Frá þessu er greint í Morgunblaðinu í dag, þar sem jafnframt segir að lögregla og héraðssaksóknari hafi 304 sinnum gripið til símahlustunar eða skyldra úrræða. Af þessum tilvikum voru símahleranir 61 en gripið var til myndavélaeftirlits í níu tilvikum.
Í skýrslunni segir meðal annars að eftirlit ríkissaksóknara hafi leitt í ljós „„að verulega skortir á að lögreglustjórar og héraðssaksóknari fylgi lögum og fyrirmælum ríkissaksóknara um tilkynningar til sakborninga, eyðingu hlustunargagna og að halda skrá um þá sem hafa haft aðgang að upplýsingum sem aflað hefur verið með aðgerð skv. 80.-82. gr. [laganna um meðferð sakamála].
Að sama skapi hefur ríkislögreglustjóri ekki brugðist við í samræmi við það sem áformað var samkvæmt greinargerð með lögum nr. 103/2016, sem er forsenda fyrir því að ríkissaksóknari geti upplýst eftir á hver eða hverjir hafi haft aðgang að upplýsingunum.“
Í skýrslunni segir að veruleg vanhöld séu á að tilkynningar um aðgerðir séu skráðar í LÖKE, meðal annars vegna hirðuleysis. Þá sé skortur á skráningum um eyðingu gagna útskýrast af því að gögnum hafi í raun ekki verið eytt.
