„Ég spilaði fyrst á Airwaves árið 2018 í Iðnó á Bella Union kvöldinu. Það var einstaklega stressandi en spennandi upplifun, en ég kláraði útsetningarnar fyrir strengjakvartettinn nokkrum dögum fyrir tónleikana,“ segir Eydís í samtali við blaðamann.
Hún bætir við að mætingin hafi verið ágæt en það hafi þýtt mikið fyrir hana að sjá fjölskyldu og vini í salnum.
Létt spennufall
„Eftir tónleikana þá fékk ég létt spennufall, en fyrsta manneskjan sem ég hitti eftir giggið var A&R frá Sony Masterworks sem þakkaði fyrir sig, gaf mér nafnspjaldið sitt og bað mig um að vera í sambandi.
Ég brosti út að eyrum og fór til fjölskyldu minnar, norðurljósin dönsuðu úti fyrir ofan okkur og eftir þetta kvöld breyttist allt fyrir mig og mitt tónlistarferðalag.“
Airwaves á því alltaf stað í hjarta hennar.
„Það var alveg einstök upplifun að fá að spila aftur á hátíðinni í Fríkirkjunni, það er alltaf best að fá að spila heima á Íslandi.“
Hreinskilni og svigrúm fyrir flæðið
Eydís segir síðustu ár hafa verið hreint út sagt mögnuð og lýsir þeim sem algjörum tilfinningarússíbana.
„Það var vissulega áskorun að byrja fyrst að gefa út tónlist í Covid, en mikið er ég þakklát fyrir það hvernig allt hefur þróast í gegnum síðustu mánuði. Það hefur verið svo gaman að fá að spila víða um Evrópu og Seattle.“
Hver dagur er ólíkur hjá Eydísi en aðspurð hvað skipti hana mestu máli í listsköpuninni segir hún:
„Hreinskilni og að geta gefið sér svigrúm til þess að flæða í gegnum sköpun hvers dags, þar sem allir dagar eru öðruvísi tilfinningalega séð.
Ég sæki innblásturinn svo frá okkar fallegu náttúru og veðurfari á Íslandi, ásamt persónulegum upplifunum og tilfinningum.“
