Markmiðið að gefa notuðum rafbílarafhlöðum framhaldslíf

„Þegar kemur að okkar starfsemi er staðan þannig að við erum komin í tímaþröng. Loftlagsmálin kalla einfaldlega á að orkuskiptunum verði hraðað og á Íslandi eru það ekki margir sem eru með þekkingu á þessum málum eins og Alor býr nú yfir,“ segir Linda en síðustu þrjú árin hefur fyrirtækið unnið að rafhlöðurannsóknum og þróun.

Linda segir samninga vegna nýrra verkefna langt á veg komið en telur rétt að bíða að sinni með að ræða þau mál í þaula. Þau verði kynnt þegar það er tímabært. Hins vegar hlaut Alor verðlaun frá Global Women Inventors & Innovators Network.

„Verðlaunin fengum við vegna tveggja ára rannsóknarverkefnis, í samstarfi við Háskóla Íslands, sem snýr að því að gefa notuðum rafbílarafhlöðum framhaldslíf sem blendingskerfi til að draga úr olíunotkun í rafmagnsframleiðslu,” segir Linda.

Linda segir tilnefningar hafa verið 23 talsins og þar af hafi nokkur íslensk nýsköpunarfyrirtæki fengið verðlaun.

Það er alltaf gott að fá klapp á bakið og finna meðbyrinn. Verðlaun sem þessi geta til dæmis haft jákvæð áhrif á fjármögnun, að láta vita af því hvað fyrirtæki eru að gera og eins að efla tengslanetið því að á svona viðburðum kynnist maður fullt af fólki sem tengist nýsköpunarheiminum.”

Linda segir gaman að lifa og hrærast í þeim heimi sem nýsköpunin er og segir mikilvægt að umhverfið sé þannig upp byggt að sem flestar hugmyndir nái að koma fram í dagsljósið.

„Ég starfaði sjálf sem lögfræðingur í tíu ár, bæði hjá hinu opinbera og hjá einkaaðilum, nú síðast sem staðgengill skrifstofustjóra í ráðuneyti. Og get alveg sagt það að ólíkari starfsvettvang er ekki hægt að finna,“ segir Linda og hlær.

Ég fór úr hlýju hins opinbera í hina stormasömu sprotasenu.“

Að mati Lindu hefur mikið vatn hafa runnið til sjávar í viðhorfi fólks til nýsköpunar og frumkvöðlastarfsemi miðað við það þegar hún var að alast upp í Skagafirðinum.

„Foreldrar mínir eru miklir frumkvöðlar og hafa unnið að ýmsum verkefnum í gegnum tíðina sem þóttu nýstárleg. Maður ólst því alveg upp við að þurfa að gera ýmislegt, óháð því hvort manni þætti það skemmtilegt eða ekki,“ segir Linda og hlær.

„Í dag upplifi ég viðhorf fólks mjög jákvætt almennt þegar kemur að nýsköpun og frumkvöðlastarfsemi. Skilningurinn á því hversu mikilvægt starf þetta er, hefur aukist og það er minna verið að pískra um það að eitthvað hafi ekki gengið upp eða tekist og svo framvegis. Enda er nýsköpun í eðli sínu þannig að það er ekki hægt að tala um að eitthvað mistakist. Það safnast ómetanleg reynsla sem hægt er að læra af“

Þá segir Linda sprotaumhverfið öðruvísi en margar aðrar starfsgreinar að því leytinu til að.

Linda segir Alor hafa verið heppið frá upphafi hvað varðar styrki.

„Styrkirnir hafa gert okkur kleift að efla þekkinguna okkar og þar sem við erum með litla sem enga yfirbyggingu hefur það gengið að byggja okkur upp, öðlast traust og trúverðugleika fyrir það sem við höfum verið að gera og aukið áhuga sterkra aðila á að vinna með okkur. Þetta skiptir allt máli fyrir hátæknifyrirtæki í nýsköpun eins og Alor er. Sérstaklega nú þegar við erum að vinna að nýsköpun sem snúa að orkuskiptunum þar sem kapphlaupið við tímann skiptir máli og það að finna lausnir sem fyrst, er svo mikilvægt.“

Sjálf telur Linda Ísland hafa tækifæri til að verða í fararbroddi hvað þessi mál varðar.

„Við höfum náð að byggja upp mikla þekkingu og markaðsvitund og ég tel vörumerki Alor vera mjög sterkt. Við höfum verið dugleg að efla tengslanetið okkar, greina þarfirnar og vinna að lausnum. Þegar kemur að orkuskiptunum er mikilvægt að vera opin fyrir því að læra hvert af öðru og á Íslandi ríkir mikill áhugi fyrir því að orkuskiptin nái fram að ganga. Enda er staðreyndin sú að olíunotkun hefur verið að aukast í rafmagnsframleiðslu á síðustu misserum.“

En nú þurfi að fara að prófa sig áfram í raunheimum.

„Við getum samt ekki verið með sprotafyrirtæki of lengi aðeins í rannsóknum og þróun. Því ef frumkvöðullinn er alltaf á kafi og sýnir aldrei hvað verið er að vinna að, náum við mun síðar að átta okkur á því hvað virkar og hvað ekki. Vissulega er auðveldara að mistakast í hljóði og segja bara ekki frá því. En mitt mat er það að við eigum frekar að vera frökk að prófa okkur áfram, segja einfaldlega frá því hvað við erum að gera hverju sinni og átta okkur á því sem fyrst hvað virkar og hvað ekki. Því ef við erum dugleg í því, tel ég gríðarleg tækifæri geta skapast í því fyrir Ísland að verða í fararbroddi hvað orkuskiptin varðar. En fyrst þurfum við að vinna hraðar að því að rafhlöðuvæða landið.“