Mosfellsbær – Meistaravellir Kolbrún G. Þorsteinsdóttir skrifar 13. desember 2021 15:00 Ríkið og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu, hafa undirritað tímamótasamkomulag um metnaðarfulla uppbyggingu á samgönguinnviðum og almenningssamgöngum á höfuðborgarsvæðinu til fimmtán ára. Það snýst um uppbyggingu vega, stíga og að bæta strætókerfið með svokallaðri Borgarlínu. Þetta er mikilvægur áfangi og ekki síst fyrir sveitarfélag eins og Mosfellsbæ sem er á jaðri höfuðborgarsvæðisins. Ég er ekki sérfræðingur í samgöngum heldur íbúi og bæjarfulltrúi í sveitarfélagi sem treystir á gott flæði umferðar og öruggar almenningssamgöngur Þess vegna greiddi ég atkvæði með þessu samkomulagi í bæjarstjórn, það felur í sér mikilvægt átak framkvæmdum við stofnvegi fyrir einkabílinn og tímamóta breytingar í almenningssamgöngum. Ég ætla ekki að selja neinum ágæti Borgarlínunnar heldur að segja frá mikilvægi góðra samgangna fyrir okkur Mosfellinga líkt og alla aðra. En fyrst stutt saga. Á puttanum Árið er 1980 og mikil fjölgun íbúa hefur átt sér stað í Mosfellssveit. Við vinkonurnar erum komnar á unglingsaldur og veröldin að stækka. Til að komast í höfuðborgina og skoða fermingarkjóla þurfti að treysta á góðvild bíleiganda eða „taka rútuna í bæinn“ eins og það hét. Rútuna tókum við en ferðir ekki tíðar. Í þá daga var ekkert sjálfsagðara en að „fara á puttanum„ til og frá höfuðborginni. Þá var gengið upp á Vesturlandsveg með viðkomu í Svanssjoppu og tekinn sprettur upp á veg ef bíll var að nálgast. Á heimleið var strætó tekinn frá Hlemmi að Selás og við sveitastúlkurnar úr Mosfellssveit fórum heim á puttanum frá Höfðabakkanum. Svona var tilveran og má fullyrða að engir foreldrar myndu taka þetta í mál í dag. En svo breyttist allt einn daginn. Ég man hvar ég stóð Svo liðu árin og bílprófið veitti okkur það frelsi sem við þráðum. Enn fleiri ár liðu og einn sumardag var ég stödd í miðbæ Reykjavíkur þegar ég sé strætó merktan Mosfellsbær – Meistaravellir, leið 15. Ég stóð og starði og hugsaði með mér hvað sveitin mín væri orðin stór og sterk. Eitt stykki strætó að ferja Mosfellinga alla leið vestur í bæ og til baka. Það var ekki lítið. Fram að þessu var Mosfellsbær ekki hluti af strætisvagnakerfi höfuðborgarsvæðisins en með tilkomu Strætó bs. vorum við orðin hluti af stórborginni. Í dag eru samgöngumál stærri og mikilvægari málaflokkur en nokkru sinni áður. Samgöngumál eru umhverfismál, jafnréttismál og varða lífsgæði fólks. Hugum að framtíð Í dag er ungt fólk meðvitaðra um umhverfi sitt og kýs að búa nálægt þjónustu eins og leikskólum, verslunum og stoppustöðvum. Tíminn er mestu lífsgæði fólks og samveran með fjölskyldunni er dýrmætari en allt annað. Allar spár segja að íbúum á höfuðborgarsvæðinu mun fjölga mjög mikið á næstu árum og er það hlutverk okkar stjórnmálafólks að hugsa til framtíðar, því fortíðin er liðin. Fólk hefur ekki áhuga á að sitja fast í umferðarteppu næstu árin jafnvel þó góð hlaðvörp séu í boði. Við miðaldra fólkið verðum að skilja að tímarnir hafa breyst og eru greiðar samgöngur hluti af þróun og þroska höfuðborgarsvæðisins. Við verðum að hugsa fyrir fjölbreyttum samgöngumátum í fjölbreyttum íbúðahverfum þar sem alls konar fjölskyldur búa. Að bæta kerfið En af hverju að efla almenningssamgöngur þegar svo fáir taka strætó? Í dag situr strætó fastur í umferðinni og koma dagar þar sem erfitt reynist að halda tímaáætlun. Með því að bæta þjónustuna verður