðri leið frá kirkjunni og yfir í veisluna og dansað restina af leiðinni við hefðbundnu Luo tónlistina Ohangla,“ segir Ásrún um stóra daginn. 

„Í brúðkaupinu var boðið upp á hefðbundinn kenískan mat eins og ugali, chapati og geitakjöt. Í seinna hluta brúðkaupsins skiptum við úr hefðbundnu brúðkaupsfötunum yfir í Ankara sem eru föt með afrísku mynstri. Það sem kom hvað mest á óvart voru brúðkaupsgjafirnar. Tónlist var spiluð og kom gestirnir dansandi til okkar með gjafirnar. Við fengum meðal annars kind, páfagauka, borðstofuborð, heila fötu af avókadó og fullt af maís. Það var svo dansað fram á nótt, ungir sem aldnir. Þetta var ógleymanlegur dagur.“

Sýklalyfin án lyfseðils

Hún segir að það hafi margt komið á óvart þegar hún var í verknáminu í Kenía. 

„Það kom mér á óvart hversu fáir læknar voru starfandi, sérstaklega á fæðingarspítölunum en margir þeirra sem ég vann með voru „clinical officers“ sem er þriggja ára háskólanám hérna úti. Einnig fannst mér áberandi hversu mikil sýklalyfjanotkun er þar í landi en þar getur almenningur farið sjálfur út í apótek og beðið um sýklalyf án lyfseðils.“

Þegar ég kom hingað fyrst starfaði ég á stærsta fæðingarspítalanum í Nairobi en þar eru um 60 til 100 fæðingar á dag og fékk ég að taka sjálf á móti nýfæddum börnum sem var ákaflega lærdómsríkt. Einnig var ég hluti af hóp sem setti upp læknabúðir í Maasai Mara og bauð upp á fría læknissaðstoð ásamt heilsufarsskoðun barna. Í seinna skiptið vann ég á lítilli fæðingarklíník í Kibera sem er stærsta „urban slum“ í Afríku. 

Ég lærði mikið á þessum tíma en ég fékk að kynnast betur sjúkdómum sem maður hafði lært um en ekki fengið mikla klíníska reynslu eins og til dæmis mismunandi snýkjudýrasýkingar, beinkröm og berklar. 

Oft þurfti að beita annarskonar nálgun þar sem ekki voru öll tæki og tól á staðnum. Á einum af fæðingarspítölunum var hlustað á hjartslátt fósturs með „pinard horni“ og mikið var lagt upp með „kangaroo“ umönnun þar sem nýfætt barn er lagt á bringu foreldra svo að bert skinn þeirra beggja snertist.

Hafa ekki efni á dömubindum

Hún hefur nýtt heimsóknir sínar til Kenía í að gefa til samfélagsins úti ásamt eiginmanninum.

„Í læknanáminu skipulagði ég ásamt góðri vinkonu góðgerðarbingó þar sem ágóðinn var notaður í að kaupa námsgögn handa elsta árganginum í grunnskólanum Ulumba í Siaya. Ég stóð einnig fyrir fjáröflun í byrjun Covid-19 faraldursins og keyptir voru matarpakkar fyrir um hundrað fjölskyldur í fátækrahverfinu Kibera. Nú nýlega hjálpaði ég til við að gefa endurnýtanleg dömubindi til stúlkna á aldrinum 13 til 14 ára en á fátækustu svæðunum missa þessar stúlkur oft úr skólanum vegna tíðablæðinga þar sem þær hafa ekki efni á dömubindum.“

Ásrún er hefja sérnám í almennum lyflækningum á Landspítalanum í byrjun þessa árs.

„Hann er að vinna í tónlistinni en ásamt því þá er hann stofnandi „Octopizzo foundation“ sem vinnur með samfélaginu hérna úti, sérstaklega ungu fólki. 

Markmiðið okkar er svo að opna heilsugæslustöð í Siaya, Kenía en það er enga nálægða læknisaðstoð að fá þar á svæðinu þar sem stór hluti af fjölskyldu hans býr. 

Eins og er bý ég á Íslandi og hann í Kenía en erum bæði með annan fótinn í hvoru landi fyrir sig. Við stefnum á að skipta þessu upp og búa til skiptis einhver ár á Íslandi og í Kenía. Ég sé mig starfa á Íslandi næstu ár en leggja svo meiri áherslu á þróunarstörf og starfa í Kenía seinna meir. Draumurinn er að tengja starf mitt á Ísland og Kenía saman.“