Hvenær kviknaði ástríðan hjá þér fyrir listsköpun og hönnun?
„Ég var alltaf mjög forvitin og með mikið ímyndunarafl, frá því að ég man eftir mér. Ég lék mér mikið í svona ímyndunar leikjum, skapaði heima og fígúrur og var oft á öðrum stað í hausnum, svona svolítið uppi í skýjunum. Svo var ég mikið í kringum smíði og handverksfólk með mikla handlagni og uppfinningasemi, sérstaklega pabba og afa, og ég held að það hafi haft áhrif á áhuga minn á handverki og hönnun.
Ég upplifi hönnun alltaf sem einhverskonar hýbrid af uppfinningu og listsköpun og það er oft ákveðin útgangspunktur hjá mér, einhver forvitni eða uppfinning. Svo þetta hefur nú líklegast verið með mér frá blautu barnsbeini!“
Hvernig hófst samstarfið við Reykjavíkurdætur?
„Ég byrjaði að ræða við þær í nóvember 2021 um þetta allt saman. Ég var í London þegar þær heyrðu í mér fyrst.
Salka (Valsdóttir) hringir í mig og segir mér að þær ætli að taka þátt í Söngvakeppninni og vilji fá mig með í allt ferlið. Það var þá í raun bara að skapa allt lookið á þeim í samvinnu við þær.
Svo ég byrja aðeins að rannsaka visually þarna úti og eftir að ég kem svo heim tek ég fundi með hverri og einni og við tókum þetta þaðan, þróuðum look á hverja og eina út frá viðtölum og visual rannsóknarferlinu.“
Hvaðan sækirðu innblástur fyrir söngvakeppnis búningana þeirra?
„Innblástur var í raun sóttur í gegnum viðtöl við hverja og eina og visual rannsókn sem fókusaði á skoða hverja og eina sem ákveðin lit og ákveðið element eða ákveðna kvenkyns erkitýpu. Við skoðuðum mikið 60's sci-fi myndir eins og Barbarella og Satyricon.
Ég dembdi mér alveg í hugmyndafræði Jung um erkitýpur til að skapa look og karakter fyrir hverja og eina, þetta var í raun svolítil leikhús nálgun á hönnun og ferli.
Svo fengum við aðstoð frá Filippíu Elísdóttur búningahönnuði sem er svo klár í alls kyns reffum. Ég skoðaði líka mikið hönnuðinn Paco Rabanne sem gerði meðal annars búningana fyrir Barbarellu, hvernig hann nálgast efnaval og þess háttar. Þannig erum við að nota mikið svona óhefðbundin efni í búningunum, eins og álpappír, kopar, pappír og plast og endurnýtum eins mikið og við getum.
Sú nálgun er líka ákveðin reffi í búninga hjá stúlknabandinu Grýlunum á sínum tíma þar sem Dóra Einarsdóttir búningahönnuður nýtti oft óhefðbundin efni eins og álpappír og plast.
Það er frábært að geta reference-að svona flottan menningararf kvenna!“
Hvað er á döfinni hjá þér?
„Ég er samhliða þessu á fullu að gera mínar eigin línur og var einmitt að frumsýna fyrstu línuna mína eftir háskólanám núna í gegnum London Fashion Week í samstarfi við British Fashion Council.
Ég stefni á að sýna línuna á Hönnunarmars ásamt videoverki sem er unnið með Önnu Maggý. Ásamt því mun ég einnig sýna annað rannsóknarverkefni á Hönnunarmars sem ég hef unnið með samstarfskonu og góðri vinkonu minni Berglindi Ósk. Svo stefni ég á næsta season á London Fashion Week!“