Borgarlínan og strætó valkostur fyrir alla. Þannig er hægt að greiða úr umferðarhnútum og standa við samkomulag um verndun umhverfisins. Bætt almenningssamgöngukerfi er engin „aðför að einkabílnum“ því einkabíllinn mun lifa áfram góðu lífi á götum borgarinnar en staldrar styttra við á umferðarljósum. Í samgöngusáttmálinum eru gert ráð fyrir að 50 milljarðar verði settir að bæta stofnvegi til að gera umferð einkabílsins greiðari. Atvinnulífið ætti líka að gleðjast því tími er peningar og dýrt að vera fastur í umferðinni. Góðar samgöngur er lýðheilsumál Í dag eru almenningssamgöngur jafn mikilvægar og sjálfsagðar og hver önnur þjónusta sem ríki og sveitarfélög veita. Eitt mikilvægasta lýðheilsuverkefni sveitarfélaga er að skipuleggja hverfi þar sem hugað er að samgöngum líkt og annarri þjónustu. Nútíminn krefst innviða sem tryggja virka samgöngumáta samhliða annarri umferð. Þannig verða samgöngur greiðari, umferðaröryggi eykst og kolefnisfótspor minnkar. Við viljum samfélag sem setur lýðheilsu í forgang og þróast líkt og borgir og bæir heims þar sem lífsgæðin eru mest. Höfundur er bæjarfulltrúi og frambjóðandi í 1. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mosfellsbær Skoðun: Kosningar 2022 Borgarlína Samgöngur Mest lesið Áfastur plasttappi lýðræðisins Þórður Snær Júlíusson Skoðun Háskóli Íslands fyrir öll - Rektorsframboð Silju Báru Ólöf Bjarki Antons og Atli María Kjeld Skoðun Um Varasjóð VR Flosi Eiríksson Skoðun Góðir vegir – Aukin lífsgæði og blómlegt atvinnulíf Edda Rut Björnsdóttir Skoðun Harka af sér og halda áfram Hulda Jónsdóttir Tölgyes Skoðun Úr hörðustu átt Rósa Guðbjartsdóttir!!! Alma Björk Ástþórsdóttir Skoðun Allskonar núansar Lilja Kristín Jónsdóttir Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun Hugleiðingar um virðismat kennara Bergur Hauksson Skoðun Þorgerður áttar sig á gildi fullveldisins Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Færni í nýsköpun krefst þjálfunar Ingibjörg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður áttar sig á gildi fullveldisins Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Góðir vegir – Aukin lífsgæði og blómlegt atvinnulíf Edda Rut Björnsdóttir skrifar Skoðun Háskóli Íslands fyrir öll - Rektorsframboð Silju Báru Ólöf Bjarki Antons og Atli María Kjeld skrifar Skoðun Áfastur plasttappi lýðræðisins Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Um Varasjóð VR Flosi Eiríksson skrifar Skoðun Töfrakista tækifæranna Hrefna Óskarsdóttir skrifar Skoðun Dómskerfið reynir að þegja alla gagnrýni á sig í hel Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Frelsið er yndislegt þegar það hentar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Borgaralegt og hernaðarlegt Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Áskorun til Reykjavíkurborgar um matvæli í leik- og grunnskólum Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind er síðasta von íslensks heilbrigðiskerfis – munum við grípa tækifærið? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við erum ennþá hvalveiðiþjóð, hvenær ætlar ríkisstjórnin að grípa í taumana? Micah Garen skrifar Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunngildum Sólveig Anna Jónsdóttir skrifar Skoðun Samúð Jón Steinar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Allskonar núansar Lilja Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Íslensk framleiðsla á undanhaldi - hver græðir? Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson skrifar Skoðun Tungumálakort – leitin að tungumálaforðanum 2025 Renata Emilsson Peskova,Þorbjörg Halldórsdóttir,Kristín R. Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Byggjum meira á Kjalarnesi Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Hæstaréttardómari kallar Gróu á Leiti til vitnis Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Álitsgerð um hvalveiðar, sögu og stöðu þeirra, misferli, lögbrot og veiðileyfi, sem ekki stenzt Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hugleiðingar um listamannalaun V Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Úr hörðustu átt Rósa Guðbjartsdóttir!!! Alma Björk Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Olíunotkun er þjóðaröryggismál Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Mokum ofan í skotgrafirnar Teitur Atlason skrifar Skoðun Kennarastarfið óheillandi... því miður Guðrún Kjartansdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti sem leiðarljós í starfi Háskóla Íslands Silja Bára R. Ómarsdóttir skrifar Skoðun Skattspor ferðaþjónustunnar 184 milljarðar árið 2023 Pétur Óskarsson skrifar Sjá meira
Ríkið og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu, hafa undirritað tímamótasamkomulag um metnaðarfulla uppbyggingu á samgönguinnviðum og almenningssamgöngum á höfuðborgarsvæðinu til fimmtán ára. Það snýst um uppbyggingu vega, stíga og að bæta strætókerfið með svokallaðri Borgarlínu. Þetta er mikilvægur áfangi og ekki síst fyrir sveitarfélag eins og Mosfellsbæ sem er á jaðri höfuðborgarsvæðisins. Ég er ekki sérfræðingur í samgöngum heldur íbúi og bæjarfulltrúi í sveitarfélagi sem treystir á gott flæði umferðar og öruggar almenningssamgöngur Þess vegna greiddi ég atkvæði með þessu samkomulagi í bæjarstjórn, það felur í sér mikilvægt átak framkvæmdum við stofnvegi fyrir einkabílinn og tímamóta breytingar í almenningssamgöngum. Ég ætla ekki að selja neinum ágæti Borgarlínunnar heldur að segja frá mikilvægi góðra samgangna fyrir okkur Mosfellinga líkt og alla aðra. En fyrst stutt saga. Á puttanum Árið er 1980 og mikil fjölgun íbúa hefur átt sér stað í Mosfellssveit. Við vinkonurnar erum komnar á unglingsaldur og veröldin að stækka. Til að komast í höfuðborgina og skoða fermingarkjóla þurfti að treysta á góðvild bíleiganda eða „taka rútuna í bæinn“ eins og það hét. Rútuna tókum við en ferðir ekki tíðar. Í þá daga var ekkert sjálfsagðara en að „fara á puttanum„ til og frá höfuðborginni. Þá var gengið upp á Vesturlandsveg með viðkomu í Svanssjoppu og tekinn sprettur upp á veg ef bíll var að nálgast. Á heimleið var strætó tekinn frá Hlemmi að Selás og við sveitastúlkurnar úr Mosfellssveit fórum heim á puttanum frá Höfðabakkanum. Svona var tilveran og má fullyrða að engir foreldrar myndu taka þetta í mál í dag. En svo breyttist allt einn daginn. Ég man hvar ég stóð Svo liðu árin og bílprófið veitti okkur það frelsi sem við þráðum. Enn fleiri ár liðu og einn sumardag var ég stödd í miðbæ Reykjavíkur þegar ég sé strætó merktan Mosfellsbær – Meistaravellir, leið 15. Ég stóð og starði og hugsaði með mér hvað sveitin mín væri orðin stór og sterk. Eitt stykki strætó að ferja Mosfellinga alla leið vestur í bæ og til baka. Það var ekki lítið. Fram að þessu var Mosfellsbær ekki hluti af strætisvagnakerfi höfuðborgarsvæðisins en með tilkomu Strætó bs. vorum við orðin hluti af stórborginni. Í dag eru samgöngumál stærri og mikilvægari málaflokkur en nokkru sinni áður. Samgöngumál eru umhverfismál, jafnréttismál og varða lífsgæði fólks. Hugum að framtíð Í dag er ungt fólk meðvitaðra um umhverfi sitt og kýs að búa nálægt þjónustu eins og leikskólum, verslunum og stoppustöðvum. Tíminn er mestu lífsgæði fólks og samveran með fjölskyldunni er dýrmætari en allt annað. Allar spár segja að íbúum á höfuðborgarsvæðinu mun fjölga mjög mikið á næstu árum og er það hlutverk okkar stjórnmálafólks að hugsa til framtíðar, því fortíðin er liðin. Fólk hefur ekki áhuga á að sitja fast í umferðarteppu næstu árin jafnvel þó góð hlaðvörp séu í boði. Við miðaldra fólkið verðum að skilja að tímarnir hafa breyst og eru greiðar samgöngur hluti af þróun og þroska höfuðborgarsvæðisins. Við verðum að hugsa fyrir fjölbreyttum samgöngumátum í fjölbreyttum íbúðahverfum þar sem alls konar fjölskyldur búa. Að bæta kerfið En af hverju að efla almenningssamgöngur þegar svo fáir taka strætó? Í dag situr strætó fastur í umferðinni og koma dagar þar sem erfitt reynist að halda tímaáætlun. Með því að bæta þjónustuna verður Borgarlínan og strætó valkostur fyrir alla. Þannig er hægt að greiða úr umferðarhnútum og standa við samkomulag um verndun umhverfisins. Bætt almenningssamgöngukerfi er engin „aðför að einkabílnum“ því einkabíllinn mun lifa áfram góðu lífi á götum borgarinnar en staldrar styttra við á umferðarljósum. Í samgöngusáttmálinum eru gert ráð fyrir að 50 milljarðar verði settir að bæta stofnvegi til að gera umferð einkabílsins greiðari. Atvinnulífið ætti líka að gleðjast því tími er peningar og dýrt að vera fastur í umferðinni. Góðar samgöngur er lýðheilsumál Í dag eru almenningssamgöngur jafn mikilvægar og sjálfsagðar og hver önnur þjónusta sem ríki og sveitarfélög veita. Eitt mikilvægasta lýðheilsuverkefni sveitarfélaga er að skipuleggja hverfi þar sem hugað er að samgöngum líkt og annarri þjónustu. Nútíminn krefst innviða sem tryggja virka samgöngumáta samhliða annarri umferð. Þannig verða samgöngur greiðari, umferðaröryggi eykst og kolefnisfótspor minnkar. Við viljum samfélag sem setur lýðheilsu í forgang og þróast líkt og borgir og bæir heims þar sem lífsgæðin eru mest. Höfundur er bæjarfulltrúi og frambjóðandi í 1. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ.
Háskóli Íslands fyrir öll - Rektorsframboð Silju Báru Ólöf Bjarki Antons og Atli María Kjeld Skoðun
Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun
Skoðun Háskóli Íslands fyrir öll - Rektorsframboð Silju Báru Ólöf Bjarki Antons og Atli María Kjeld skrifar
Skoðun Áskorun til Reykjavíkurborgar um matvæli í leik- og grunnskólum Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Gervigreind er síðasta von íslensks heilbrigðiskerfis – munum við grípa tækifærið? Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Við erum ennþá hvalveiðiþjóð, hvenær ætlar ríkisstjórnin að grípa í taumana? Micah Garen skrifar
Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Magnús Karl Magnússon – öflugur málsvari Háskóla Íslands Arna Hauksdóttir,Þórarinn Guðjónsson skrifar
Skoðun Tungumálakort – leitin að tungumálaforðanum 2025 Renata Emilsson Peskova,Þorbjörg Halldórsdóttir,Kristín R. Vilhjálmsdóttir skrifar
Skoðun Álitsgerð um hvalveiðar, sögu og stöðu þeirra, misferli, lögbrot og veiðileyfi, sem ekki stenzt Ole Anton Bieltvedt skrifar
Háskóli Íslands fyrir öll - Rektorsframboð Silju Báru Ólöf Bjarki Antons og Atli María Kjeld Skoðun
Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun